[WattpadRomanceTR Aksiyon ve Macera Peşinde Koşanlar Okuma Listesinde.]
İleride evleneceğiniz kişiyle nasıl tanışmayı hayal ettiniz?
Bir kafede, lisede, iş yerinde veya klasik olarak çarpışarak olabilir değil mi?
Ama kesinlikle dağ başında, geceni...
Duyurulardan haberdar olmak için beni takip edebilirsiniz Kitap_gezegeni1
Keyifli okumalar✨
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
26.Bölüm "İçimdeki Korku"
Duyduğum telefon sesiyle yüzümü buruşturup kıpırdandım. Başımı Araf'ın gövdesine bastırıp mırıldandım. "Araf kapat şunu ya, beynimi şişirdi." Gögsünde yattığım için kıpırdandığını hissettim. Ardından birkaç vurma sesi duydum. Sanırım komodinin üstünde telefonu arıyordu. Bulmuş olacak ki telefonun sesi kesildi. Gülümseyip tekrardan uykuya dalmayı beklerken kulağımı delip geçen sesi tekrardan duydum.
"Sabahın köründe ısrarla arayan hangi mal bu!" Araf'ın söylenmesini duydum. Başımı koyduğum gögsü hareketlenince kendimi yastığın üstüne attım ve yüz üstü uzanmaya başladım.
Sanırım telefonu açmıştı çünkü telefonun sesi tekrardan kesilmişti. Araf'ın sinirli sesini işitince telefonu açtığından emin oldum. "Ne var lan! Açmıyorsak uyuyoruz herhalde!"
"Komutanım!" Telefon hoparlörde olmamasına rağmen karşı tarafın sesini duydum. Sanırım Ozan'dı bu.
"Komutanım demek için mi aradın Doktor?" Yan bir şekilde yatıp tek gözümü açtım, Araf burnundan soluyarak karşıya bakıyordu. Ozan burada olsa bir kaşık suda boğardı herhalde.
"Komutanım biz sevgili olduk!" Sevgili mi olmuş?
"Kiminle?" Araf'ın sorusuyla Ozan'ın alaylı sesini duydum.
"Tabii ki İngiltere prensesiyle." Öyle bir bağırarak konuşuyordu ki Araf'ın dibinde olmasam dahi net bir şekilde duyabilirdim sesini. "Ya Allah aşkına bırakın telefonu ve benim biricik Cemre komutanıma verin, heyecanımı yok ediyorsunuz."
"Ulan hem sabahın köründe arıyorsun hem de komutanını azarlıyorsun! Göreve döndüğümüz an bunun hesabını kıçınızın bile donduğu soğukta çok pis soracağım Ozan!"
"Sabahın körü mü?" dedi Ozan onun tehditlerini hiç duymamış gibi yaparak. "Komutanım saat öğlen bir." Öğlen bir mi? Araf da şaşırmış olacak ki elindeki telefonu kulağından uzaklaştırdı ve saate baktı. Ozan'ın dediği gibi saat öğleni geçmiş olacak ki ağzının içinden küfür savurdu.
"Neyse komutanım ben kapatayım. Akşam pek uyuyamadınız herhalde. Ben müjdeli haberi sonra biricik Cemre komutanıma veririm." dedi ve Araf'ın bir şey demesine fırsat vermeden kapattı telefonu.
