လီ​ေဝ့ရန္ (Zawgyi)

28.လူ​ေပြလူ႐ူပ္​ေကာင္

လီေဝ့ရန္သည္ သူ၏မ်က္ဝန္းမ်ားတြင္ သူမကိုမခြဲခြာခ်င္ေသာ တမ္းတမႈတစ္မ်ိဳးကိုခံစားမိ​ေသာ​ေၾကာင့္ လီမင္တိကိုသ​ေဘာက်​ေနမိသည္။  တတိယသခင္မက သူရဲ႕ေမြးစားအေမျဖစ္ၿပီး သူ႕ကို သူမ၏သားအစစ္အျဖစ္ သေဘာထားေသာ္လည္း သူမ၏ပင္ကိုယ္စ႐ိုက္ကပင္​ ေအးတိ​ေအးစက္ျဖစ္​ေသာ​ေၾကာင့္ လီမင္တိသည္အလြန္အထီးက်န္ဆန္ေနရသည္။

ဥယ်ာဥ္၏ေႏြစံအိမ္​ေတာ္ဝင္းတြင္ လီေဝ့ရန္သည္ သူမ၏႐ြာတြင္ၾကဳံ​ေတြ႕ရ​ေသာ ဘ၀ ဇာတ္လမ္းမ်ားအား သူ႕ကိုျပန္ေျပာျပမိသည္။ သူမရဲ႕ေဘာင္းဘီကိုေခါက္ၿပီး ​ေရထဲသို႔ဆင္းကာ ေတာ ဘဲဥေတြကို​ သြားေကာက္သည့္အခ်ိန္အေၾကာင္းကို သူ႕အားေျပာျပ​ေနမိတယ္။ အဲဒီေနာက္သူမကေရကန္စပ္မွာ မီးဖိုၿပီး ဥေတြကိုသဲပူထဲမွာဖုံးအုပ္မယ္ဆိုတဲ့အ​ေၾကာင္းကို​ေရာ​ေပါ့။ ေနာက္​ေတာ့ သူမဘာမွမက်န္မခ်င္းအကုန္လုံးကို တစ္ခုခ်င္းစီကိုက္စားပစ္မည့္အ​ေၾကာင္းကိုပင္​ေျပာျပလိုက္သည္။

လီမင္တိက သိခ်င္စိတ္ဆႏၵျပင္းေနေသာမ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ ဂ႐ုတစိုက္နားေထာင္​ေနသည္။

အမတ္ခ်ဳပ္ႀကီးအိမ္​ေတာ္တြင္ ေနထိုင္သျဖင့္ သူသည္ ဤကဲ့သို႔ေသာအရာမ်ိဳးကိုမၾကဳံဖူး​ေပ။  သူသည္ ဘဝသစ္တစ္ခုဟုခံစားမိ႐ုံသာမက ေဝ့ရန္၏​ ေျပာျပမႈတြင္လြတ္လပ္မႈကိုပါျမည္းစမ္းႏိုင္သလိုပင္။

သူက တစ္ဖ်တ္ဖ်တ္ပင္မ်က္​ေတာင္ခတ္ၿပီး

"တတိယမမ၊ တစ္​ေန႔​ေန႔​ေရာက္ရင္ မမအရင္တုန္းကေနတဲ့ေနရာကို ကြၽန္​ေတာ္သြားၾကည့္ခ်င္တယ္"

လီေဝ့ရန္က သူ႕အေတာင္ေတြကိုဘယ္ေလာက္ထိျဖန္႔ၿပီး ပ်ံဝဲခ်င္​ေနလဲဆိုတာကို​ေဖာ္ျပ​ေနတဲ့မ်က္ဝန္း​ေတြကိုၾကည့္ရင္း ရယ္ရယ္ေမာေမာနဲ႔

"အမိုက္ကေလး၊ အဲ့​ေနရာက မင္းသြားကစားႏိုင္တဲ့ေနရာမဟုတ္ဘူး"

လီမင္တိသည္ ေခါင္းကိုေမာ့လိုက္ၿပီး လီ​ေဝ့ရန္ ကိုၾကည့္လိုက္သည္။ ေနေရာင္ေအာက္တြင္သူမ၏မ်က္ႏွာ​ေလးသည္ ၾကည္လင္ေသာေႏြဦး၏ေကာင္းကင္ကဲ့သို႔ငယ္႐ြယ္ႏုပ်ိဳ​ေနသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုမ်က္ဝန္းနက္မ်ားတြင္မူ သူမကေပ်ာ္႐ႊင္​ေနလား ဝမ္းနည္း​ေနလားကို ေျပာရန္ခက္သည္။ ဖတ္ၾကည့္ရန္ အလြန္႐ႈပ္ေထြးေသာမ်က္ဝန္းတစ္စုံပင္။ ဒီတတိယအစ္မသည္ အျခားသူမ်ားႏွင့္ လုံးဝမတူဟု လီမင္တိက သူ႕ဘာသာသူစဥ္းစားမိသည္။