လီ​ေဝ့ရန္ (Zawgyi)

26.​ေဘးက်ပ္နံက်ပ္ျဖစ္​ေအာင္လုပ္

သခင္မႀကီးရဲ႕အႀကိဳက္ဆုံးၾကက္တူေ႐ြးက ​ေၾကာင္စားတာကိုခံလိုက္ရတယ္။

ဒါက အမတ္ခ်ဳပ္ႀကီးရဲ႕အိမ္​ေတာ္ထဲမွာအလ်င္အျမန္​ေပၚ​ေပါက္လာ​ေသာ ကိစၥႀကီးတစ္ခုပင္။ ပထမသခင္မသည္ ဟယ္႐ွင္းယြမ္အ​ေဆာင္ဆီကို အျမန္ဦးတည္လာသည္။

သူမ၏အဖိုးတန္ေၾကာင္ကံ​ေကာင္း​ေလးကို ေပြ႕ခ်ီထားသည့္လီခ်န္းလဲ့သည္ ျခံဝန္းထဲသို႔ဝင္ဝင္လာျခင္းလွ်င္ပင္ ​သခင္မႀကီး၏ေဒါသထြက္သံကိုၾကားလိုက္ရသည္။

"မင္းဘယ္လိုမ်ား ဒီသားရဲ​ေကာင္ကို ဒီ​ေနရာဆီ ေခၚလာဝံ့တာလဲ!"

​ေၾကာက္လန္႔​ေငး​ေၾကာင္​ေန​ေသာ လီခ်န္းလဲ့သည္အျခားလူအားလုံးကိုပါအံ့ၾသစြာၾကည့္လိုက္မိသည္။ သို႔ေသာ္လူတိုင္းသည္ ရင္တစ္မမ ျဖစ္​ေနသည္။ ဘယ္သူကမွစကားတစ္ခြန္းမွ်မေျပာရဲ​ေပ။

ဒါကိုၾကားေတာ့ ပထမသခင္မက ၂ႀကိမ္​ေလာက္​ေခ်ာင္းဟန္႔လိုက္သည္။

"​သခင္မႀကီး၊ သခင္မႀကီးရဲ႕ၾကက္တူေ႐ြးကို ခ်န္းလဲ့ရဲ႕ေၾကာင္က စားခဲ့တာမျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ​ေတာေၾကာင္႐ိုင္းတစ္​ေကာင္​ေကာင္ကမ်ား..."

"ေတာ႐ိုင္းေၾကာင္? ဘယ္​ေနရာကမ်ားေတာ႐ိုင္းေၾကာင္က ေရာက္လာတာလဲ။ ဒါဆိုလည္း မင္းသြားၿပီး အဲ့ေတာေၾကာင္ကိုဖမ္းၿပီးငါ့​ေ႐ွ႕ကိုယူလာခဲ့​ေလ"

​သခင္မႀကီး၏အမူအရာသည္ ယခုကဲ့သို႔ေအးစက္​ေနသည္မွာ႐ွားပါးလွသည္။ သူမက ေဒါသထြက္လြန္းလို႔စကား​ေတာင္ေကာင္းေကာင္းမေျပာႏိုင္ဘူး။

ပထမသခင္မသည္ ဤအခ်ိန္ထိ သခင္မႀကီး၏ အမ်က္ေဒါသကိုတစ္ခါမွမၾကဳံဖူးခဲ့သျဖင့္ သူမက အျခားဘာကိုမွမေျပာဝံ့ေပ။

လီခ်န္းလဲ့သည္ ေၾကာင္ကိုအျမန္လႊတ္ခ်လိုက္ၿပီး ေ႐ွ႕သို႔တိုးလာသည္။

"​​သခင္မႀကီး၊ ဒီ​​ေၾကာင္ကံ​ေကာင္း​ေလးက ပထမအစ္ကိုႀကီးေပးထားတာဆို​ေတာ့ ရတနာတစ္ခုလိုပါပဲ။ သူကနာခံမႈ႐ွိ႐ုံသာမကေၾကာက္လန္႔တတ္ပါ​ေသးတယ္။ ဒီလိုမ်ိဳးလုပ္မွာမဟုတ္တာေသခ်ာ... "

သူမ၏စကားဝါက်မဆုံးႏိုင္ခင္မွာဘဲ ​သခင္မႀကီးက သူမ၏မ်က္ႏွာကို တံေတြး​ျဖင့္​ေထြးလိုက္သည္။