"ထြဋ္ဦးထင္ ထမင္းစားေတာ့မလား..."
"စားမယ္ေလ...."
ထြဋ္ဦးထင္ေရခ်ိဳးၿပီး စြပ္က်ယ္တစ္ထည္ဝတ္ကာ ခမ္းေရွ႕မွာဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
"ဟင္....
ထြဋ္ဦးထင္ လက္ကဘာျဖစ္တာလဲ?..."
"အာ့!...."
ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို ထြဋ္ဦးထင္အနားဝင္ထိုင္ၿပီး လက္ကိုကိုင္ၾကည့္ေနတဲ့ခမ္း...
ဘယ္ဘက္လက္တေလ်ွာက္လံုး ျခစ္ရာေတြနဲ႔ေသြးစို႔ေနသည္။
"ဘာျဖစ္လာတာလဲ? ထြဋ္ဦးထင္...."
"ကိုယ္ ကိုယ္ေခ်ာ္လဲက်တာ..."
"မလိမ္နဲ႔..."
ခမ္းရဲ႕အသံကက်ယ္သြားတာေၾကာင့္ ထြဋ္ဦးထင္ပင္လန္႔သြားသည္။
"ထြဋ္ဦးထင္ကိုဘယ္သူဘာလုပ္တာလဲ?..."
ခမ္းရဲ႕မ်က္နွာကပံုမွန္ထက္ကိုပိုၿပီးတင္းမာေနသည္။
"မလုပ္ပါဘူး ကိုယ္ ကိုယ္ ဆိုင္ကယ္စီးသင္ေနလို႔..."
"ဆိုင္ကယ္စီးသင္တယ္ ဘာျဖစ္လို႔သင္တာလဲ?..."
"ကိုယ္ကဆိုင္ကယ္မစီးတတ္ဘူးေလ အဲ့တာေၾကာင့္ပါ...
ၿပီးေတာ့ တေနေနရာရာသြားဖို႔ဆို ခမ္းကိုတင္ၿပီးဆိုင္ကယ္ေလးနဲ႔သြားခ်င္တာ...
ကိုယ္ကဆိုင္ကယ္မစီးတတ္ေတာ့ အခက္ေတြ႕တယ္..."
ထြဋ္ဦးထင္ေျပာလိုက္ေတာ့ ခမ္းကၿငိမ္သြားၿပီး ထြဋ္ဦးထင္ရဲ႕ဒဏ္ရာေတြကိုေသခ်ာၾကည့္ေနသည္။
"ထြဋ္ဦးထင္ကလည္း ဒဏ္ရာရတဲ့အထိေတာ့မသင္ပါနဲ႔..."
"အင္းပါ...
ခမ္းကကိုယ့္ကိုစိတ္ပူလို႔လား..."
ေခါင္းကိုအႀကိမ္ႀကိမ္ညိတ္ျပေနသည့္ခမ္းက သူ႔ကိုအေတာ္ေလးစိတ္ပူေနမွန္းသိသာသည္။
"ထြဋ္ဦးထင္ တစ္ခုခုျဖစ္မွာကိုမလိုလားဘူး..."
"ဘာလို႔လဲ?..."
"ထြဋ္ဦးထင္က ကြၽန္ေတာ့္အေဖလိုအစ္ကိုလိုခ်စ္ရတဲ့သူေလ...."
ထြဋ္ဦးထင္ အေျဖရမလားဆိုၿပီး စပ္ကၿဖဲၿဖဲနဲ႔ေမးလိုက္ေပမယ့္ ခမ္းရဲ႕အေျဖေၾကာင့္ မ်က္နွာႀကီးရႈံ႕မဲ့သြားသည္။
အတင္းကို သားဖဇုန္ထဲေခၚသြင္းေနရတဲ့ခမ္းရယ္ပါ...
ထြဋ္ဦးထင္ကို ဒီလိုလုပ္လို႔ဘယ္ရမလဲ?...
ВЫ ЧИТАЕТЕ
Kham(ခမ္း) (completed)
Любовные романы'ခမ္း' ဆိုတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ သူ႔အိမ္ကို ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ေရာက္လာခဲ့သလို သူ႔နွလံုးသားထဲကိုလည္းဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ေရာက္လာခဲ့သည္.......
