"ထွဋ်ဦးထင် ထမင်းစားတော့မလား..."
"စားမယ်လေ...."
ထွဋ်ဦးထင်ရေချိုးပြီး စွပ်ကျယ်တစ်ထည်ဝတ်ကာ ခမ်းရှေ့မှာဝင်ထိုင်လိုက်သည်။
"ဟင်....
ထွဋ်ဦးထင် လက်ကဘာဖြစ်တာလဲ?..."
"အာ့!...."
ချက်ချင်းဆိုသလို ထွဋ်ဦးထင်အနားဝင်ထိုင်ပြီး လက်ကိုကိုင်ကြည့်နေတဲ့ခမ်း...
ဘယ်ဘက်လက်တလျှောက်လုံး ခြစ်ရာတွေနဲ့သွေးစို့နေသည်။
"ဘာဖြစ်လာတာလဲ? ထွဋ်ဦးထင်...."
"ကိုယ် ကိုယ်ချော်လဲကျတာ..."
"မလိမ်နဲ့..."
ခမ်းရဲ့အသံကကျယ်သွားတာကြောင့် ထွဋ်ဦးထင်ပင်လန့်သွားသည်။
"ထွဋ်ဦးထင်ကိုဘယ်သူဘာလုပ်တာလဲ?..."
ခမ်းရဲ့မျက်နှာကပုံမှန်ထက်ကိုပိုပြီးတင်းမာနေသည်။
"မလုပ်ပါဘူး ကိုယ် ကိုယ် ဆိုင်ကယ်စီးသင်နေလို့..."
"ဆိုင်ကယ်စီးသင်တယ် ဘာဖြစ်လို့သင်တာလဲ?..."
"ကိုယ်ကဆိုင်ကယ်မစီးတတ်ဘူးလေ အဲ့တာကြောင့်ပါ...
ပြီးတော့ တနေနေရာရာသွားဖို့ဆို ခမ်းကိုတင်ပြီးဆိုင်ကယ်လေးနဲ့သွားချင်တာ...
ကိုယ်ကဆိုင်ကယ်မစီးတတ်တော့ အခက်တွေ့တယ်..."
ထွဋ်ဦးထင်ပြောလိုက်တော့ ခမ်းကငြိမ်သွားပြီး ထွဋ်ဦးထင်ရဲ့ဒဏ်ရာတွေကိုသေချာကြည့်နေသည်။
"ထွဋ်ဦးထင်ကလည်း ဒဏ်ရာရတဲ့အထိတော့မသင်ပါနဲ့..."
"အင်းပါ...
ခမ်းကကိုယ့်ကိုစိတ်ပူလို့လား..."
ခေါင်းကိုအကြိမ်ကြိမ်ညိတ်ပြနေသည့်ခမ်းက သူ့ကိုအတော်လေးစိတ်ပူနေမှန်းသိသာသည်။
"ထွဋ်ဦးထင် တစ်ခုခုဖြစ်မှာကိုမလိုလားဘူး..."
"ဘာလို့လဲ?..."
"ထွဋ်ဦးထင်က ကျွန်တော့်အဖေလိုအစ်ကိုလိုချစ်ရတဲ့သူလေ...."
ထွဋ်ဦးထင် အဖြေရမလားဆိုပြီး စပ်ကဖြဲဖြဲနဲ့မေးလိုက်ပေမယ့် ခမ်းရဲ့အဖြေကြောင့် မျက်နှာကြီးရှုံ့မဲ့သွားသည်။
အတင်းကို သားဖဇုန်ထဲခေါ်သွင်းနေရတဲ့ခမ်းရယ်ပါ...
ထွဋ်ဦးထင်ကို ဒီလိုလုပ်လို့ဘယ်ရမလဲ?...
KAMU SEDANG MEMBACA
Kham(ခမ္း) (completed)
Romansa'ခမ္း' ဆိုတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ သူ႔အိမ္ကို ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ေရာက္လာခဲ့သလို သူ႔နွလံုးသားထဲကိုလည္းဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ေရာက္လာခဲ့သည္.......
