"ခမ္း အဲ့တာဘာလုပ္ေနတာလဲ?..."
ထြဋ္ဦးထင္ မီးဖိုေဆာင္ထဲမေယာင္မလည္သြားၿပီး ထမင္းေၾကာ္ေၾကာ္ေနတဲ့ခမ္းအနားကိုသြားလိုက္သည္။
အနံ႔ကိုရကတည္းက ထမင္းေၾကာ္ေၾကာ္ေနမွန္းသိသားပဲ တမင္ေမးခ်င္လို႔ကိုသြားေမးတာ...
"ထမင္းေၾကာ္ေၾကာ္ေနတာ...
ထြဋ္ဦးထင္ ဗိုက္ဆာျပီလား..."
ထြဋ္ဦးထင္ဆိုၿပီးေခၚလာတာေၾကာင့္ ထြဋ္ဦးထင္မ်က္ခံုး၂ဖက္ထိလုနီးပါးက်ဳံ႕ထားေလသည္။
မနက္ကေခၚတာ ဒီလိုမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး...
"အဲ့လိုမေခၚနဲ႔ကြာ အဲ့လိုႀကီးေခၚတာမႀကိဳက္ဘူး..
မနက္ကေခၚသလိုေခၚ..."
ထြဋ္ဦးထင္အေျပာကို ခမ္းကၾကည့္ေနရံုမွတပါး ေျပာင္းလဲၿပီးလည္းျပန္မေခၚလာ...
"ေခၚကြာ မနက္ကေခၚသလိုမ်ိဳး...
ေခၚဆို ေခၚပါဆို ခမ္း ေခၚလို႔..."
ခမ္းက ၿငိမ္ေနတာေၾကာင့္ ထြဋ္ဦးထင္ စိတ္မရွည္ျဖစ္ကာ ေျခေထာက္၂ဖက္ကိုေဆာင့္ၿပီးေျပာေနသည္။
ထြဋ္ဦးထင္ရဲ႕ပံုစံကိုၾကည့္ၿပီး ခမ္းကနားမလည္သလိုလုပ္ကာ အေၾကာင္သားၾကည့္ေနသည္။
"မနက္ေခၚသလိုမ်ိဳးေလကြာ...
မမွတ္မိေတာ့ဘူးလား ခမ္း ေခၚပါဆို ငါၾကားခ်င္လို႔..."
ထြဋ္ဦးထင္ရဲ႕ပံုစံကိုၾကည့္ၿပီး ခမ္းရဲ႕နႈတ္ခမ္းတစံုတြန္႔ေကြးသြားတာကို ထြဋ္ဦးထင္ျမင္လိုက္သည္။ ထြဋ္ဦးထင္ ခမ္းကိုေသခ်ာၾကည့္ေနရင္းက ခမ္းရဲ႕အၿပံဳးက ပိုၿပီးေပၚလြင္လာသည္။ ဒီတခါအၿပံဳးက ပထမတခါလိုမဟုတ္။ မ်က္လံုးမ်ားမွိတ္သည္အထိ ၿပံဳးေနတာ...
ထြဋ္ဦးထင္တေယာက္ ခမ္းရဲ႕အၿပံဳးမွာေမ်ာပါသြားသည္။ ၿပံဳးေနရင္း ခမ္းနႈတ္ကထြက္လာသည္က...
"ထြဋ္ဦးထင္က ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္..."
ပံုမွန္လူတစ္ေယာက္က သူ႔ကိုအဲ့လိုလာေျပာရင္ သူခံခ်င္ခံလိမ့္မယ္...
သူ႔ကိုခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္ေျပာတာကို ထြဋ္ဦးထင္မႀကိဳက္ေပ။ ဒါေပမယ့္ ခမ္းရဲ႕နႈတ္ကေျပာလာေတာ့ ထြဋ္ဦးထင္ရဲ႕နႈတ္ခမ္းတို႔စိမရေတာ့။ ရင္ဘက္ထဲမွာလည္း ပု႐ြက္ဆိတ္အေကာင္တစ္ရာေလာက္ကိုက္ေနလိုက္သလို ယားက်ိ ယားက်ိနဲ႔...
ဒါဟာ ဘယ္လိုခံစားမႈမ်ိဳးလဲ?...
ESTÁS LEYENDO
Kham(ခမ္း) (completed)
Romance'ခမ္း' ဆိုတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ သူ႔အိမ္ကို ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ေရာက္လာခဲ့သလို သူ႔နွလံုးသားထဲကိုလည္းဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ေရာက္လာခဲ့သည္.......
