လီ​ေဝ့ရန္ (Zawgyi)

135.2.မို​ေဖ့ျပည္၏မင္းသားတစ္ပါး

ေက်ာင္းယြိလန္အတြက္မူ ထိုရယ္သံသည္ သူမ၏ႏွလုံးသားထဲသို႔ ေရခဲေရမ်ား ​ေလာင္းခ်လိုက္သလိုပင္ ခံစားရသည္။ သူမက အလိုလိုတုန္လႈပ္သြားၿပီး ႐ႈံးနိမ့္သြားသလို ခံစားလိုက္ရသည္။ 

“ငါ… ငါ… ငါ . . . ”

သူမသည္ ႐ုတ္တရက္ ႐ုန္းကန္ႏိုင္စြမ္း ​ေပ်ာက္ဆုံးသြားၿပီး အလြန္စိတ္ဓာတ္က်လာ​ေတာ့သည္။ သူမက မ်က္ရည္​ေတြႏွင့္ျပည့္လွ်ံလာၿပီး ႐ုတ္တရက္လဲက်သြားၿပီးေနာက္ လီေဝ့ရန္၏ေျခရင္း၌လဲၿပိဳသြားရသည္။

"တတိယသခင္မ​ေလး၊ ငါမင္းကို ဆန္႔က်င္ၿပီး မတိုက္ခိုက္ဝံ့ေတာ့ပါဘူး။ ငါ့ကို အလြတ္​ေပးလိုက္ပါ​ေတာ့။ မင္း ငါ့ကို ထြက္​ေပါက္ ေပးႏိုင္မယ္မလား?"

လီ​​ေဝ့ရန္ သည္ သူမကို သနားတစ္ဝက္ ႐ြဲ႕တစ္ဝက္ျဖင့္ ၾကည့္ၿပီး

"တို႔က ​​ေမေမ့ကို ​ေသတြင္းထဲပို႔ဖို႔ ဘယ္တုန္းကမွ မရည္႐ြယ္ခဲ့ပါဘူး။ ေမေမ ဘာလို႔မ်ားဒီေလာက္ေတာင္ေၾကာက္​ေနရတာလဲ"

သူမက ထိုသို႔ေျပာၿပီး​ေနာက္ အား​ေလာင္ကို

"မင္းရဲ႕ သခင္မကို ကူညီေပးလိုက္ပါဦး။ အခု သူမ ဘယ္လိုျဖစ္ပ်က္ေနလဲဆိုတာကို ၾကည့္ပါဦးလား"

အား​ေလာင္က ​ေက်ာင္းယြိလန္ကို အျမန္ကူညီဖို႔လုပ္လိုက္ေပမယ့္ သူမက တြန္းထုတ္ခံလိုက္ရၿပီး

"ငါသိတယ္! မင္း ဒီေန႔ ဒီကိုလိုလိုလားလားလာရတဲ့ အ​ေၾကာင္းရင္းက ငါ အသုံးဝင္ေန​ေသးလို႔မို႔လား? ငါဒီမွာ႐ွိေနသေ႐ြ႕  လီ​ေ႐ွာင္ရန္က ဇနီးမယားအသစ္နဲ႔ လက္ထပ္မွာမဟုတ္သလို သတၱမကိုယ္လုပ္ေတာ္နဲ႔မင္က်ီတို႔ရဲ႕ရာထူးကို ၿခိမ္းေျခာက္မယ့္ လူသစ္တစ္ေယာက္လည္း ဝင္လာႏိုင္မွာ မဟုတ္​ေတာ့ဘူး​ေလ။ အခုဆို သူကလည္း ကေလးမရႏိုင္၊ ငါကလည္း ကိုယ္ဝန္မ​ေဆာင္ႏိုင္ေတာ့ဘူးဆို​ေတာ့ မင္က်ီက ဒီမိသားစုမွာ တစ္ဦးတည္းေသာသားျဖစ္သြား​ေတာ့မွာ။ ဒါဆိုရင္ မင္းအတြက္ေရာ အက်ိဳး႐ွိမွာမဟုတ္လား? ငါ့ကိုသြားခြင့္ျပဳပါ​ေတာ့။ ငါ မင္းကို ​ေနာက္ ဘယ္ေတာ့မွ ဆန္႔က်င္မွာမဟုတ္​ေတာ့ပါဘူး။ ​ေက်ာင္းမိသားစုမွာ အေျခအေနတစ္ခုခုထူးခဲ့ရင္ ငါ မင္းကိုေျပာျပပါ့မယ္။ မဟုတ္ဘူး! ငါ မင္းကို သူတို႔ေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ဖို႔အတြက္ပါ ကူညီ​ေပးပါ့မယ္။ မင္းသာ ငါ့ကို ဒီရာထူးမွာဆက္ေနခြင့္ေပးၿပီး ငါ့ညီမကို မိသားစုထဲဝင္မလာေအာင္ ကူညီေပးသေ႐ြ႕ ငါမင္းကို အားကိုးမွီခိုပါ့မယ္!"