"ညိဳေမာင္ မင္းေခါင္းမမာစမ္းပါနဲ႔...
အရွက္ကြဲစရာရွိ ညိဳျပာပဲအရွက္ကြဲမွာ..."
"ကိုထြဋ္ကကြၽန္ေတာ့္ကိုဘာလုပ္ေစခ်င္တာလဲ?...
ကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုအရွက္ခြဲခဲ့တဲ့ေကာင္ကို ကြၽန္ေတာ္ကေယာက္ဖအျဖစ္လက္ခံရမွာလား..."
ညိဳေမာင္လက္မခံလည္းလက္မခံခ်င္စရာပဲေလ မ်ိဳးျမင့္ျမတ္ကအခ်ိဳးမွမေျပဘဲ...
ထြဋ္ဦးထင္အခုလိုဝိုင္းေျပာေပးေနတယ္ဆိုတာလည္း မ်ိဳးျမင့္ျမတ္ကိုခ်စ္လြန္းလို႔မဟုတ္။
ညိဳျပာ့အတြက္သာ ေျပာေပးေနျခင္းျဖစ္သည္။ လင္ေယာက်္ားမရွိဘဲ ညိဳျပာဘယ္လိုကေလးေမြးမလဲ?...
မ်ိဳးျမင့္ျမတ္လည္းသူ႔အမွားသူသိၿပီး ၿခံထဲကအလုပ္သမားကိုသူမွားေၾကာင္းေျပာသည္။
သူဟာ ခြင့္မလႊတ္သင့္တဲ့လုပ္ရပ္ကိုလုပ္ခဲ့ေပမယ့္လည္း ကေလးအတြက္ ဖခင္ဆိုလိုအပ္ေသးသည္မဟုတ္ပါလား...
"ငါကေကာင္းေစခ်င္လုိ႔ေျပာတာပါ လက္ခံတာ လက္မခံတာကမင္းရဲ႕သေဘာပဲ...
မ်ိဳးျမင့္ျမတ္ကိုသေဘာမက်ဘူးဆိုလည္း ညိဳျပာနဲ႔မင္းရဲ႕တူ/တူမေလးကိုျပန္ၾကည့္ပါ ညိဳေမာင္..."
ထြဋ္ဦးထင္ေျပာလိုက္ေတာ့ ညိဳေမာင္ကဘာမွျပန္မေျပာဘဲ ၿငိမ္ေနသည္။
"ကြၽန္ေတာ္လက္ခံလိုက္ပါ့မယ္..."
"အင္း မင္းဆံုးျဖတ္ခ်က္မွန္ကန္တယ္...
ငါ ဘုန္းဘုန္းကိုသြားေလ်ွာက္လိုက္မယ္..."
"ကိုထြဋ္ေကာင္းသလိုသာစီစဥ္ပါ..."
"အင္းအင္း..."
ညိဳေမာင္လက္ခံသည္မို႔ ထြဋ္ဦးထင္အခ်ိန္ဆြဲမေနေတာ့ဘဲ ဘုန္းဘုန္းေက်ာင္းကိုသြားဖို႔ျပင္သည္။
"ေၾသာ္ ကိုထြဋ္ ခမ္းကိုေျပာေပးပါ...
ဟုိေကာင့္ဆီကစာေတြသယ္မလာပါနဲ႔ေတာ့လို႔..."
"ဘာ! ခမ္းကစာေတြသယ္လာတယ္..."
ညိဳေမာင္ရဲ႕စကားေၾကာင့္ ထြဋ္ဦးထင္ေၾကာင္မိတာေတာ့အမွန္ပင္။ ခမ္းက မ်ိဳးျမင့္ျမတ္ဆီကစာေတြယူလာတယ္လား။
"ဟုတ္တယ္ ကိုထြဋ္...
မ်ိဳးျမင့္ျမတ္ ညိဳျပာ့ကိုေပးတဲ့စာကို ခမ္းသယ္သယ္လာတယ္..."
YOU ARE READING
Kham(ခမ္း) (completed)
Romance'ခမ္း' ဆိုတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ သူ႔အိမ္ကို ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ေရာက္လာခဲ့သလို သူ႔နွလံုးသားထဲကိုလည္းဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ေရာက္လာခဲ့သည္.......
