"ဝလုံး.."
"ပူတူး ဒီနားလာ...
ကိုကိုသင်ပေးမယ်..."
"ဟုတ်..."
ခမ်းခေါ်လိုက်တော့ ပူတူးကအနားမှာလာထိုင်သည်။
"ကိုကို သားရဲကျောင်းတက်ရှင်ရယ်..."
"တက်ရမှာပေါ့ ပူတူးရဲ့...
ပူတူးကအခုမှာ ၃နှစ်ကျော်ကျော်ပဲရှိသေးတာလေ...
၄နှစ်ပြည့်တာနဲ့မူကြိုထားပေးမယ်နော်..."
"ဟီး ဟုတ်...
သားကစာရေးရှင်ရာ..."
ပြုံးပြနေတဲ့ပူတူးရဲ့ပါးလေးကိုဆွဲဖဲ့လိုက်ပြီး ဝလုံးလေးရေးပြလိုက်သည်။
"ဝလုံး..."
"ညီညီလေးရေးနော်..."
"ဟုတ်..."
"ကိုကိုဟင်းအိုးသွားကြည့်ဦးမယ်...
ပူတူးစာရေးနေနော်..."
"ဟုတ်..."
ပူတူးကိုထားခဲ့ပြီး ခမ်းဟင်းအိုးကြည့်ရန် မီးဖိုဆောင်ထဲဝင်လာခဲ့သည်။
"အဟင့် အူးဝါး..."
"ဟင် ညီမရေး ညီမရေးနိုးပီ..."
စာရေးနေရာကနေခဲတံကိုချက်ချင်းပြစ်ချပြီး အိမ်ထဲကနေချက်ချင်းပြေးထွက်သွားသည့်ပူတူး...
"ပူတူးချော်လဲမယ်ဖြေးဖြေးသွား.."
"ညီမရေး ညီမရေး..."
ခမ်းမီးဖိုဆောင်ထဲကနေအော်ပြောနေတာကိုပူတူးမှာအရေးမစိုက်အား ညိုပြာတို့အိမ်ပေါ်ကိုအမြန်ကုတ်တက်နေသည်။ ပူတူးလာမှန်းသိတော့ မျိုးမြင့်မြတ်ကလည်းဆင်းချီရှာပါသည်။
လွန်ခဲ့သော၃လကပဲ ညိုပြာကသမီးဦးလေးကိုမွေးဖွားလေသည်။ သမီးလေးဆိုတော့မျိုးမြင့်မြတ်ကတုန်နေအောင်ချစ်သည်။ ညိုမောင်ကလည်းတူမလေးမွေးကတည်းကအိမ်ကပ်သည်ကများသည်။ သူ့တူမကိုစိတ်မချလို့အပြင်သွားရင်တောင် ဖုန်းဆက်ပြီးလှမ်းမေးရတာအမောပင်။ ပူတူးကလည်း ညီမလေး ညီမလေးဆိုပြီးချစ်ရှာသည်။ မျိုးမြင့်မြတ်နဲ့ညိုပြာတို့ရဲ့သမီးလေးကအားလုံးရဲ့အချစ်ခံလေးပါ...
"ခမ်း..."
"ဖွား! ဟာ ဦးထွဋ်...
အသံမပေးဘာမှမပေးနဲ့..."
YOU ARE READING
Kham(ခမ္း) (completed)
Romance'ခမ္း' ဆိုတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ သူ႔အိမ္ကို ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ေရာက္လာခဲ့သလို သူ႔နွလံုးသားထဲကိုလည္းဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ေရာက္လာခဲ့သည္.......
