"ခမ္း ကိုႀကီးအတြက္ထမင္းခ်ိဳင့္ေလးယူသြားေပးဦးေနာ္..."
"ညိဳျပာေနမေကာင္းဘူးလား..."
ညိဳျပာ့မ်က္နွာကေျဖာ့ေတာ့ေတာ့ေလးျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ခမ္းေမးလိုက္သည္။
"အင္း ကြၽန္မေနသိပ္မေကာင္းလို႔...
ခမ္းယူသြားေပးမယ္မဟုတ္လား..."
ခမ္းေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ၿပီး ညိဳျပာ့လက္ထဲက ခ်ိဳင့္ကိုယူလိုက္သည္။
"ညိဳျပာ့ခ်စ္သူနဲ႔အဆင္ေျပလား..."
"ကြၽန္မတို႔ျပတ္သြားၿပီ ခမ္း..."
ျပတ္သြားၿပီတဲ့လား...
ခ်စ္သူ၂ေယာက္က ဘာလု႔ိလြယ္လြယ္ျပတ္တာလဲ?...
"သူကြၽန္မကိုတကယ္မခ်စ္ခဲ့ပါဘူး ခမ္းရယ္...
ကိုထြဋ္တို႔ ကိုႀကီးတို႔နဲ႔မတည့္ေတာ့ ကြၽန္မကိုခ်စ္ဟန္ေဆာင္ခဲ့တယ္တူပါတယ္..."
"ညိဳျပာကေရာ သူ႔ကိုခ်စ္လား..."
"အင္း ခ်စ္လို႔အေျဖျပန္ေပးခဲ့တာေပါ့...
ကြၽန္မ သူ႔ကိုတဘဝလံုးစာအတြက္ရည္႐ြယ္ခဲ့တာ..."
ညိဳျပာကဒီေလာက္ခ်စ္တာကို ဟုိလူကဘာလို႔ဒီလိုလုပ္ရတာလဲ?...
"ညိဳျပာ ေဆးေသာက္ထားဦးေနာ္...
ကြၽန္ေတာ္ထမင္းခ်ိဳင့္ေနာက္က်မွာစိုးလို႔ သြားေတာ့မယ္..."
ခမ္း ညိဳျပာကိုေျပာၿပီး ထြဋ္ဦးထင္ၿခံသို႔ေလ်ွာက္လာခဲ့သည္။
ခမ္းတစ္လမ္းလံုးေတြးလာမိသည္က ညိဳျပာတို႔အေၾကာင္း...
လူ၂ေယာက္က တစ္ေယာက္ခ်စ္ေပးရံုနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕အခ်စ္ေရးက မတည္ၿမဲဘူးပဲ...
၂ေယာက္လံုးခ်စ္ၾကမွာ သူတို႔အခ်စ္ေရးကတည္ၿမဲမွာ...
အခုက ညိဳျပာက ဟိုလူ႔ကိုခ်စ္ရက္နဲ႔ ဟိုလူကညိဳျပာ့ကိုမခ်စ္ဘူးေပါ့...
ဒါဆို သူနဲ႔ထြဋ္ဦးထင္ကေရာ...
ထြဋ္ဦးထင္က သူ႔ကိုတကယ္ခ်စ္တာေရာဟုတ္ရဲ႕လား...
ထြဋ္ဦးထင္ကဟုိလူ႔လိုအယုတ္တမာမဟုတ္တာမို႔ ဟိုလူ႔လိုလုပ္မွာမဟုတ္ဘူး...
ခမ္းကိုယ္အေတြးနဲ႔ကိုယ္ေက်နပ္ကာ ထမင္းခ်ိဳင့္၂ခ်ိဳင့္ကိုလက္ကဆြဲၿပီး ထြဋ္ဦးထင္ၿခံဆီတည့္တည့္ေလ်ွာက္လာခဲ့သည္။
ESTÁS LEYENDO
Kham(ခမ္း) (completed)
Romance'ခမ္း' ဆိုတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ သူ႔အိမ္ကို ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ေရာက္လာခဲ့သလို သူ႔နွလံုးသားထဲကိုလည္းဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ေရာက္လာခဲ့သည္.......
