[WattpadRomanceTR Aksiyon ve Macera Peşinde Koşanlar Okuma Listesinde.]
İleride evleneceğiniz kişiyle nasıl tanışmayı hayal ettiniz?
Bir kafede, lisede, iş yerinde veya klasik olarak çarpışarak olabilir değil mi?
Ama kesinlikle dağ başında, geceni...
Duyurulardan haberdar olmak için beni takip edebilirsiniz Kitap_gezegeni1
Keyifli okumalar✨
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
27.Bölüm "Beklenmedik Sürpriz"
Kulağımdaki telefonu çekip kapattım ve yatağın üstüne bırakıp tavanı izledim. Neredeyse yarım saat boyunca annemle konuşmuştum, ondan öncede Araf'ın annesiyle biraz sohbet etmiştim.
Elim karnıma giderken yüzümü buruşturdum. Son bir haftadır mideme doğru dürüst bir şey girmiyordu ve bu yüzünden midem ağrıyordu. Ya çok az yiyordum ya da yediğim şeyleri çıkartıyordum. Soner de bana inat gözümün önünde hep alakasız şeyler yiyordu ve bu yüzden sürekli midem bulanıyordu. Küçüklüğümden beri birbirinden zıt yiyecekleri yiyen birini görünce hep böyle midem bulanırdı.
O adının kapısı açılınca bakışlarım oraya kaydı, Araf gelmişti. "Sabahtan beri kulaklarım çınlıyor." diye kendini yatağa attı, başını dizlerime koyarken bir koluylada karnıma sarıldı. "Annemle dedikodumu mu yaptınız?" Güldüm, ellerim saçlarına gitti, parmaklarımı usulca saçlarının arasından geçirdim.
"Aslında hayır ama dedikodu yapmamız yakındır. Birbirimize birazcık daha alıştığımızda arkandan iş bile çeviririz." Güldü ama cevap verdi. Gözlerini kapattı. Araf tam kendini uyku moduna hazırlıyordu ki odanın kapısı çalınmadan gürültülü bir şekilde açıldı.
"Çüş lan! Babanın ahırı gibi girme şu odaya!" diyerek kızdı Araf. Gözleri hâlâ kapalıydı ve kimin girdiğini çok iyi biliyordu. Meriç'ten başkası bu odaya destursuz girmiyordu.
"Çalmama gerek yok ki, bir şey yapacak olsanız herhalde kapıyı kilitleyecek kadar aklınız vardır diye düşünüyorum." Araf'a laf yetiştirirken gelip yanıma oturdu.
"Seninde komutanınla düzgün konuşacak kadar aklın var diye düşünüyorum ama nedense sadece büşünmekle kalıyorum." Sanki Araf ona iltifat etmiş gibi Meriç güldü ve konuştu.
"Teşekkür ederim komutanım." Kıkırdadım, adam açık açık ona laf çarpıyordu ama onun umrunda bile değildi. "Komutanım ya Maya'yı bana ayarlasanıza. Bakın Doktor ve hemşire sevgili oldu ama biz hâlâ olmadık. Bize de bir el atıverin be." Beklentiyle yüzüme bakınca konuşmak için ağzımı açmıştım ki Araf benden önce davranarak söze dahil oldu.
"Yalnız sizin sevgili olmanız için aradan uzun bir zaman geçmesi lazım Fedai. Ozan Yasemin'i bir yıldır seviyor, Yasemin de Ozan'a bir yıldır naz yapıyor ve bir yılın sonunda sevgili oldular. Sizin Maya'yla sevgili olmanız için senin onu bir yıl sevmen onunda sana naz yapması için bir yıl geçmesi gerekiyor. Sevgili olmanız için önünüzde daha çok zaman var." Araf'ın açıklamasıyla Meriç kaşlarını çattı ve bir bana bir de hâlâ dizlerimde yatan ve gözleri kapalı Araf'a baktı.
