[WattpadRomanceTR Aksiyon ve Macera Peşinde Koşanlar Okuma Listesinde.]
İleride evleneceğiniz kişiyle nasıl tanışmayı hayal ettiniz?
Bir kafede, lisede, iş yerinde veya klasik olarak çarpışarak olabilir değil mi?
Ama kesinlikle dağ başında, geceni...
@Kitap_gezegeni1Duyurulardan haberdar olmak için beni takip edebilirsiniz.
Oy vermeyi ve bol bol yorum yapmayı unutmayalım🦋
Oylar ve yorumlar ne kadar çok olursa bölümlerde daha erken gelir, yani bölümlerin erken gelip gelmemesi sizin verdiğiniz oy ve yorumlara bağladı.
Keyifli okumalar✨
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
3.BÖLÜM "Deniz Gözlü"
Mavi gözlerin denizi andırıyor...
Duyduğum seslerle gözlerimi açıp etrafıma baktım. Odamın kapısı çalınca sesin kapıdan geldiğini anlatıp yataktan kalktım ve esneyerek kapıya ilerleyip açtım. Karşımda Araf komutanı görünce esnemeyi kesip karşısında dik bir şekilde durdum. Baştan aşağıya beni süzdükten sonra yeşil gözleri mavi gözlerimle keşti. "Çocuklar dışarıda bizi bekliyor, hazırlan istersen sen de." deyince bir süre düşündüm. Neye hazırlanacaktım ki ben? Anlamsız bakışlarımı görünce devam etti. "Bizimkilerle birlikte dışarıya çıkacaktık." Anında hatırlayıp başımı salladım.
"Unutmuşum, 5 dakikaya hazırlanıp geliyorum." dedim, başını sallayıp arkasını dönünce kapıyı kapattım. Kenara koyduğum balumun yanına gitdip içinden siyah kazak, kot pantolon ve vizon rengi montumu aldım. Onları yatağa bırakıp banyoya girdim. Uykum açılsın diye elimi yüzümü yıkayıp çıktım. Yatağın üstüne bıraktığım kıyafetlerimi giydim ve bavuldan botlarımı alıp onları da ayağıma geçirdim. Hazır olunca komodinin üstüne bıraktığım sim kartını alıp çıktım odamdan. O sırada yan odanın kapısı açılınca bakışlarımı oraya çevirdim. Araf da odasından çıkmıştı.
"Hazırsan çıkalım." deyip yanıma geldi. Onunla birlikte dışarıya çıkınca etrafıma baktım, timin hepsi çardakta oturmuş bizi bekliyordu. Ya da donmuş bir şekilde bekliyorda olabilirdi.
Bizi gördüklerinde Meriç ayağa kalktı ve söylendi. "Hiç gelmeseydiniz komutanım, biz birazdan buz kalıbına dönerdik." dedi ve park halindeki bir arabanın önüne geçip Araf'a baktı. "Rica etsem kapıyı açar mısınız? Dondum burada." Kendimi tutmayıp güldüm. Bir dakika önce bize kızarken şimdi saygılı bir şekilde konuşması komikti. Bir de üşüdüğü için yerinde duramıyordu, sürekli hareket edip duruyordu.
"Komutanım siz buna sivilken resmi konuşmayın demeyecektiniz." dedi Fatih. "Bu cıvkını çıkartır."
Araf'ın "Seni de biliyorum ben Fatih." demesiyle Fatih gülümsemeye çalıştı ve konuştu.
"Oldu o zaman ben arabama bineyim yavaştan." deyip koşarak arabasına gitti ve adeta kendisini arabanın içine attı.
Ben Fatih'in haline kıkırdarken Meriç'i unutmuştum bile. Neyse ki tek unutan ben olmadım ama o konuşarak kendisini hatırlatmayı başardı. "Afedersiniz ama götüm dondu burada, kapıyı açsanız mı artık." Kapının kolunu tutmuş yerinde zıplayıp duruyordu. Bu hali gerçekten görmeye değerdi. Koskoca adam üşüdüğü için yerinde zıplayıp duruyordu. Ama şimdi hakkını yiyemem, hava gerçekten soğuktu.
