လီ​ေဝ့ရန္ (Zawgyi)

100.2.မ​ေၾကာက္မ႐ြံ႕အ႐ႈံးမ​ေပး

ထိုႏွစ္တြင္ ယင္းထိုက္က်ိဳးကနန္းေတာ္ထဲသို႔ ဝင္ေသာအခါ ​ေထာ့ပါက်န္းသည္ မိန္းမပ်ိဳတစ္သိုက္ကို ႀကီးမား​ေသာကန္တစ္ခုဆီသို႔ ​​ေခၚေဆာင္လာခဲ့သည္။ ႏွလုံးေသြးနီေဆးျပားမ်ားထုတ္လုပ္ရာတြင္ အေထာက္အကူျဖစ္ေစရန္အတြက္ နန္းတြင္းသူမ်ားစုသည္ သူမတို႔၏ရာသီစက္ဝန္းကို ေစာစီးစြာေရာက္ေစရန္ တြန္းအားေပးခံခဲ့ၾကရသည္။ ​ေထာ့ပါက်န္းသည္ အမွန္တကယ္ပင္ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ္ျငားလည္း သူသည္ ဧကရာဇ္မင္းျမတ္၏ က်င့္ဝတ္အသိတတ္ဆုံးေသာသားေတာ္အျဖစ္ ဧကရာဇ္မင္းအား အထင္ႀကီးျဖစ္​ေပၚေစသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ၏ခ်စ္ျခင္းေမတၱာသည္ ေနာက္ဆုံးတြင္ အိမ္ေ႐ွ႕မင္းသား၊ ​ေထာ့ပါယုႏွင့္ က်န္မင္းသားမ်ားထက္ကိုပင္ ​ေက်ာ္လြန္သိမ္းပိုက္လိုက္ႏိုင္သည္။ ေထာ့ပါက်န္း နန္းတက္သည့္အခ်ိန္တြင္ ျပဳလုပ္သည့္ပထမဆုံးအရာမွာ တရား႐ုံး​ေရးရာတြင္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မ်ားအားလုံးကိုသတ္ပစ္ကာ သူတို႔၏အမိန္႔ကို အာဏာစက္ကိုျဖတ္ေတာက္ပစ္ရန္ႏွင့္ သက္ေသအားလုံးကို​ေဖ်ာက္ပစ္ရန္ျဖစ္ေၾကာင္းကို​ေတာ့ ဧကရာဇ္ကမသိႏိုင္ခဲ့ေပ။ ​ေထာ့ပါက်န္း၏စိတ္အနက္ထဲတြင္၊ သူသည္လည္း​ ေထာ့ပါယုကဲ့သို႔ပင္ ပု​ေရာဟိတ္မ်ားကို ႐ြံ႐ွာေသာ္လည္း သူ႕အာဏာအတြက္ သူတို႔ကို အသုံးခ်ရန္ စႏိုးစ​ေႏွာင့္ျဖစ္ျခင္းမ႐ွိေပ။

"အ႐ွင့္သား၊ မင္းသားအေပၚထားတဲ့ အ႐ွင္မင္းႀကီးရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းနဲ႔ ယုံၾကည္မႈကို တကယ္ဆုံး႐ႈံးခ်င္ေနတာလား?"

"ယင္းထိုက္က်ိဳးလို လူတစ္ေယာက္က ဖခမည္း​ေတာ္နဲ႔ ကိုယ့္ကိုေဝးကြာ​ေစႏိုင္ပါ့မလား?" 

လီ​ေဝ့ရန္သည္ ဘာေၾကာင့္ ထိုသို႔ေျပာသလဲဆိုတာကို ​ေထာ့ပါယုကနားမလည္သျဖင့္ လေရာင္ေတာက္ပေနေသာ သူ၏ေခ်ာေမာခန္႔ညားေသာမ်က္ႏွာေပၚတြင္ ႐ႈပ္ေထြးေနသည့္အမူအရာတစ္ခုက ေပၚလာသည္။

လီ​ေဝ့ရန္က သက္ျပင္းခ်လိုက္ေသာ္လည္း သူမကေမးခြန္းကို မေျဖ​ေပ။ 

"အ႐ွင္မင္းႀကီးမွာ ေနာက္က်မွ အိပ္ရာဝင္လို႔ရတဲ့ ျပႆနာ႐ွိ​ေနတယ္ဆိုတာ တို႔ၾကားမိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႕ကို ညဘက္ေစာင့္အိပ္​ေစာင့္​ေ႐ွာက္​ေစဖို႔ မတူညီတဲ့မင္းသားေတြကို​ေထာ္ မတ္တပ္ရပ္​ေစာင့္ခိုင္းၿပီး တစ္ခါတေလ ညလယ္စာ လိုက္ပို႔ေပးတယ္ဆိုတာ အမွန္ပဲလား?"