YENİLGİ | Yarı Texting

|69|

"Sevdiğim kadının gözlerine bakarken içime dolan umut  tüm bedenimi ısıtıyordu."

°

Yağız'ın ağzından...

Yuvarlak masanın etrafındaydım, mekânın içindeki insanları seyretmeye başladım. Bakışlarım ilk önce Eray'a kaydı. Uzun zaman sonra ilk kez onu bu kadar mutlu görüyordum. Birkaç ay önce Ahsen ile tanışma şansım olmuştu. Eray için mutluydum, o da hayatımdaki birçok insan gibi mutlu olmayı çok hak ediyordu.

O an bakışlarım Ece'ye kaydı. Ayberk; onun ellerini tutmuş gözlerinin içine gülümseyerek bakıyordu. Bu açıdan çok güzel göründüklerini söylemem gerekirdi. Ece'nin mutlu olduğunu gözleri haykırıyordu, anlamak çok zor değildi.

Onlardan bakışlarımı çevirip, etrafı izlemeye devam ettim. Aras abime kaydı harelerim. O mavi hareleri, sevdiği kadını etkisi altına almıştı. Yüzüne gülünce oluşan gamzesi eşlik etti. O an aklıma yıllar önce kendini zifiri karanlığa hapsettiği gün düştü. Sare yoksa eğer o her daim oraya hapsolacaktı. Sare, zifiri karanlığı aydınlığa çevirecek tek kişiydi.

Bakışlarım kolumdaki saate kaydığında ise birazdan onun gelecek olması detayı ile kalbim rotasından çıkmaya başladı. O an konuşan kişiyle dikkatim dağılmıştı. "Heyecanlı mısın sen?"

Aras abime başımı salladım. O ise eliyle omzuma dokunarak sıcak gülümsemesini yüzüne yerleştirdi. "O heyecan güzeldir aslında ama heyecanı da kontrol altına almalısın."

"Yağız, heyecanlanmana gerek yok. Şu yakışıklılığa, beyefendiliğe, kalbinin güzelliğine tanıklık eden ve aşık olmayan kadın olabilir mi sence?" İçtenlikle ona bakarak gülümsedim. Bu kız cidden huzur bahçemdi, hep sahip olmak istediğim ama sahip olmadığım sonra ansızın hayatıma giren ve bana kardeş sıcaklığını hissettiren tek kişiydi. Sare, benim hayalimdeki kız kardeşimdi.

Hayat bazen sürprizler yapardı ansızın. Abimin sayesinde hayatımın en güzel sürprizine şahit olmuştum.

"O yüzündeki heyecanı silmelisin." Bakışlarım yanımıza gelen kişilere kaydı. Akın'ın konuşmasıyla dudaklarım aralandı. "Aslında duygularımı açığa çok çıkarmam ama heyecanım o kadar belli oluyor mu?"

Akın ise elini omzuma atarken dudakları aralandı. "Aşk polisliğe benzemez, Yağız komiserim." Duraksadı. "Aşk, duygularını ele verir."

"Hangi şarkıyı söyleyeceğini seçtin mi?" Savaş'ın sorusuyla bakışlarımı ona çevirdim. "Seçtim, tam bizi anlatan bir şarkı."

"Yağız komiserim de aşkına kavuştuğuna göre bugün bir kutlama yapalım değil mi?" Kaşlarımı çattım. "Siz nasıl bu kadar eminsiniz arkadaşlar, Gizem belki beni geri çevirecek."

"Yağız başkomiseri geri çevirmek mi?" Akın'ın afallamasıyla elimi omzuna atarak gülümsedim. Komik bir çocuktu. "Aras abisine mütevazılık konusunda da çekmiş."

"Selam arkadaşlar, çok gecikmedim değil mi?" O an bakışlarım Gizem'e kaydı. Ona gecikmediğini söyledikten sonra tanışmadığı birkaç kişiyle tanıştı, onların bizi yalnız bırakmasıyla baş başa kalmıştık.

"Abinin mekânı çok hoş, sıcak bir ortam." İçtenlikle gülümsedim, uzun zaman sonra ilk kez kalbim bu şekilde rotasından çıkacak kadar atmaya başlamıştı. Benim kalbim sadece bir katili yakalarken bu şekilde atardı. Bu kalbi bu kadar hızlı attıran ilk kadın oydu.