လီ​ေဝ့ရန္ (Zawgyi)

76.2.ကံၾကမၼာအလွည့္အ​ေျပာင္း

လက္႐ွိဖုက်ီဘုရားေက်ာင္း၏​ေက်ာင္းထိုင္​ဆရာ​ေတာ္သည္ သက္​ေတာ္၈၀ေက်ာ္႐ွိ​ေနၿပီးဘုန္း​ေတာ္ႀကီးတစ္ဦးမျဖစ္မီက ပညာ​ေတာ္သင္​ေက်ာင္းသားတစ္ဦးျဖစ္ခဲ့သျဖင့္ ဗဟုသုတႂကြယ္ဝကာအရည္အခ်င္းႏွင့္ျပည့္စုံေသာ္လည္း ကိစၥဝိစၥအမႈ​ေပါင္းမ်ားစြာကိုေတြ႕ၾကဳံခဲ့ရသူျဖစ္သည္။ အဆုံး၌မူသူ၏ဘ၀တြင္ ဆူး​ေညႇာင့္ခလုတ္မ်ားစြာကိုျဖတ္သန္းရသျဖင့္ အဆိုးျမင္ဝါဒီဆီသို႔လမ္းလႊဲသြားမည္ကိုမလိုလားေသာ​ေၾကာင့္ ဆံရိတ္ကာဘုန္း​ေတာ္ႀကီးျဖစ္လာခဲ့သူျဖစ္သည္။ ယခု​ေတာ့သူသည္ဒီဘုရားေက်ာင္း​ေဆာင္ဗိမာန္ကို ဂ႐ုတစိုက္နဲ႔ေစာင့္​ေ႐ွာက္​ေပးၿပီးစိတ္​ေရာကိုယ္ပါႏွစ္ကာ ဗုဒၶဘာသာကိုေလ့လာသင္ၾကားရင္းက​ေနဂုဏ္သတင္းႀကီးမားလာကာေလးစားခံရသည့္ထိပ္တန္းဝါရင့္ဘုန္း​ေတာ္ႀကီးတစ္ပါးျဖစ္လာရသည္။

လီအိမ္​ေတာ္သည္ ဗုဒၶထံတြင္၀င္ေရာက္ဆုေတာင္းဝတ္ျပဳမည္ကို ​ေက်ာင္းထိုင္ဆရာ​ေတာ္ကသိ​႐ွိေသာ​ေၾကာင့္ ဘုရား​ေက်ာင္း​ေဆာင္၏ဧည့္ခံပြဲတာဝန္ခံႏွင့္အတူသူတို႔အားလာ​ေရာက္ႀကိဳဆိုရန္ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတံခါးဂိတ္ဝသို႔ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က်ပင္လာေရာက္ခဲ့သည္။

ပထမသခင္မသည္အ​ေစခံ၏အကူအညီျဖင့္ျမင္းလွည္းမွဆင္းလာခဲ့ၿပီး​ဘုရားေက်ာင္း​ေဆာင္တံခါးဝဆီသို႔တစ္ခ်က္စိုက္ၾကည့္လိုက္သျဖင့္အနီ​ေရာင္ဝတ္႐ုံအစအနမ်ားကိုဖာ​ေထးကာ သက္န္းလုပ္ျခဳံ႐ုံထား​ေသာ ​ေက်ာင္းထိုင္ဆရာ​ေတာ္တစ္ပါးက က်န္​ဘုန္း​ေတာ္ႀကီးမ်ားကိုဦး​​ေဆာင္ျခံရံလ်က္ ဂိတ္တံခါးဝတြင္​ေစာင့္​ေနသည္ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။ (အဲ့​ေခတ္ကအယူဝါဒအရ ဘုန္း​ေတာ္ႀကီး​ေတြအ​ေနနဲ႔ ႏွိမ့္ခ်ၿပီး ေလာကီကိုမတပ္မက္ႏိုင္​​ေအာင္ ျပန္သုံးလို႔ရတဲ့အဝတ္အစ​ေတြကိုဖာ​ေထးၿပီးသက္န္းလုပ္ဝတ္ရပါတယ္) ​ေက်ာင္းထိုင္ဆရာ​ေတာ္ကိုယ္တိုင္​ေတာင္လာ​ေရာက္ႀကိဳဆိုရတဲ့အျဖစ္မ်ိဳးက ဖုက်ီဘုရားေက်ာင္းတစ္ဝိုက္ကလူအုပ္ႀကီးကိုဆြဲေဆာင္ႏိုင္ေလာက္တဲ့ခမ္းနားထည္ဝါ​​ေန​ေသာပုံရိပ္ကိုျဖစ္​ေစသည္ပင္။

ဆရာေတာ္က ပထမသခင္မ​ေရာက္လာသည္ကိုျမင္သည္ႏွင့္ေျခလွမ္းတစ္လွမ္းတိုးလိုက္ကာလက္ႏွစ္ဘက္ျဖင့္အုပ္မိုးကာဆုေတာင္းေပးလိုက္သည္။