UYUMSUZ ELEMENT

Bir Mucize Gerek

Diğerlerinin yanına aşağı indim.
Hestia:
-Size bir iyi, bir de kötü haberim var. Ama kötü demek yanında az kalır.
Himeros:
-Kötüden başla.
Hestia:
-Yok ben iyiden başlayayım. Çünkü kötü olanın üstüne çok konuşacağız.
İyi haber, kolyemi buldum. Kötü haberse...

Tam bu sırada Doris ve Alpheus yanımıza geldi.

Hestia:
-...tam karşınızda.
Hera:
-Doris!?
Dione:
-Hayır saçmalamayın ya! Gitsin. Çabuk gitsin hem de.
Boreas:
-Durun tahmin edeyim. Pişman olduğu için canını bile verebilir. Doğru mu?
Doris:
-Evet, gerçekten öyle.
Boreas:
-Daha komiğini görmedim Doris.
Alpheus:
-Ben bir şansı hak ediyor diyorum.
Hestia:
-Ne!? Boşuna emek veriyoruz. Gerçekten boşuna emek veriyoruz. Ve bunların göz ardı edilmesi sinirlerimi çok bozuyor.
Doris:
-Yapma Hestia, lütfen... Tek bir şans istiyorum sadece.
Hestia:
-Doris, hatırlıyor musun bilmiyorum ama bana "yapma Hestia, lütfen..." dediğin zaman, seni bağışlarsam hatırlamanı istediğim bir an vardı. Şimdi o anı düşün. Bir sonuca varmana gerek yok, düşünmen yeterli.

Sırıttım.
Alpheus:
-Tamam Hestia. En iyimiz sensin. Sus şimdi.

Şimdi de gülmeye başladım. Ama sinirden. Alpheus, ne yapmaya çalışıyor? Yaptığı şeylerin farkında mı acaba? Kendini hiç tanıyıp duygularını çözümleyemiyor mu bu? Aptal!
Hestia:
-Çok komikti.

Alpheus beni hiç umursamadan konuştu.
Alpheus:
-Hadi oylama yapalım.
Hera:
-Ne oylaması?
Alpheus:
-Doris bizimle mi, değil mi oylaması.
Boreas:
-Bunun cevabı: Tabii ki hayır Alpheus.

Sinirden delirmek üzereyim. Doris'i gördü ve her şey bir anda silinip gitti. Ben de bundan bahsediyordum aslında ona. Benim salaklığım. Cezasını da ben çekeceğim. Ama madem oyun oynamak istiyorlar, o zaman oynayalım. Alpheus:
-Deneyelim bakalım. 8 kişiyiz 5 kişi 'evet' derse Doris bizimle olur.
Başlayalım. Gelsin diyenler?

Doris ve Alpheus'un eli havaya kalktı. Peşlerine benimki de.
Boreas:
-Ne yapıyorsun?
Hestia:
-Benden istenileni.

Dione'ye baktım. Ne anlatmak istediğimi anlayıp o da elini kaldırdı. Peşine, o da anlamış olacak ki, Hera da kaldırdı.
Alpheus:
-Doris bizimle.
Doris:
-Yaşasın! Eskisi gibi olacak her şey.
Boreas:
-Siz iyi misiniz!? Benim tanıdığım Hera, benim tanıdığım Dione siz değilsiniz. Özellikle Hestia, sen ihaneti ne olursa olsun affetmezsin.
Hestia:
-Hiçbirimiz affetmedik zaten.

Alpheus'a döndüm ama herkese konuştum.
Hestia:
-Evet, ihaneti asla affetmem. Ve Doris, hiçbir şey eskisi gibi olmayacak.

Gözlerimi Boreas'a çevirdim.
Hestia:
-Olması gereken buydu. Biz de bunu yaptık.
Boreas:
-Hepiniz garipsiniz, artık her şey yoluna girse de siz de normale dönseniz keşke.
Hestia:
-Ben arabaya geçiyorum. Uyumak için.
Doris:
-Eve çıksaydık?

Kısa bir kahkahadan sonra ciddileştim. Alpheus'a baktım ve arabaya bindim.
Elpis:
-Bence benim evime gidelim.
Dione:
-Bu saatte mi?
Elpis:
-Ne fark eder ki? Hadi binin çabuk!

Alpheus ve Doris öne, diğerlerimiz de arkaya oturduk.
Elpis:
-Şarkı açmamı ister misiniz?
Hestia:
-Çok isterim.
Elpis:
-O zaman bir sayı söyle bakalım.
Hestia:
-9.

🎵🎶

Şarkı başladığı an hangi şarkı olduğunu anlayıp sevindim. Çünkü tam da ortama uygun bir şarkıydı.
Hestia:
-Tam isabet!

Ön tarafa uzanıp arabanın radyosunun sesini sonuna kadar açtım. Alpheus ve Doris sağ tarafımda kalıyordu. Geri yerime otururken sağa döndüm.
Hestia:
-İyi dinleyin, olur mu? Belki kendinize pay çıkarırsınız.

Yerime oturdum. Dione'ye bakıp gülümsedim. Sonra da ona yaslandım. Gözlerimi kapattım ve şarkıya eşlik etmeyi ihmal etmedim.
Hestia:
-Yarım kalmış bir şeyler var içimde, içinde sen geçen.
Bir vapur daha kaçırdım, hayalleri on geçe.
Güneş doğmaz bize sönmedikçe gece.
Güneş doğmaz bize sönmedikçe gece.
Mucize mi gerek ille de dönmen için geriye?
İnanmıştım yine de aldırmadan kandırmana.
Neye yarar affetmek? Yine yapar, yok yüzü.
Sarıl ona, fark etmez. Kahpeliğe yok çözüm.
Bir mucize gerek...*

🎵🎶

Alpheus şarkıyı kapattı. Ben de ukala tavrımı takındım.
Hestia:
-Ne güzel dinliyorduk. Niye kapattın?
Alpheus:
-Doris gürültüden uyuyamıyor.

İyice arkaya doğru dönüp bana fısıldadı.
Alpheus:
-Unutmadan söyleyeyim: Dileğim gerçekleşti.

Yutkundum. Rüya olduğunu umarak kendimi sakinleştirmeye çalıştım. Dediği şey kafamın içinde yankılandıktan sonra yüzüme bir gülümseme olarak yerleşti.
Hestia:
-Öyle mi? Ne güzel...