|3|

174 27 243
                                        


Yenilgilerim, kayıp ilanı vermek istercesine ruhuma işlendi."


°

Bir saat sonra


"Doktor bey, Selin iyileşecek değil mi?"

"İlk müdahaleyi yaptık, mermi hastanın kalbine isabet etmeyerek onun yaşaması için ona bir umut olmuş ama önümüzdeki 48 saat çok önemli. Geçmiş olsun." diyerek, yanımdan uzaklaştı.

O an hastanenin duvarlarından tutunarak, yürümeye çalıştım.

Aniden alınan saçma sapan kararlar bir insanın yaşamını yitirmesine sebep olabilirdi.

Ben; onun ölmesine kendi ellerimle sebep olmuştum.

Aptaldım ve orada yatmayı hak eden aslında kendimdim.

Gözümden akan yaşları tiye alarak zorla da olsa adım atarak geldiğim yere geçip otururken harelerim endişeli bir şekilde beni görünce yanıma gelen Savaş ve onun hemen arkasından gelen Ayberkle buluştu.

Savaş, Selin'in en yakın arkadaşıydı.

"Selin'in durumu nasıl?"

"Önümüzdeki 48 saat çok önemli, durumu hakkında net bir bilgi-" Başımın bir anlığına dönmesi bayılacak hissiyatını içinde barındırmıştı. "İyi değil gibisin, bir muayene ol istersen?"

"Başım saniyelik döndü, endişelenecek bir durum yok." Harelerim hastanenin girişinden içeri giren hastane polisine çarparken elimin titrediğine şahit oldum. Şu an yapmam gereken şey sakin olmaktı.

"Hasta konuşulacak durumda değilse eğer bu durumda sizinle konuşmamız gerekiyor. Hasta kendine gelirse eğer onun vereceği ifadesini de alacağız. Şu an bize olay yerinde neler oldu, hasta bu duruma nasıl geldi; şahit olduysanız eğer bize görüşlerinizi beyan etmeniz gerekiyor."

"Silah olayın gerçekleştiği vakit Selin'in elindeydi, ben onu engellemeye çalışsam da engelleyemedim ve silah onun elindeyken ateş aldı."

"Kendini yaralama vakası. Tamamdır, teşekkür ederiz. Geçmiş olsun." Yanımızdan ayrılması ile bakışlarımı konuşan Savaş'a çevirdim. "Selin kendini öldürmek istemez ki..."

Savaş'ın konuşmasıyla gözlerimin dolması bir oldu.

Eğer ona bir şey olursa kendimi bir daha affedemez ve o akıl hastanesine yatmaya razı gelirdim.

Başka bir insanın canını yakmak istemiyordum. Benim bu halim etrafımdaki herkese zarardan başka bir şey vermiyordu. Onlara bunu yapamazdım. Ayberk'in gözlerimin önünde yıkılışını seyretmeye mecalim yoktu.

"Şu an bunu konuşmanın ne zamanı ne sırası, yapmamız gereken umudumuzu yitirmemek." Konuşan kişi Ayberk'ti. Soğukkanlı olmayı bu kadar iyi başarabilmesi dikkatimi çeken ilk şey olmuştu ama onun bu maskeyi takmasını sağlayan kişi de bendim. Kendimi affedemeyecektim çünkü anneme verdiğim sözü yerine getiremedim. Onu acı çekmeden sevgiyle büyütmek varken orada en çok yaralayan kişi kendim olmuştum. Onu kendimden koruyamadım.

"Selin," diyerek sustu Savaş. "Anlayamıyorum ben, yaşamayı bana öğreten kişinin şu an ölmek uğruna burada yatıyor olmasını anlayamıyorum!"

"Savaş," diyerek omzuna dokundum. "Hastanede olduğumuzu unutma lütfen, sesini alçaltman gerekiyor."

"Ben size inanmıyorum, orada neler yaşandı bilmiyorum ama benim tanıdığım Selin her ne yaşarsa yaşasın hayata tutunan birisiydi. O hâle gelecek ve ben bunu göremeyeceğim yani? Biz bakışlarımızla anlaşıyorduk onunla..." diyerek sırtını döndüğü gibi duvara başını vurmaya başladı. Hemen ardından ona engel olup, kendine doğru çekerek sarıldığı gibi onu sakinleştiren Ayberk'e gözlerim dolu bir şekilde baktım. Her şeye rağmen bu kadar dimdik ayakta durması, o benim sahip olabileceğim en güzel hazinemdi.

Ben ise sahip olduğum en güzel hazinemi denizin dibinde asılı bırakmıştım.

Hazinem denizin dibinde hapsolmayacak kadar değerliydi ama içimdeki karanlık taraf; o hazineyi sonsuza kadar kaybetmemi istemişti.

Çabaladı. Bu karanlık taraf her geçen gün beni kendine yakın hissettirdi ve ben bir gün kendimi o karanlık tarafa teslim etmek isteyecek duruma geldim. Ama başaramadı, artık ona teslim olmak değil de sonuna kadar onunla savaşmam gerektiğini öğrendim.

Karanlık tarafı susturmayı sadece zihnimin oyununa beni esir etmesine sebep olmadan başarabilirdim.

Zifiri karanlık haklıydı, benim aydınlık tarafım kendimi ele vermeyen zihnime aitti.

Sare canım kızım :"))

İleriki bölümlerdeki zifirikaranlık aklıma gelince daimi moodum budur canlarım:
🤤

Bölümün hoşunuza gitmiş olması dileğiyle♡

Hoş kalın.

💙

YENİLGİ | Yarı TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin