Υποσχέσεις

Κεφάλαιο Εικοστό Όγδοο

Γιώργος

«Που είσαι ρε μουνόδουλε; Που είναι το μωρό μου;» φωνάζει ο Άκης απ' τη βιντεοκλήση μας. Γυρίζω την κάμερα και του δείχνω τη μηχανή, ακούγοντας το γάργαρο γέλιο του. «Τι έγινε ρε; Να γαμησεις είπαμε, όχι να μας κάνεις βαφτιστήρι.» με πειράζει.

Γυρίζω ξανά την κάμερα, φροντίζοντας να στριφογυρισω τα μάτια μου πριν απαντήσω «Σκάσε, Μπάκο. Έχεις πολύ χιούμορ αν πιστεύεις πως θα σε έκανα κουμπάρο.»

Πιάνει δήθεν πληγωμένος την καρδιά του «Μια φορά έγινε και ήταν γκόμενα που απλώς πηδιοσασταν!» λέει θιγμενος.

«Καλά ας τολμούσες να ακουμπήσεις την Βαλερια, θα σε έκανα μπλε.» πίνει λίγο απ' τον καφέ του, ωστόσο ξέρει πως θα το έκανα όντως και δεν λέει τίποτα άλλο.

«Περάσατε καλά;» λέει πονηρά.

«Σκάσε, Μπακο, απλώς πέσαμε για ύπνο εδώ για να μην γυρίζουμε μες τη νύχτα.» το τι έκανα χθες το βράδυ με την Βαλερια δεν αφορά κανέναν άλλο εκτός από εμάς. Άσε που δεν θα έλεγα για κανέναν λόγο τίποτα στα παιδιά για τις χθεσινές μας...δραστηριότητες. Σκληραινω μόνο στη σκέψη...

«Καλά, εντάξει, προφυλακτικά ελπίζω να πήρες.» κουνάω το κεφάλι μου πονηρά, βλέποντας πως η ομαδική με τα αγόρια έχει πάρει φωτιά απ' τα τόσα μηνύματα.

«Κλείσε, μαλακα. Θα στην φέρω το απόγευμα.» λέω.

«Την Βαλερια;» με κοροϊδεύει. Βλέπει το κωλοδαχτυλο μου όταν τερματίζω τη κλήση. Μπαίνω στην ομαδική, τα αγόρια έχουν ρέντα σήμερα!

Φανάρας

Συνοδινε, τα χαρτιά μην ξεχάσεις να φέρεις στη μάνα σου ρε!

Κλαψομουνης

Έγραφε πάνω στη Βαλεριάνα ο ποιητής, τι να λέμε τώρα, ποια χαρτιά

Ψηλουλης

Μας έγινε ποιητής ο Αδαμόπουλος ο κρυφοτραγουδιαρης

Κλαψομουνης

Κώστα, ρούφα να καυλι λίγο να δω κάτι. 
ΓΑΜΗΜΕΕΝΕΕΕΕΕΕ

Αλίκη

Τώρα θα έλεγα ποιος ρούφηξε χθες, αλλά πάνω απ' όλα είναι φίλη μου και έχει βαρύ χέρι.

ΑγγεΛΟΥΚΙΑ

Έλεος ρε μαλακα, μιλα καλύτερα για την Βαλιτσα

Επιχειρηματίας

Βουλωστε το στόμα σας ρε μουνοπανα, ούτε να αράξουμε πια δεν μπορούμε χωρίς να μας βγει το όνομα.