[WattpadRomanceTR Aksiyon ve Macera Peşinde Koşanlar Okuma Listesinde.]
İleride evleneceğiniz kişiyle nasıl tanışmayı hayal ettiniz?
Bir kafede, lisede, iş yerinde veya klasik olarak çarpışarak olabilir değil mi?
Ama kesinlikle dağ başında, geceni...
Duyurulardan haberdar olmak için beni takip edebilirsiniz Kitap_gezegeni1
Keyifli okumalar✨
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
25.Bölüm "Aile Ziyareti"
Deniz kokulu adamın deniz gözlü kadını...
Ayak bileğimdeki kelepçeye bakıp kaşlarımı çattım. Şimdiden rahatsız olmaya başlamıştım bile. "Çıkabilirsiniz Cemre Hanım." diyen adama bakıp ayağa kalktım. Sorgu odasından çıkıp ilerleyince koridorun başında bizimkilerle karşılaştım. Benim onlara doğru yaklaştığımı gören Başsavcı Araf'a bakarak konuştu. "Askerlerinizi iyi yetiştirmişsiniz Araf Bey. Maşallah hepsi sözleşmiş gibi aynı sorulara aynı cevapları verdi." Beni kastettiğini anladım, çünkü diğerleri çoktan sorguya girmişti ve bende az önce sorguya çekilmiştim.
Araf'ın bakışları bana kayarken gülümsedi. "Üzüm üzüme baka baka kararıyor demek ki Başsavcım." demekle yetindi.
Karakolda işimiz bitince eve geçtik. Erdem Yarbay ise uçak bileti alıp Kars'a geri dönmek için uçuş saatinin gelmesini bekliyordu. Eve gelince ilk işim kendimi duşa atmak oldu. Güzel bir duşun ardından vücuduma havluyu sarıp odaya geçtim. Bakışlarım yatağın üstünde uzanan Araf'a kaydı, telefonuna bakıyordu. Benim çıktığımı görünce kısa bir an bana baktı, baştan ayağa beni süzüp ayaklandı.
"Elektronik kelepçeyle dahi olsa serbest kaldık ama şehir değiştirebiliyor muyuz?"
"Evet, karakoldan çıkmadan önce sordum. Yolculuk sırasında ekipler yine peşinizde olacağı için bir sıkıntı olmazmış." dedi, gülümsedim, sonunda ailemin yanına gidebilecektim. Bu süreçte beni zorlayan tek şey aileme bir açıklama yapamamaktı.
Üzerimde bedenimin sadece küçük bir kısmını kaplayan havluyu umursamadan kollarımı Araf'a sardım, sıkıca sarıldım ona. O da vakit kaybetmeden kollarını belime doladı ve başını boynuma koyup iç çekerek öptü. "Çok heyecanlıyım Araf. Sanki yıllardır ailemi görüyormuşum da yıllar sonra onları görmeye gidiyormuş gibi bir heyecan kapladı bedenimi." Benim heyecanlı konuşmama gülüp geri çekildi ve büyük ellerini yüzüme çıkardı.
"Daha uçağa bile binmedik. Heyecanını onları görünceye kadar içinde sakla yoksa zaman geçmez." Doğru, daha ailemin yanına gitmek için saatler vardı. "Hadi sen üstünü giyin ben de duşa gireyim. Daha sonra havaalanına gideriz." Onu onaylayıp birbirimizden ayrıldık. O banyoya girerken ben de elbise dolabının önüne geçip kıyafet seçtim kendime.
