YENİLGİ | Yarı Texting

|10|

•

"Umut, yenilgiye eklenen bir zaferden mi ibaretdi?"

•

YUKARIDAKİ GİF SELİN UYANDIKTAN SONRAKİ SAVAŞI HATIRLATTI BANA🥺

°

Savaş'ın ağzından...

Hastanenin içerisine girdiğim anda emin adımlarla odaya ilerlemiştim. Odanın içerisine girdiğim zaman hiç beklemediğim bir manzara beni karşıladı.

Alperen, Selin'in elini tutmuş Selin de onun gözlerinin içine bakıyordu.

Bu manzara karşısında kalbim ağrımaya başlarken Selin, beni görmesiyle tuttuğu eli bıraktı.

"Ben, sizi rahatsız ettim sanırım çıkayım." Arkamı dönerek kapı kolunu çevirirken Selin'in sesini işittim. "Savaş, gitme." Dedikten sonra Alperen'e dönerek "Alperen, bizi yalnız bırakır mısın?" dedi.

"Tamam, dışarıdayım." Alperen oturduğu yerden kalkarak odadan çıktı.

"Yanıma gelir misin?" Başımla onayladım. "Sana bir şey soracağım ama bana lafı dolandırmadan doğruyu söyleyeceksin."

"Tamam." Diyerek gözlerimi onun gözlerine sabitledim. "Alperen bana bazı şeyler anlattı. Eskiden onu çok sevdiğimi söyledi." Diyerek sustu. "Ama şu an benim için bir yabancıdan farksız, onu kırmak istemiyorum ama sevgisini hissedemiyorum."

"Siz birbirinize aşıktınız." Ağzımdan çıkan kelime kalbimi acıtırken bakışlarımı masanın üzerinde duran vazoya sabitledim. "Sen bana en yakın arkadaşım olduğunu söyledin, bunu en iyi sen bilirsin. Sana onu anlatıyor muydum, peki?"

"Onun hakkında konuşmuyorduk pek." Başını eğerek gamzeleri görünecek şekilde güldü. "Neler konuşuyorduk biz seninle bana anlatmak ister misin?"

"Sen umudun ta kendisiydin. Umuttan konuşurduk en çok. Gözlerinin içi umut diyerek haykırıyordu bana. Sen de hiç bitmeyen bir umut sevgisi vardı, ne yaşamış olursan ol onu suçlamak yerine onu sahiplenirdin. Senin içindeki umut dolu ışığı çok seviyordum. Çünkü kaybedeceğini bilsen bile ona gözün kapalı güveniyordun. Umut; kelimesi bana seni hatırlatıyor, sen çok güçlü bir kadınsın." Harelerini ona çevirdiğinde gözlerinin dolduğunu fark ettiğim gibi yanında belirdim. "Selin, iyi misin?"

"B-Ben kendimi bir daha hatırlayamamaktan çok korkuyorum. Ya hafızam yerine gelmezse ya umut dolu kadını içimde yaşatamayacak hâle gelirsem ben bu yüzden çok korkuyorum."

"Geçecek, bu geçici bir hafıza kaybı. Zamanla hatırlayacaksın. Hatırlaman için ben her şeyi yapacağım. Gerçekleştirdiğimiz tüm anılarımızı senin için bir daha gerçekleştireceğiz. Hem bu sana çok iyi gelecek." Diyerek yatağının kenarına koyduğum elimi tuttu. "Bunları yapmamız için benim buradan çıkmam gerekiyor. Geçici bir hafıza kaybı ise eğer artık burada kalmam için bir nedenim yok. Yaralarım iyileşti ben de iyiyim."

"Selin aslında-" Sözüm odaya giren Sare ile kesildiğinde -onun anlayacağı şekilde- hareket yaptım. Bu hareketi ona yaptığım an Selin'e her şeyi söylememiz gerektiğini anlayacaktı.

"Selin, sana söylememiz gereken bir şey var." Diyerek söze girdi. "Bu sana söyleyeceğim şeyi söylemek benim için çok zor ama biz senin her zaman yanında olacağız. Yalnız değilsin, bunu sakın aklından çıkarma. Biz bir aileyiz, sen de bu ailenin baş tacısın. Savaş ile birlikte senin her daim yanındayız." Gülümsedi. "Siz çok iyi arkadaşlarsınız. Size sahip olduğum için kendimi şanslı hissettim. Peki, bana söylediğin zor olan şey bunlar değildir diye umuyorum. Siz söylemeyin isterseniz ben size söyleyeyim."