"ခမ်း ခမ်းရေ ထတော့လေ...
မနက်၈နာရီထိုးနေပြီ..."
"ခေါင်းကိုက်တယ်..."
"ဟုတ်လား အတော်ကိုက်နေလား...."
"ဟုတ်..."
နှုတ်ခမ်းများခြောက်ပြီး ဖြူဖတ်ဖြူရော်နဲ့ခမ်းပုံစံကဖျားနေသည်ပုံ။ ညကပြတင်းပေါက်ဖွင့်ပြီူအိပ်လိုက်လို့ဖျားတာများလား....
"ဟုတ်ပြီ ဟုတ်ပြီ ခဏလေးလှဲနေလိုက်နော်...
ခမ်းမျက်နှာသစ်ဖို့ကိုယ်ရေဇလုံသွားယူလိုက်ဦးမယ်နော်..."
ခမ်းကခေါင်းညိတ်ပြတာကြောင့် ထွဋ်ဦးထင်အခန်းထဲကအမြန်ထွက်ပြီး ရေဇလုံယူလိုက်ပြီး သဘက်တစ်ထည်ထည့်လိုက်သည်။
"ခမ်း ခဏထိုင်ဦး...
မျက်နှာသစ်ပေးမလို့..."
ထူပေးလိုက်တော့ ခမ်း ဖြေးဖြေးချင်းထလေသည်။ ထွဋ်ဦးထင် သဘက်ကိုရေဇလုံထဲထည့်ကာ ညှစ်ပြီး ခမ်းမျက်နှာကိုသုတ်ပေးနေသည်။
"ကိုယ်ကလေးလေးအတော်ကိုက်နေလားဟင်..."
"အင်း..."
"အဲ့တာကြောင့် ဘီယာဘူးကိုမသောက်ပါနဲ့ဆိုတာကို..."
"ဦးထွဋ်ကလည်း..."
ကွဲကွဲရှရှအသံနဲ့ပြောလာတဲ့ကောင်လေးက အသံနာနေသည့်ပုံ။ စိတ်တိမ်းတိမ်းဖြစ်နေသည့်နှုတ်ခမ်းမွှေးလေးတွေနဲ့ ခမ်းကလူပျိုပေါက်စလေးဖြစ်လာပြီ။ ထွဋ်ဦးထင်မျက်လုံးထဲတော့ ခမ်းကကလေးလေးတစ်ယောက်လိုပဲဖြစ်နေသည်။
"ဦးထွဋ်ကမလဲဘူး ထိုင်နေတာ...
လူကြီးကမသောက်နဲ့ဆိုမသောက်နဲ့ပေါ့...
ဟိုကောင်တွေကသောက်နေကျဆိုတော့ဘာမှမဖြစ်ဘူး ခမ်းကအခုမှငယ်ငယ်လေးရှိသေးတာ ဘီယာသောက်ပြီးဗိုက်ပူလာမှဟုတ်ပေးဖြစ်နေမယာ..."
ထွဋ်ဦးထင်ပြောတော့ ခမ်းကမျက်လုံးလေးဝိုင်းပြီးကြည့်နေသည်။ ခမ်းကစိတ်ဝင်တစားနားထောင်နေတာကြောင့် ထွဋ်ဦးထင်ဆက်ပြောလိုက်သည်။
"ထွန်းအောင်ကိုတွေ့လား ဒီကောင်ငယ်ငယ်လေးပဲရှိသေးတာ ဗိုက်ကပူနေပြီ...
ဘာလို့လဲသိလား ဘီယာသောက်လို့ ဘီယာသောက်ရင်ဗိုက်ပူရော..."
"ဟုတ်လို့လား..."
သူ့ဗိုက်လေးကိုပြန်လှန်ကြည့်ပြီး ပြောနေပုံလေးက တကယ့်ကိုချစ်စရာလေးပင်။
ခမ်းဖြစ်နေတဲ့ပုံလေးကိုကြည့်ပြီးအသဲယားတာကြောင့် ထွဋ်ဦးထင်ဆက်စလိုက်သည်။
KAMU SEDANG MEMBACA
Kham(ခမ္း) (completed)
Romansa'ခမ္း' ဆိုတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ သူ႔အိမ္ကို ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ေရာက္လာခဲ့သလို သူ႔နွလံုးသားထဲကိုလည္းဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ေရာက္လာခဲ့သည္.......
