[WattpadRomanceTR Aksiyon ve Macera Peşinde Koşanlar Okuma Listesinde.]
İleride evleneceğiniz kişiyle nasıl tanışmayı hayal ettiniz?
Bir kafede, lisede, iş yerinde veya klasik olarak çarpışarak olabilir değil mi?
Ama kesinlikle dağ başında, geceni...
Duyurulardan haberdar olmak için beni takip edebilirsiniz Kitap_gezegeni1
Keyifli okumalar✨
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
35.Bölüm "Kaldığımız Yerden Devam"
Yanımda hissettiğim hareketlilikle gözlerimi aralamaya çalıştım ama çok uykum olduğu için vazgeçip uyumaya devam ettim. Bir süre sonra o hareketlilik kesildi, belime bir çift kol kolandı. Daha sonra açıkta olan boynumda sıcak dudaklar hissettim. Son üç gündür olduğu gibi Araf yine beni bu şekilde uyandırmaya karar vermişti anlaşılan.
Hiç sesimi çıkarmadan beklemeye devam ettim. Boynumun her yerine öpücük kondurdu, arada derin nefesler eşliğinde burnunu boynuma sürtüp kokumu içine çekiyordu.
"Her geçen gün seni uyandırmak daha da güçleşiyor." diye mırıldandı.
"Bırak da uyuyayım o zaman." desem de bırakmadı.
"Günler çok kısa, çok uyursan daha az vakit geçiririz." Dudaklarımda bir tebessüm oluştu. Uyanmak için güzel bir bahaneydi aslında.
"Biz de akşam vakit geçiririz." dedim onun benimle bir daha ilgilenmesi için. Boynuma değen dudaklarından güldüğünü anladım.
"Hım..." dediğini duydum. "Ne gibi vakit geçiririz mesela?" Muzip çıkan sesiyle tek gözümü açıp ona bakmaya çalıştım. Yüzünde gördüğün o ifadeyle beni yanlış anladığını fark ettim.
"Fesatlık yapma Araf!" diyerek onu ittirmeye çalıştım. "Öyle bir şeyi kastetmediğimi çok iyi biliyorsun." Ne kadar ittirsemde beni bırakmadı.
"Valla ben onu anladım." Sırf beni utandırmak için demiyorsa ben de bir şey bilmiyorum.
Bir dakika... Madem o beni utandırıyor ben de onu küçük bir hayal kırıklığına uğratabilirim.
Aklımdaki düşünceyle yüzümde bir gülümseme oluştu. Bunu Araf da fark etmiş olacak ki konuştu. "Bak senin de hoşuna gitti." Aklımdaki düşünceleri bir bilsen kocacığım.
"Akşamı niye bekliyoruz ki?" dedim, yavaşça ona döndü. "Nasıl olsa yalnızız, kimse yok. Bizi basacak birileri de yok. Ha akşam ha gündüz, fark etmez bence bizim için." İlk önce bu dediklerime şaşırdı, daha sonra ciddi miyim diye bana baktı ve yavaşça gözleri parladı.
"Ciddi misin sen?" Doğrulamak için sordu.
Ellerimi yüzüne koyup yavaşça okşadım. "Niye ciddi olmayayım ki? Balayında değil miyiz biz?" Yavaşça ona doğru yaklaştım, sanki onu öpecek gibi iyice dudaklarına yaklaştım. Anında gözleri kapanmıştı ve o da bana doğru yaklaşıyordu. Onun bu haline gülmemek için kendimi sıkarken biraz daha ona yaklaştım. Tam dudaklarımız birbirine değmişken öylece durup konuştum. "Bu beni utandırdığın içindi kocacığım!" deyip hızla geri geçildim. Boşluğa düşmüş gibi silkelenip gözlerini açtı, birkaç saniye ne olup bittiğini anlamaya çalıştı.
