Υποσχέσεις

Κεφάλαιο Τριακοστό Έκτο

Γιώργος

«Μα τον Χριστό δεν ξέρω ποιος είναι χειρότερος σε αυτή τη φωτογραφία...» λέω, παρατηρώντας τη φωτογραφία που μου έστειλε η Νικολέτα.

Στην φωτογραφία είμαστε όλη η παρέα έξω από την εκκλησία. Η Νικολέτα ήδη έχει βγάλει τις γόβες τις και τις κρατάει στο χέρι μαζί με την ανθοδέσμη ενώ ο Φάνης λύνει την γραβάτα του κοιτώντας το ρολόι του. Η Κυριακή τσακώνεται για κάτι με τον Αδάμ ενώ εκείνος έχει ήδη βγάλει το πουκάμισο μέσα από το παντελόνι και ξεκουμπωνει κουμπιά. Ο Κώστας δίπλα τους πληκτρολογεί κάτι στο κινητό του φορώντας τα γυαλιά ηλίου του, χωρίς κανέναν απολύτως λόγο μιας και ήταν 21:00 το βράδυ! Η Αλεξ χαμογελάει στον φακό με τον Γιάννη να την κρατάει πάνω του ενώ ο Βαγγέλης από την άλλη τελείως μόνος του, κρατάει μια φωτογραφία του Άγγελου εκτυπωμένη σε Α3 που πάνω γράφει "ΕΊΜΑΙ ΚΑΙ ΕΓΏ ΕΔΏ ΠΟΥΤΑΝΕΣ".

Εγώ με την Βαλερια από την άλλη... Ε, είμαστε εγώ και η Βαλερία! Εγώ την κοιτάζω μέσα στα μάτια κι αυτή μου έχει γυρίσει τον -πανέμορφο θα έλεγα- κωλο της και ποζάρει σαν να μην υπάρχει αύριο στον φακό!

«Για φέρε να δω!» μουρμουράει η Βαλερία, τραβώντας το λαπτοπ προς το μέρος της.

«Γιατί μου γύρισες τον κωλο σου ρε;» παραπονιέμαι, αναφερόμενος στην φωτογραφία.

«Γιατί-» ξεροκαταπινει, κοιτάζοντας την παρέα μας έναν προς έναν στο σαλόνι της «Γιατί μπορώ, εντάξει;» χαμογελάω πονηρά γιατί ξέρω πολύ καλά τον λόγο που μου γύρισε την πλάτη της.

Της έλεγα εν ολίγοις τα σχέδια μου για το βράδυ.

Τα οποία δεν συνέβησαν ποτέ γιατί γυρίσαμε σπίτι στις 7 το πρωί και πέσαμε και οι δύο ξεροι!

«Νομίζω ο καλύτερος όλων είναι ο Βαγγέλης!» λέει ο Αδάμ.

«Εγώ πάλι νομίζω πως είναι ο Άγγελος.» ακούγεται η φωνή του χαμένου στην πόρτα. Πρέπει να του άνοιξε ο Κώστας γιατί μόλις μπήκε κι εκείνος στο σαλόνι.
«Σας έλειψα πουτανες;!» φωνάζει ανοίγοντας τα χέρια του.

Τα παιδιά σηκώνονται να τον χαιρετήσουν, αλλά το κορίτσι μου τρέχει πρώτο στην αγκαλιά του φίλου μας.

«Αγγελούκο!!» φωνάζει ενθουσιασμενη στην αγκαλιά του. Εκείνος την σφίγγει πάνω του, φιλωντας το κεφάλι της.

«Βρε καλώς των οσία Αγγελουκία!» προσπαθώ να κρύψω την απρόσκλητη ενόχλησή μου στην εικόνα μπροστά μου.