လီ​ေဝ့ရန္ (Zawgyi)

45.ကစားပြဲကို အသာစီးထိန္းခ်ဳပ္

ပထမသခင္မက ႐ုတ္တရက္ မတ္တပ္ထရပ္လိုက္ၿပီး

"ခ်န္းလဲ့၊ မင္း ဒီေလာက္မိုက္မဲတဲ့စကားကို ဘယ္လိုလုပ္ေျပာႏိုင္ရတာလဲ!" 

သူမစကားေျပာေနစဥ္ လီခ်န္းလဲ့အား သတိေပးသည့္အၾကည့္တစ္ခ်က္ကို​ ေပးလိုက္ၿပီး လီခ်န္းလဲ့သည္ သူမ၏ဆံေကသာ႐ွိ​ ေ႐ႊ​ေရာင္ဆံညႇပ္​ေပၚကပုလဲကဲ့သို႔ပင္ ေအးခဲသြားကာ မွင္သက္သြားသည္။ သူမက အသက္႐ွဴ႐ိႈက္ရန္ ေမ့လုနီးပါးျဖစ္သြားၿပီးမွ ​ေနာက္ဆုံးမွ သူမက တုံ႔ျပန္ႏိုင္​ေတာ့သည္။

"တတိယညီမ​၊ ဒါ​ေတြအားလုံးက အစ္ကိုႀကီးရဲ႕အျပစ္​​ေတြ​ေလ။ မင္းမွား​ေနၿပီထင္တယ္"

သူတို႔၏သ႐ုပ္​ေဆာင္မႈကို ၾကည့္မိေသာအခါ လီ​ေဝ့ရန္က ေခါင္းကိုသာခါယမ္းလိုက္သည္။ ဤကဲ့သို႔ လွည့္စားတတ္ေသာ၊ မ်က္ႏွာ၂မ်ိဳးႏွင့္စ႐ိုက္​ေတြ။ သူမအရင္ဘ၀က ဘာလို႔မ်ား မိုက္မဲစြာေနခဲ့ႏိုင္ရတာလဲ။ သူတို႔၏သ႐ုပ္ေဆာင္မႈသည္ ေကာင္းလွသည္မဟုတ္​ေသာ္လည္း သူမက မိသားစုအားတြယ္တာမိ​ေသာ​ေၾကာင့္ သူတို႔က သူမအားလွည့္စားႏိုင္ခဲ့ျခင္းပင္။

အျဖစ္အပ်က္ကို မ်က္ျမင္​ေတြ႕​ေနရေသာ​ ေထာ့ပါက်န္းသည္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္သည္။ ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ?



လီမင္ဖန္သည္ သူ၏ကိုယ္ပိုင္အသိဥာဏ္ႂကြယ္ဝမႈကို အၿမဲလိုလိုပင္ ဂုဏ္ယူဝင့္ႂကြားၿပီး​ေဆာင့္ႂကြား​ေဆာင့္ႂကြားႏိုင္ခဲ့ကာ ဤကဲ့သို႔ အၾကံအစည္မ်ိဳးႏွင့္ မေတြ႕ခဲ့ဖူး​ေခ်။ သူ၏ မ်က္ႏွာသည္တျဖည္းျဖည္း နီရဲလာၿပီး သူက

“႐ွာေဖြဖို႔ ေစလႊတ္ခံရေသာသူ​ေတြ ျပန္မလာေသးဘူး​ေလ”

သူသည္ ဤအခ်ိန္၌ ဇီယန္တစ္ေယာက္ လူအလစ္​တြင္ လီ​ေဝ့ရန္၏အ​ေဆာင္အတြင္း၌ ထား႐ွိေသာအရာမ်ားကို ေတြ႕ႏိုင္လိမ့္မည္ဟုေမွ်ာ္လင့္​ေနမိသည္။

ထိုအခိုက္အတန္႔တြင္ အထိန္း​ေတာ္လ်ိဳသည္ သူမ၏လူမ်ားအားဦးေဆာင္ရင္း အခန္းတြင္းျပန္ဝင္​ေရာက္လာၿပီး ​သခင္မႀကီးကို ဦးၫႊတ္ကာ

"​သခင္မႀကီး၊ သခင္ႀကီး၊ တတိယသခင္မ​ေလးရဲ႕အ​ေဆာင္က အလြန္သန္႔႐ွင္းပါတယ္။ ကြၽန္​​ေတာ္မ်ိဳးမတို႔ သံသယျဖစ္စရာဘာမွမ​ေတြ႕ခဲ့ရပါဘူး"