YENİLGİ | Yarı Texting

|1|

< YENİLGİ >

•

"Kaçış biletim, yenilgilerimin ardına mı saklanmıştı?"

•

"Sare!" Duyduğum bağırış kendime gelmemi sağlamıştı."Kendine doğrulttuğun elindeki o silahı yere bırak, lütfen!"

Bırakma Sare, oyuna gelme.

"Bırakamam." diyerek, Selin'in görüş alanıma girmesiyle bakışlarımı ona çevirdim.

"O tetiğe bastığın an her şey senin için bitecek. Yapma Sare, Ayberk'i düşün. Her şeyin bir çaresi var ama tek bir şeyin çaresi yok. Sen eğer o tetiğe basarsan artık dönüşü olmayan bir yolu seçmiş olacaksın. Sare; bırak elindeki silahı, her şeyin yoluna girmesi için kendimize zaman vermeliyiz. Bir daha tekrar etmeyeceğim. Elindeki silahı yere bırak, lütfen!

Bırakırsan Sare, kaybedeceksin. Bırakma.

Tetiği çek.

Çekme, sakın!

Çek şunu.

Hayır, çekme.

"Susun artık, susun. Kafamın içindeki sesleri susturamıyorum; her şey onların suçu. Susturmalıyım artık onları ve kafamdaki sesleri sadece bir şekilde susturabilirim. Tetiği çekerek... Ve artık zamanı geldi." diyerek, son kez gökyüzüne baktım. Kuşların cıvıltıları, gökyüzünün masmavi oluşu; son kez bakıyormuş hissiyatıyla ruhumun oraya ait olup olmadığı aklıma ışık tutarken harelerim, endişeli ve dolu gözleriyle yanıma koşan Ayberk ile buluştu.

"Ablaa..." diyerek, boğazı düğümlendi. "Lütfen, kardeşini sensiz bırakma. Herkes gitti; sen de benden gidemezsin. Tut elimi gidelim bu korkunç yerden." diyerek, hareleri beni buldu. "Ben..." diyerek, gözümden bir damla yaş aktı. "Yapamıyorum, Ayberk. Ablan; içindeki kime ait olduğunu bilmediği seslerle her geçen gün kayboluyor, her geçen gün anılarını aklından siliyor. Ben her geçen gün yavaş yavaş ruhumdaki bana ait olan gerçekliğimi yitiriyorum. Ve ben seni hak etmiyorum! Anlıyor musun, artık buna bir son vermem gerekiyor."

"Eğitim masraflarımı karşılamak için gecesini gündüzüne katıp çalışan, ben geceleri korktuğum için uyuyana kadar benim yanımda kalıp bana masal okuyan kişi mi söylüyor bunu? Çocuk değilim, ben artık büyüdüm. Ailemizi kaybettiğimizde birbirimize destek çıktık ama unutmaman gereken bir şey var beni bu yaşıma kadar sen büyüttün. Koca bir adam oldum bak ben ama bu adamın seninle gerçekleşmek istediği çok şey var." diyerek sustu. "Yeni yaşıma gireceğim, yanımda sen olmayacaksan bu yeni yaşın ne anlamı kalacak, yüzüme bakıp cevap ver!" Başımı yukarı kaldırıp dolan gözlerim ile onun yeşil harelerine bakışlarımı çevirdim. "Beni küçükken hiçbir zaman bırakmayacağına dair bir söz vermiştin. Değişen ne söyler misin?"

"Ben değiştim, değişen bu zavallı hâle bürünen benim!" Harelerim, kızgın dolu bakarken tüm nefretini kusmak istercesine etkisini arttırıyordu.

"Değişmedin, öyle sanıyorsun. Her şey bitti sanıyorsun ama bitmedi. Bitemez, beni bırakıp gidemezsin. Herkes bana bu kötülüğü yapar ama ablam yapmaz diyordum. Ne yapacaksın, gözlerimin önünde o tetiğe basacak mısın?" diyerek, avuç içimin terlemesiyle silahı birkaç dakikalık yere doğrulttum. "Eğer basarsan o tetiğe, seni affetmem. Beni tutamayacağı sözlerle kandırmaya çalışan seni ömrüm boyunca affetmem. Mezarına gelen, bir kardeşin bile olmaz. Bas şimdi ama eğer o tetiğe basarsan sadece kendini değil, bütün anılarımızı da öldürürsün."