YENİLGİ | Yarı Texting

|7|

•

"Kırık kalpler durağını andıran ıssız bir bedende nefes almaya çalışan kişilerdik hepimiz."

•

°

2 gün sonra...

Doktorun odanın içerisine girmesiyle bakışlarımız o yöne çevrildi.

"Sizinle dışarıda konuşabilir miyiz?" Diyerek doktor bize dışarıya işaret ettiğinde Savaş ile birlikte oturduğumuz yerden doğrulup vakit kaybetmeden doktoru takip ettik.

"Selin'in durumu hakkında acil bir gelişme mi var?"

"Hastaya acilen kanserin ilk evresinde olduğunu söylememiz gerekiyor, tedaviye geç kalınması gibi bir durum onun için iyi sonuçlanmayacak."

"Doktor bey..." Diyerek yutkundu Savaş. "Bizi, bizi bırakın hadi kendisinin nelerden hoşlandığını bile hatırlamayan kıza hastalıkla mücadele etmen gerekiyor demek şu an nasıl bu kadar uygun olabiliyor?"

"Üzgünüm ama hastalık ciddiye alınması gereken bir hastalık. Gerçekleri dile getirmek için buradayım." Hareleri beni buldu. "Hastayla daha önceden de dile getirdiğim gibi hastanenin psikoloğundan destek alarak durumu anlatmanız gerekiyor, hemen tedaviye başlamak bu hastalığa yenik düşmemesini sağlayacaktır." Başımı salladım yanımızdan uzaklaştığına şahit olurken Savaş'ın da odadan içeriye girdiğini fark ettim.

"Sare?" Duyduğum sesle irkilirken harelerimi sesin geldiği tarafa çevirdim.

"Alperen?" Diyerek şaşırdığımı ifade eder bir şekilde tepki verdim. "Senin burada ne işin var?"

"Sevgilimin bu durumda olduğunu ne zaman haber verecektin bana, ona bir şey olduğunda mı?" Diyerek bir iki adım daha atarak aramızdaki mesafeyi azalttı. "Alperen, o hafızasını kaybetti."

Duydukları karşısında şok geçirir bir hale bürünürken, duvardan tutunarak destek aldı.
"Geçici mi?"

"Evet, hafızası tekrar yerine gelecek."

"Bu saatten sonra barışmamız için bir neden kalmadı. Beni tekrar hatırladığında ise her şeyi yoluna koyacağımıza eminim. Beni çok seviyordu, ben onu kaybedeceğimi düşününce kafayı yemek üzereydim. Ben ona hâlâ çok aşığım, Sare." Hareleri beni buldu. "Sana söylemem gereken bir şey var. Selin kanserin ilk evresindeymiş."

"Kanser mi?" Hareleri kırık kalpler durağındaki kimsesizliğe bürünmüş bir edayla bakmaya devam etti. "Bu durum ona daha çok bağlanmamı sağlardı. Sonumuz ne olursa olsun ben onu her daim severdim."

"Alperen, bir gerçek var. Selin hafızası kaybetmeden önce senin hakkında son konuşmamızda senden ayrılmak istediğinin kesin olduğunu söyledi. Senin hakkındaki son kararı buydu." Konuşmamız Savaş'ın kadrajımıza girmesiyle kesildi. "Selin'in durumunu öğrendim. Siz ikiniz çok yorgun görünüyorsunuz, eve gidin dinlenin. Bugünden itibaren ben onun yanında kalmaya devam ederim."

"Hangi sıfatla?" Savaş'ın sormuş olduğu soru onun tebessüm etmesiyle karşılık buldu. "Sevgilisi olmak sıfatıyla. Savaş sen de çok iyi biliyorsun ki Selin de bana aşıktı. Hafızası yerine gelecek ve biz eski halimize döneceğiz."

"Alperen!" Diyerek soluğu yanında aldı. Karşısına dikildi. "O kızı üzdüğün takdirde karşında beni bulacağını sen zaten çok iyi biliyorsun."