|21|

71 14 167
                                    

"Sürpriz misafirimiz, düşündüğüm kişi olamazdı değil mi?"


°

Gözlerimi açtığımda omzunda uyuyakalmış Ayberk'i görünce uzun zamandır tadamadığım huzuru şu an tadıyormuş gibi hissediyorken ona bakarak gülümsedim. Beklemediğim bir anda uyanması ile ela gözleri benimle buluştu. "Sen beni ne kadar süredir izliyorsun?"

"Evrim geçirmişsin resmen Ayberk. Beş sene önceki hâlini hatırlamıyor musun, kilodan önünü göremiyordun. O hâllerini özlemedim değil."

"Dalga geçmeyi bırakacak mısın abla, o hâlden çıkabilmek için her sabah ve her akşam yürüyüşlere çıktım. Her gün düzenli bir şekilde spor yaptım. Şu an o hâlimden eser kalmadığı için mutluyum."

"Gözlerin yeter senin hem o hâlinle aslında tatlıydın." Kaşlarını çattı. "Bir bakan bir daha bana bakmıyordu, nasıl tatlı olabilirim ki?"

"Ayberk," Diyerek koltuğun üzerindeki elini tuttum. "Dış görünüşümüz bizim kim olduğumuzu tanımlamak için yeterli değildir. Güzellik veya yakışıklılık gibi kavramlar göreceli bir kavramdır. Herkes güzeldir, sahip olabileceğimiz en kıymetli detay ise her gün atmaya devam eden burasıdır." Diyerek kalbinin olduğu yere elimi koydum. "Ben senin her hâlini ve kalbini çok seviyorum."

"Ben de seni seviyorum." Elimin üzerine elini koyduktan sonra dudakları aralandı. "Zifiri şey demişti: En dibe inmek istemiyorsak  kendimizi yani olduğumuz insanı sevmeliyiz yoksa ıssız olan kuyuya kendimizi teslim etmek zorunda kalabiliriz."

"Zifiri mi?" Pot kırmış gibi bir hâle bürünürken dudakları tekrar aralandı. "O gün sana yalan söyledim. Tanımadığım bir kişinin evindeydim."

"O kişi sana gerçek adını bile söylemedi ama sen onun yanında kalmaya devam ettin." Derin bir iç çekip bakışlarını bana çevirdi. "Onu daha önce bir yerde gördüğümden eminim ama parçaları bir araya getiremiyorum."

"Nasıl yâni, hayatımızdan birisi mi?"

"Bir şeyleri saklamak zorunda olan birisi, sadece bunu emin bir şekilde söyleyebilirim."

"O gece aranızda ne geçti Ayberk, o kişi sana neler anlattı?" Bakışlarını benden çekerek karşıdaki lila rengindeki duvara çevirdi. "Duygularımla hareket etmek istedim o gece. Yanıma gelen, bana yardım etmeye çalışan birisine güvendim. Kötü bir insana benzemiyordu uzaktan. Hatta bana yardım etti. Anlattığı birçok şeyle beni güldürmek için çabaladığının farkındaydım. Ama orada bir şey fark ettim." Diyerek beklemediğim bir anda sustu.

"Ne fark ettin?"

"Onun da gözleri en yakınındaki kişiyi kaybetmiş gibi bakıyordu."

Çalan kapı ziliyle bakışlarımı oraya çevirdim. Ayberk bana dönerek "Ben bakarım." demesiyle uyuyakalmış olduğumuz koltuktan kalktığım gibi dağılmış olan masayı toplamaya koyuldum.

"Kapıya biri zarf bırakmış içinde bir not var, etrafa baktığımda kimseyi göremedim." Elindeki notu hızlı bir şekilde alıp paketlenmiş olan zarfı açtım.

NE YAPMAYA ÇALIŞTIĞINI ANLAYABİLİYORUM ADIMI ÖĞRENDİN AMA BENİ BULAMAYACAKSIN EĞER PEŞİME DÜŞERSEN HİÇ İYİ ŞEYLER OLMAYACAK AMA ŞUNU DA UNUTMA CEVAP BULAMADIĞIN GEÇMİŞİN BANA ÇIKABİLİR

-E

"Bana ne yazdığını söylemeyecek misin?" Elimdeki notu katlayarak ceketimin cebine koydum. "Önemli bir şey değil."

"Peki bakalım öyle olsun. Kurt gibi açım bunun için bugünlük kahvaltı hazırlama işi ben de. Sen de üstüne bir şeyler giyin, biraz makyaj yap."

"Sabah sabah ne makyajı Ayberk?"

"Bir misafirimiz gelecek birazdan ama kim olduğu sürpriz." Kolumu tutup beni odama gitmem için ısrarda bulunmaya başlarken onu daha fazla kırmayıp odama girdim. Aynanın karşısına geçtiğimde ise aynadaki görüntüme baktım. Kendimi aynada izlemeyeli uzun bir zaman olmuştu ama dikkatimi çeken şey saçlarım oldu. Sanırım Ayberk ben uyurken gece saçımın bir tutamını örmeye kalkışmıştı. Bu durum beni gülümsetirken masanın üzerinde duran makyaj çantasından işime yarayacak şeyleri çıkardım. Sade bir makyaj yaptıktan sonra saçımı da tarayıp odadan çıktım.

"Sade bir makyaj ama buna da şükür." Ayberk'e gülümseyip dudaklarımı araladım. "Sürpriz misafirimiz nerede?"

"Birazdan burada olacak."

"Ayberk yoksa o misafir-" Konuşmam tekrardan çalan zil sesiyle bölündü. Ayberk üstüne çeki düzen verdikten sonra kapı kolunu çevirdi. Salona giren kişiyle bakışlarımı ona çevirdim. Yanıma doğru ilerleyip bakışları beni buldu. "Sen meşhur Sare olmalısın." Benden önce davranıp konuşmaya devam etti. "Ben Ece." Elini bana uzattı. "Ayberk'in sevgilisiyim."

°

🌵

GELECEKTEN GELİYORUM WBWBQBQBQBQBQBBQBQBQ İLERİKİ BÖLÜMLERDE ACAYİP ŞEYLER OLUYOR EHEHEHEHEHE

Bölümün hoşunuza gitmiş olması dileğiyle, hoş kalın.♡

Yıldızı parlatmayı ve yorum atmayı unutmayın.💟

YENİLGİ | Yarı TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin