လီ​ေဝ့ရန္ (Zawgyi)

108.1.အဆုံးထိပုပ္ပြ

ေနာက္​တစ္​​ေန႔သည္ လီခ်န္းလဲ့ ပိတ္​ပါးပတ္တီးကိုျဖည္ခြၽတ္​​ရေသာ​ေန႔ျဖစ္​သည္​။ ေက်ာင္းပၪၥမသခင္​ေလးသည္ သူမ၏မ်က္ႏွာကို ပိတ္ပါးပတ္တီးမ်ားျဖင့္ ပတ္ထားေသာ္လည္း ပိတ္ပါးစကို ဖယ္႐ွားၿပီးေနာက္တြင္ ဖုံးကြယ္ရန္နည္းလမ္းမ႐ွိေတာ့ေပ။

ေက်ာင္းပၪၥမသခင္​ေလးသည္ တစ္ညလုံး အလြန္ေၾကာက္လန္႔ၿပီး အိပ္မေပ်ာ္ခဲ့ရေပ။ သူက​ေရာက္႐ွိလာမယ့္ ေနာက္တစ္ေန႔ကို ေၾကာက္ေနတယ္။ ေနာက္ေန႔မနက္မွာ သူ အိပ္ငိုက္ၿပီးမွိန္းေနခ်ိန္တြင္ တစ္စုံတစ္ေယာက္က သူ႕ကို ႐ုတ္တရက္ ႏိႈးလာတယ္။ အ​ေစခံငယ္ေလး၏မ်က္ႏွာသည္ ေၾကာက္႐ြံ႕မႈအျပည့္ႏွင့္

"သမား​ေတာ္လု၊ သခင္မ​ေလး...သခင္မ​ေလးက..."

ေက်ာင္းပၪၥမသခင္​ေလးသည္ လီခ်န္းလဲ့၏ မ်က္ႏွာကို အိပ္မက္ဆိုးထဲတြင္ ျမင္လိုက္ရသည္။ သူသည္ အိပ္​ေပ်ာ္​ေနစဥ္​ေယာင္၍ထလမ္း​ေလွ်ာက္သကဲ့သို႔ မတ္တတ္ထရပ္လိုက္သည္။ သူ႕ကို ထိုကဲ့သို႔လာေခၚျခင္းသည္ ေခါင္းကိုက္ေစသည္။ သူ႕လက္က မသိစိတ္က​ေန သူ႕မ်က္ႏွာကိုပြတ္သပ္မိၿပီး သက္ျပင္းခ်လိုက္တယ္။ ကံေကာင္းေထာက္မစြာျဖင့္ သူ၏ ႐ုပ္ဖ်က္မ်က္ႏွာဖုံးသည္ မပ်က္မစီး႐ွိေနေသးသည္။ အေၾကာင္းတစ္ခုခုေၾကာင့္ လီ​ေဝ့ရန္သည္ သူဘယ္သူဘယ္ဝါျဖစ္ေၾကာင္း သိ႐ွိသြားမည္ကို စိုးရိမ္မိရသည္။ သူက ဒီမိန္းကေလးကို အနည္းေၾကာက္မိၿပီး သူ႕သ႐ုပ္မွန္ကိုသာ သူမ ႐ွာေတြ႕ခဲ့ရင္ေတာ့ အဆုံးသတ္မလွမွာ ေသခ်ာတယ္လို႔ စိတ္ရင္းျဖင့္ခံစားရတယ္။

သူသည္ မ်က္ႏွာကိုအျမန္ေဆးေၾကာၿပီး ဆံပင္ကို ၿဖီးသင္ၿပီးေနာက္ ျခံဝင္းထဲမွ ထြက္လာခဲ့သည္။ သူသည္ အထက္တန္းလႊာ​ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အတြင္းဝင္းထဲတြင္ မေနႏိုင္သျဖင့္ အေ႐ွ႕ဘက္အ​​ေဆာင္ငယ္႐ွိအခန္းတစ္ခုတြင္ ေနရန္စီစဥ္ခဲ့သည္။ ယခုေတာ့ သူသည္ အတြင္းဝင္းအတြင္းသို႔ ေရာက္ရန္ တံခါးမ်ားစြာကို ျဖတ္ေလွ်ာက္သြား​ေနရသည္။

မေန႔ညက မိုးသည္းထန္စြာ႐ြာသျဖင့္ ဝင္းလက္ေတာက္ပေနေသာ အစိမ္းေရာင္ငွက္ေပ်ာ႐ြက္မ်ားက ေႂကြက်​ေနသည္။ ပုလဲတစ္လုံးကဲ့သို႔ႏွင္းစက္​ေလးသည္ လွိမ့္ဆင္းလာၿပီး ၾကည္လင္ျပတ္သားေသာအသံႏွင့္အတူ ေက်ာင္းပၪၥမသခင္​ေလး၏ဦးေခါင္းေပၚသို႔ က်ဆင္းသြားေသာ​ေၾကာင့္ ႐ိုက္ခတ္မႈျဖင့္ ျပန္႔က်ဲသြားသည္။ သူသည္ ခ်က္ျခင္းေနာက္လွည့္၍ မထြက္ခြာႏိုင္သည္ကို နာက်ည္းကာ ပို၍ပင္ တင္းမာၿပီး စိတ္မသက္မသာခံစားရသည္။  သို႔ေသာ္ သူသည္ တံခါးဝအေပါက္သို႔ ေရာက္ေနၿပီျဖစ္၍ ေ႐ွာင္လႊဲလို႔မရႏိုင္​ေတာ့ေပ။