YENİLGİ | Yarı Texting

|52|

"Her şey eskisi gibiydi, değişen tek şey geçen zamandı."

Multi: Selin Çetiner
Aşırı güzel değil mi?♡

°

Ayberk'in ağzından...

Kendime geldiğimi fark etmem Ece'nin odadan içeri girmesiyle olmuştu. Onun bana yaklaştığını fark etmemle gözlerimi yumdum.

"Ayberk, iyi olacaksın. Birbirimize bir söz vermiştik, unutmadın değil mi? Kim düşerse  diğeri onu düştüğü yerden kaldıracaktı. Yanındayım, ablan gece gittiğimi sanıyor ama ben gitmedim. Tüm gece o gün kulaklıkla bana dinlettiğin şarkıyı açarak dinledim.  Gözlerimi kapattım. O an sanki sen yanımda gibiydin, biliyor musun? Seni kaybedeceğim sandığım o an hissettiğim duyguların bir tarifi yoktu, Ayberk. Bu kadar kısa sürede sana nasıl bu kadar bağlandım, hiç bilmiyorum ama bildiğim tek şey, senin gözlerini açarak yeniden bizi hatırlatacak şekilde bana bakacak olman... Seni çok seviyorum, lütfen sen de gitme benden." Gözlerimi açtığımda başını eğdiği için yüzünü kapattığını fark ettim.

"Ben de seni seviyorum, Ece." Sesimi duymasıyla bakışlarını bana çevirdi. "Sen benim dediklerimin ne kadarını duydun?"

Gülümsedim. "Yani, sanırım en başından beri."

"Ayberk," Beklemediğim bir anda bana sarılmasıyla yaralı olduğum bölgenin acısıyla inledim. "Kendimi bir an tutamadım ben, özür dilerim."

"Sen benim için ağladın mı?" Konuşmamla başını eğdi. "Bizi bırakıp gitmeyeceğini biliyordum ama o an her şeyi düşünüyor insan. Bir an hiç olmayacak şeyleri düşünmeye başlıyor, aklına geldikçe kahroluyor. Ben de bunu ilk seninle yaşadım. Berbat bir hismiş."

"Ablam çok kızdı, değil mi bana?" Başını eğmeye devam ederek gözlerimin içine bakmamayı tercih etmesiyle dudaklarım aralandı. "Yoksa ablam seni falan mı suçladı, Ece?"

Bakışlarını bana çevirdi. "Hayır, o sadece yalnız olmadığımı bana hissettirdi." Elimi tutarken konuşmaya devam etti. "Bana söz ver, eğer bir gün konu ben dâhi olsam ablanla aranızı bozmayacaksın. O bunu hak etmiyor, Ayberk. Söz veriyorsun değil mi?"

Gülümsedim. "Sen benimle ilerisi için ciddi falan mı düşünüyorsun, güzelim?"

"Ne?" Gülümserken bakışlarını utanmış şekilde başka tarafa çevirdiğini görmemle konuşmaya devam ettim. "Yani ne bileyim, eğer bir gün dediğine göre ilerisi için bir düşünceye sahipsin gibi hissettim. Bunda şaşırılacak bir durumda yok, belki bir gün neden olmasın ki..."

"Ayberk, ben iki yıl önce başka birisine aşıktım." Bakışlarını bana çevirdi. "Sana bunu söylemek istedim." Yutkundu. "Adı Eray'dı ama ayrıldık bir gün ansızın, aslında o istediği için..."

Gülümsedim. "Benden bir şey saklamayarak anlatman bana güvendiğini gösterir. Ece Hanım'ın ilk aşkı olmak isterdim aslında." Bakışlarını bana çevirdiğinde ise devam etti. "Bizi de hastaneye o getirdi."

"Ayberk, bu durum seni üzmedi değil mi, ben aramızda gizli kapaklı şeylerin olmasını istemediğim için anlattım."

"Hayır, geçmişte kalmış sonuçta değil mi?" Başını salladığını görmemle elini tuttum. "Bana her şeyini anlatabilirsin, anlaştık mı?"

"Anlaştık." Odaya aniden giren kişilere çevirdim bakışlarımı. "Bizi çok korkuttun oğlum, farkında mısın?"

Akın abinin konuşmasıyla gülümsedim. "Benden öyle çabuk kurtulabileceğinizi mi sandınız siz?"