လီ​ေဝ့ရန္ (Zawgyi)

137.2.ေရနစ္သူဝါးကူထိုး

"သူမရဲ႕အိမ္ေထာင္ေရးကို တျခားတစ္ေယာက္ေယာက္က ဂ႐ုစိုက္ေပးလိမ့္မယ္။ အနာဂတ္မွာ ဝင္မစြက္ဖက္ပါနဲ႔"

ေထာ့ပါက်န္းသည္ လီ​ေဝ့ရန္ကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ရက္စက္စြာဆက္ဆံခဲ့ေသာ္လည္း တစ္နည္းနည္းျဖင့္ အၿမဲမေအာင္ျမင္ခဲ့ရေပ။ ေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ သူ႕အ​ေနႏွင့္ သူမကို ပိုခ်စ္လား မုန္းလားေတာင္ မေျပာႏိုင္တတ္ဘူး။ မည္သို႔ပင္ဆိုေစကာမူ သူသည္ မိမိပိုင္ဆိုင္ေသာအရာကို အျခားသူမ်ားကို လိုခ်င္တပ္မက္လာတာကို ခြင့္မျပဳေပ။ သူမ ေသရမယ္ဆိုရင္ေတာင္ လီေဝ့ရန္က သူ႕လက္ထဲမွာပဲ ေသရမယ္။ သူတပါးလက္ကို မသုံးႏိုင္ဘူး!

သူ႕စကားေတြက သိပ္​ေတာ့ယုတၱိတန္မ​ေနဘူး။ သူ၏မဟာမိတ္အျဖစ္၊ ေက်ာင္းဟြာသည္ လီေဝ့ရန္ကဲ့သို႔ အတားအဆီးမ်ားကို႐ွင္းပစ္ရန္ တာဝန္႐ွိတာသဘာဝက်တယ္။ မင္းသားတစ္ပါးအေနနဲ႔ ေထာ့ပါက်န္းကအေၾကာင္းျပကာ လီ​ေဝ့ရန္ကိုမထိေစခ်င္ဘူးဆိုရင္ က်ိဳးေၾကာင္းဆင္ျခင္ဖို႔ သူဘယ္ေလာက္ပဲ ႀကိဳးစားေနပါေစ၊ ဒါက ကြာျခားသြားမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေက်ာင္းဟြာက ဒါကို ဘယ္လိုလုပ္နားမလည္ႏိုင္ရမလဲ?

"က်ဳပ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္" 

ေက်ာင္းဟြာကအနည္းငယ္ ျပဳံးလိုက္မိသည္။

“ဒါက က်ဳပ္ ေသခ်ာမစီစဥ္ထားမိတဲ့ ကိစၥပါ။ မေအာင္ျမင္သြားတာ ေကာင္းပါတယ္။ မင္းသား စိတ္ပူစရာမလိုေတာ့ပါဘူး" 

ေက်ာင္းဟြာက ေဒါသတႀကီး တုံ႔ျပန္ခဲ့လွ်င္ ေထာ့ပါက်န္းသည္ ေက်ာင္းဟြာကို စြန္႔ပယ္ရန္ သူ႕နည္းလမ္းမ်ား ႐ွိေကာင္း႐ွိမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ေက်ာင္းဟြာက ဘာမွမျဖစ္သကဲ့သို႔ ျပဳမူေနျခင္းကို ျမင္ပါက ၎အစား သူ႕ကို ဆက္လက္ ဆုပ္ကိုင္ထားဆဲျဖစ္ေၾကာင္း အဓိပၸာယ္သက္ေရာက္ေနပုံရသည္။ ေထာ့ပါက်န္း၏မ်က္ခုံးအနည္းငယ္က ပင့္တက္သြားသည္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူက ေအးစက္စက္ ရယ္ေမာလိုက္ၿပီး စကားထပ္မဆိုေတာ့ဘူး။

ပြဲအခမ္းနားသည္ ခါတိုင္းကဲ့သို႔ ျဖစ္ေသာ္လည္း မီးၿငိမ္းသြားၿပီးေနာက္ လူတိုင္း၏အေျပာအဆိုမွာ အနည္းငယ္႐ွဲသြားခဲ့သည္။ ၾကင္ရာေတာ္လ်န္သာလွ်င္ ခါတိုင္းႏွင့္ကြဲျပားမႈမ႐ွိဘဲ ဧကရာဇ္မင္းအား တီးတိုးေလးစကားဆိုေသာအခါတြင္ သူမ၏အျပဳံးသည္ ယိမ္းႏြဲ႕ေန၏။ သူမ၏အသက္႐ႈသံမ်ားက ေႏြးေထြးမႈ လြန္ကဲလာသျဖင့္ ဧကရာဇ္၏မ်က္ႏွာေပၚ႐ွိ မေက်နပ္မႈမ်ားသည္ ပုံမွန္အ​ေျခအ​ေနအျဖစ္သို႔ တျဖည္းျဖည္း ျပန္လည္သက္သာလာရသည္။  သူက သူမ၏ လက္ေလးကိုဆြဲကိုင္ၿပီး