[WattpadRomanceTR Aksiyon ve Macera Peşinde Koşanlar Okuma Listesinde.]
İleride evleneceğiniz kişiyle nasıl tanışmayı hayal ettiniz?
Bir kafede, lisede, iş yerinde veya klasik olarak çarpışarak olabilir değil mi?
Ama kesinlikle dağ başında, geceni...
Duyurulardan haberdar olmak için beni takip edebilirsiniz Kitap_gezegeni1
Keyifli okumalar✨
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
20.Bölüm "Davet"
"Herhangi bir şey çalındı mı Alessi Hanım?" Bir adamın sorusu kulağıma ilişti, sanırım polislerden biriydi.
"Evet, çok değerli bir kolyem çalındı." dedi Alessi. Yalan söylüyordu.
"İzninizle odaları inceleyelim, arkadaşlarda parmak izlerini araştırsın." Polislerden birinin kurduğu cümleyele Araf'a baktım, eğer odaları ararlarsa bizi görürlerdi ve yakalanırdık. Parmak izi araştırmasından korkmuyordum çünkü ikimizde eldiven vardı. Bizi arayan polisler İstanbul da olduğumuzu bilmiyordu, hâlâ Kars'da aranıyorduk ve İstanbul da olduğumuz tesbit edilirse işimiz zorlaşırdı.
"Sadece bir odaya girmiş. Diğer odalara girmesine fırsat olmadan korumalarımdan biri görmüş ama yakalayamadan kaçmış." dedi Alessi.
Evet bizi ihbar etmemişti ama bunu bizi korkutmak için yaptığına emindim. Evine hırsız girmişte, değerli bir kolyesi çalınmış da, koruması görünce kaçmış. Bahçede bir ordu adamı görmesek bu dediğine bir ihtimal inanabilirdim. Kesin bahçesindeki korumaların yarıdan fazlasını bu yüzünden göndermişti. Bizim adamlarını takip ettiğimizi biliyordu ve bu yüzden bizi korkutmak amacıyla yalandan ihbar yapacağından dolayı ve dikkat çekmemek adına korumaların yarısını göndermişti. Sonuçta bir ordu korumayla korunan bir eve hırsız girdi diye ihbarda bulunsa bir tuhaflık olduğunu polisler anında anlardı.
Bu kadın çok tehlikeliydi. Sanki her şeyi önceden planlıyor gibiydi. Keşke bizimle ilgili aklındaki planın ne olduğunu bilsek de biz de önceden bir plan kurabilsek. Ama etrafımızda olup biteni bilmediğimiz için doğru düzgün bir adım atamıyorduk.
Buraya doğru yaklaşan adım sesleri duydum. Araf da duymuş olmalı beni belimden kavrayıp kapının arkasına çekti. Adım sesleri yaklaştı, yaklaştı ve bizim bulunduğunuz odanın önünden geçti. Derin bir nefes alıp rahatladım. Sanırım korumalardan biri geçmişti.
Bir süre Araf'la bilirkte odada kaldık. Sonra pencereden polislerin gittiğini görüp odadan çıktık. Aşağıya inince Alessi'nin salonda oturduğunu gördüm, elinde de bir kadeh vardı. İçki içiyordu.
"Polislere yalan söyledin değil mi?" Yanına ilerlerken sordum. "Eve hırsız falan girmedi, aklınca bizi korkutmaya çalıştın." Dudakları iki yana kıvrıldı ve içkisini yudumlamaya devam etti. Ağır hareketlerle Araf'a döndü ve ona baktı. Baştan aşağıya onu süzdüğünü görünce kaşlarım çatıldı. Onunla konuşan bendim ama yüzüme bile bakmaya tenezzül etmiyordu.
