"ခမ်း ကိုကြီးအတွက်ထမင်းချိုင့်လေးယူသွားပေးဦးနော်..."
"ညိုပြာနေမကောင်းဘူးလား..."
ညိုပြာ့မျက်နှာကဖြော့တော့တော့လေးဖြစ်နေတာကြောင့် ခမ်းမေးလိုက်သည်။
"အင်း ကျွန်မနေသိပ်မကောင်းလို့...
ခမ်းယူသွားပေးမယ်မဟုတ်လား..."
ခမ်းခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ပြီး ညိုပြာ့လက်ထဲက ချိုင့်ကိုယူလိုက်သည်။
"ညိုပြာ့ချစ်သူနဲ့အဆင်ပြေလား..."
"ကျွန်မတို့ပြတ်သွားပြီ ခမ်း..."
ပြတ်သွားပြီတဲ့လား...
ချစ်သူ၂ယောက်က ဘာလုိ့လွယ်လွယ်ပြတ်တာလဲ?...
"သူကျွန်မကိုတကယ်မချစ်ခဲ့ပါဘူး ခမ်းရယ်...
ကိုထွဋ်တို့ ကိုကြီးတို့နဲ့မတည့်တော့ ကျွန်မကိုချစ်ဟန်ဆောင်ခဲ့တယ်တူပါတယ်..."
"ညိုပြာကရော သူ့ကိုချစ်လား..."
"အင်း ချစ်လို့အဖြေပြန်ပေးခဲ့တာပေါ့...
ကျွန်မ သူ့ကိုတဘဝလုံးစာအတွက်ရည်ရွယ်ခဲ့တာ..."
ညိုပြာကဒီလောက်ချစ်တာကို ဟိုလူကဘာလို့ဒီလိုလုပ်ရတာလဲ?...
"ညိုပြာ ဆေးသောက်ထားဦးနော်...
ကျွန်တော်ထမင်းချိုင့်နောက်ကျမှာစိုးလို့ သွားတော့မယ်..."
ခမ်း ညိုပြာကိုပြောပြီး ထွဋ်ဦးထင်ခြံသို့လျှောက်လာခဲ့သည်။
ခမ်းတစ်လမ်းလုံးတွေးလာမိသည်က ညိုပြာတို့အကြောင်း...
လူ၂ယောက်က တစ်ယောက်ချစ်ပေးရုံနဲ့ သူတို့ရဲ့အချစ်ရေးက မတည်မြဲဘူးပဲ...
၂ယောက်လုံးချစ်ကြမှာ သူတို့အချစ်ရေးကတည်မြဲမှာ...
အခုက ညိုပြာက ဟိုလူ့ကိုချစ်ရက်နဲ့ ဟိုလူကညိုပြာ့ကိုမချစ်ဘူးပေါ့...
ဒါဆို သူနဲ့ထွဋ်ဦးထင်ကရော...
ထွဋ်ဦးထင်က သူ့ကိုတကယ်ချစ်တာရောဟုတ်ရဲ့လား...
ထွဋ်ဦးထင်ကဟိုလူ့လိုအယုတ်တမာမဟုတ်တာမို့ ဟိုလူ့လိုလုပ်မှာမဟုတ်ဘူး...
ခမ်းကိုယ်အတွေးနဲ့ကိုယ်ကျေနပ်ကာ ထမင်းချိုင့်၂ချိုင့်ကိုလက်ကဆွဲပြီး ထွဋ်ဦးထင်ခြံဆီတည့်တည့်လျှောက်လာခဲ့သည်။
YOU ARE READING
Kham(ခမ္း) (completed)
Romance'ခမ္း' ဆိုတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ သူ႔အိမ္ကို ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ေရာက္လာခဲ့သလို သူ႔နွလံုးသားထဲကိုလည္းဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ေရာက္လာခဲ့သည္.......
