လီ​ေဝ့ရန္ (Zawgyi)

122.​ေျခလွမ္းတိုင္းကိုဖိႏွိပ္

​ေက်ာက္ယြဲ႕သည္ လီ​ေဝ့ရန္ကို အထက္မွေအာက္သို႔ တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ရင္း သူမက မျပဳံးမိဘဲမ​ေနႏိုင္​ေခ်။ မမ​ေလးရဲ႕ႀကိဳတင္မွန္းဆခ်က္က မွန္ကန္တယ္။ ​တစ္စုံတစ္​ေယာက္သည္ အလင္းတန္းေပၚမွတက္လိုက္ဆင္းလိုက္ ခုန္ပ်ံသန္းလာေသာ္လည္း တေစၧသရဲကဲ့သို႔ ပ်ံဝဲကာ အံ့အားသင့္ရ​ေလာက္​ေအာင္လ်င္ျမန္စြာျပဳမူရင္း မ်က္စိတစ္မွိတ္အတြင္းမွာပင္ ထိုလူသည္ ျပတင္းေပါက္ဆီသို႔ ၿမဲျမံစြာေရာက္​ေနၿပီျဖစ္သည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ အိမ္ခန္းအျပင္ဘက္႐ွိ လူတစ္ဒါဇင္ေက်ာ္သည္ သူတို႔၏လက္နက္မ်ားကို အဆင္သင့္ျပင္ထားၿပီးၿပီျဖစ္ၿပီး ခ်န္႐ွန္းက သူတို႔အား တိတ္တဆိတ္ လက္ဟန္ျပကာ အိမ္ခန္းတြင္း႐ွိလူမ်ားသည္ မီးၿငိမ္းၿပီးအိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီျဖစ္သျဖင့္ စတင္ရန္အခ်ိန္ေကာင္းျဖစ္သည္ဟုအခ်က္ျပ​ေနသည္။ သူတို႔အျမန္ဝင္သြားလိုက္သည္ႏွင့္ အ​ေစခံမကို အျမန္ႏွိမ္နင္းၿပီး လီေဝ့ရန္ကို လည္ပင္းညႇစ္လိုက္တာနဲ႔ ေအာင္ျမင္မႈဆိုတာက သူတို႔လက္ထဲမွာ႐ွိေန​ေတာ့မယ္မလား။

သို႔ေသာ္ သူမဝင္လာၿပီးသည္ႏွင့္ "မင္းက ဘယ္သူလဲ?" ဟု ေအးစက္စြာ ေမးခြန္းထုတ္ျခင္းခံလိုက္ရသည္။

လီေဝ့ရန္သည္ ႐ုတ္တရက္ထထိုင္​ေနလ်က္ အနက္ေရာင္ျဖင့္ ၿခိမ္းေျခာက္ေနေသာ ဒီလူမ်ားကိုေၾကာက္႐ြံ႕မႈမ႐ွိဘဲ လင္းလက္စြာစိုက္ၾကည့္ေနသည္။

ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္​ေသာ ခ်န္႐ွန္း၏ အမူအရာမွာ မႈန္မိႈင္းသြားသည္။ လီေဝ့ရန္၏အမူအရာမွာ လုံးဝေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္း႐ွိမ​​ေနဘူး။ ဒါက ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ....

"ဘာ​ေၾကာင့္မ်ား မင္းရဲ႕သခင္က ငါ့ကိုဒီ​​ေနရာမွာ အရဲစြန္႔ၿပီး သတ္ရ​ေလာက္တဲ့အထိေၾကာက္႐ြံ႕ေနတာလဲ?" 

လီေဝ့ရန္က ​ေလွာင္​ေျပာင္ရယ္ေမာလိုက္သည္။ သူမ၏အသံသည္ ေအးစက္ေနေသာ္လည္း မိန္းကေလးတစ္ဦး၏မူပိုင္စြဲမက္ဖြယ္ဆြဲေဆာင္မႈတစ္ခုကို ထုတ္လႊတ္​ေနသလိုပင္။

"သူမကိုသတ္ၾက!" 

ခ်န္႐ွန္းက ဆုံးျဖတ္ၿပီးေနာက္ ခ်က္ခ်င္း အမိန္႔ေပးလိုက္သည္။