Düğümlü bir ipi tutmak gibiydi hayatına sahip çıkmak. Sürekli elleri acıyordu...çabaladıkça tutunmaya çalıştıkça aynı yerde eli aynı düğüme takılıyordu kadının. Parmakları arasında canını yakan düğümü bıraktı kadın belki de böylesi daha kolaydı, oys...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm Şarkımız : Sena ŞENER -Ölsem 🦋
Düşmüşüm ben bir kuyuya Bakma öyle, gel yanıma Dünya güzel Aklamam hiç günahımı Koy masaya, vur yüzüme Ölmek güzel Söylenen hep yalanken Ne baba ne dost sorarken İstemem hiç, sevme beni Ben henüz gençken Kalbimden nefreti Aklımdan geçmişi Sırtımdan o yükleri Al bu gece Ölsem de gitsem Kalmak ne zor, ah Hiçbi' şey bilmeden Ölsem, ölsem Sürmüşüm ben hep yokuşa Kimse yokken, tek başına Dünya güzel Aklama hiç vicdanını Çek acını, göm bağrına Dünya değmez Söylenen hep yalanken Ne baba ne dost sorarken İstemem hiç, sevme beni Ben henüz gençken Kalbimden nefreti Aklımdan geçmişi Sırtımdan o yükleri Al bu gece Ölsem de gitsem Kalmak ne zor, ah Hiçbi' şey bilmeden Ölsem, ölsem
⚜️
Acıyla nasıl baş ederdi insan ? Nasıl söndürürdü içindeki yangını ? Hangi pınarın suyu söndürürdü ? Hangi denizin suları onun efkarını bastırırdı ? Kalbinin derin sızısı Timur ... onun ölüsünü evinin banyosunda bulmuşken sanmıştı ki Timur'un yaşatacağı en büyük acıyı yaşamıştı. Oysa ne büyük yanılgı... sevdiği adam ölümünden daha ağır bir acı bırakmıştı ona adı ihanet olan. Oturup kaldığı banktan gelip geçen insanlar ona acıyarak bakarken Baral bunu umursamadı çünkü haklılardı. Acınası bir durumdaydı. Şu an ölmek gibi bir seçeneği olsaydı Timur'un yerinde o toprağın altında olmak isterdi. Günlerce aylarca iyi olacak diye beklemişti kocasını. İçinde taşıdığı ardında bıraktığı cesetlerden bir haber. Kendini paralamıştı oradan oraya koşturmuştu sırf günün birinde o eski mutlu günlere kavuşabilmek için. Timur'un aldığı ahtan habersiz mutluluğu istemişti yüzsüzce... Bir hışımla oturduğu yerden kalktı. Gitmeliydi burada kalamazdı! Sarsak adımlarıyla arkasına bakmadan uzaklaştı hastanenin bahçesinden.
⚜️
Kaçar gibi hastaneden çıktığında ayakları onu buraya getirmişti işte. Yol iz bilmediği memlekette gidebileceği tek yer burasıydı. Mezar taşları arasından geçerken omzundaki çantası düşmüş otlarla kaplı zeminde yerde sürünüyordu. Yüzündeki yaşlar kurumadan gözlerinden bir yenisi ekleniyordu onlara. Aradığı taze toprakla kaplı mezarın birkaç adım gerisinde durdu. Timur'un adı üzerinde gezindi gözleri.
"Nasıl yaptın Timur ?"
Pürüzlü sesinde acı vardı, isyan vardı. Kocası öldüğünde neden buraya defnedildiğine mana veremediği kocasının yanındaki diğer mezara baktı.
Gülcan... kocası kalbinde vebali olan kadınla koyun koyuna yatıyordu şimdi. Parmak uçlarında son tutunuşunu gerçekleştiren çantasını sinirle savurdu mezar taşına.
