"အဲ့တာဆို အဲ့ေကာင္ေလးက ကိုထြဋ္အိမ္ေရာက္ေနတာေပါ့..."
"ေအး ဟုတ္တယ္..."
"ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ပါေလ ကိုထြဋ္အတြက္အေဖာ္ရတာေပါ့...
အေဖာ္ရွိေတာ့ကိုထြဋ္ပ်င္းမေနရေတာ့ဘူးေပါ့..."
"ေတာ္စမ္းပါဟာ ဘယ္ကမွန္းမသိ ဘာေၾကာင့္ေရာက္လာမွန္းမသိတဲ့ဟာကို ငါ့မွာေခၚထားရတာေနာက္ေက်ာလံုတာမဟုတ္ဘူး..."
"ကိုထြဋ္ကေလ သူမ်ားကိုဆိုမေကာင္းျမင္ဖို႔ခ်ည္းပဲ...
အဲ့ေကာင္ေလး ေကာင္းသာလား ဆိုးသလား ကြၽန္မတို႔လိုက္ၾကည့္ေပးရမလား..."
မၾကဴကပန္းေတြကိုေတာင္းထဲထည့္ၿပီး ေျပာေနသည္။ ေဘးကပန္းလာယူသည့္မိန္းကေလးမ်ားကလည္း မၾကဴနဲ႔နည္းတူ စပ္စုေနၾကသည္။
"နင္ပန္းခူးေပးမွာလား စပ္စုမွာလား...
ျမန္ျမန္ခူးေပးလိုက္ မဟုတ္ရင္ သူတို႔ေတြပန္းေရာင္းမကုန္ဘဲျဖစ္လိမ့္မယ္..."
"အို သူ႔ေဖာက္သည္ကိုယ္ေဖာက္သည္နဲ႔အကုန္ျမန္ပါ့ေတာ္...
ကိုထြဋ္စိတ္ပူစရာမလိုပါဘူး..."
"ေအာင္မာ ညည္းတို႔ကိုဘယ္သူကစိတ္ပူတယ္ေျပာလို႔လဲ?...
ငါနားညီးလြန္းလို႔အျမန္သြားေအာင္ေျပာေနတာ...
ယူစရာရွိတဲ့လူကလည္းယူ ေပးစရာရွိတဲ့လူကလည္းေပး ၿပီးတာနဲ႔ျမန္ျမန္သြားၾက မ်က္စိေနာက္တယ္..."
"ဟုတ္ပါၿပီ ဟုတ္ပါၿပီ...
လူပ်ိဳႀကီး အဲ့တာေၾကာင့္မိန္းမမရတာ..."
ထြဋ္ဦးထင္ မၾကားေလာက္ဘူးဆိုမွ မၾကဴေျပာလိုက္သည္။ ေရွ႕တင္ေတာ့မေျပာရဲ။ လူပ်ိဳႀကီးကစိတ္ဆိုးၿပီး အလုပ္ျဖဳတ္မွ ဟုတ္ေပ့ျဖစ္ေနဦးမယ္။
"ညိဳေမာင္..."
"ဟုတ္ ကိုထြဋ္..."
"မင္းဘာလုပ္ေနတာလဲ?..."
"ကြၽန္ေတာ္အခုေလးတင္ပန္းပို႔ၿပီးျပန္လာတာပါ..."
"ေစ်းကိုလား..."
"ဟုတ္ ကိုထြဋ္..."
"ၿပီးေရာ ၿပီးေရာ ခဏေလာက္ေတာ့နားလိုက္...
ၿပီးရင္ ဟိုဘက္႐ြာကဥကၠ႒အိမ္ပန္းသြားပို႔ေပးဦး..."
"ဟုတ္ ကိုထြဋ္...
ကြၽန္ေတာ္သြားပို႔ေပးမယ္..."
ထြဋ္ဦးထင္ ညိဳေမာင္ကိုမွာၿပီး တဲဆီကိုေလ်ွာက္လာလိုက္သည္။ မိဘေတြအေမြအျဖစ္ခ်န္ထားခဲ့တဲ့ ဒီၿခံႀကီးကို ဂႏၶာပန္းခင္းႀကီးအျဖစ္ေျပာင္းလဲၿပီး စိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္လာတာ အေတာ္ေလးၾကာၿပီျဖစ္သည္။ ဂႏၶာမာပန္းမ်ားအျပင္ နွင္းဆီပင္မ်ားကိုလည္းစိုက္ပ်ိဳးထားေသးသည္။ ၿခံအဝမွာေတာ့ သေျပပင္မ်ားကိုလည္းစိုက္ထားသည္။ အပင္ေတြစိုက္ပ်ိဳးတာေၾကာင့္ပဲ သူအသက္ရွည္ေနသည္ထင္။
VOCÊ ESTÁ LENDO
Kham(ခမ္း) (completed)
Romance'ခမ္း' ဆိုတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ သူ႔အိမ္ကို ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ေရာက္လာခဲ့သလို သူ႔နွလံုးသားထဲကိုလည္းဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ေရာက္လာခဲ့သည္.......
