[WattpadRomanceTR Aksiyon ve Macera Peşinde Koşanlar Okuma Listesinde.]
İleride evleneceğiniz kişiyle nasıl tanışmayı hayal ettiniz?
Bir kafede, lisede, iş yerinde veya klasik olarak çarpışarak olabilir değil mi?
Ama kesinlikle dağ başında, geceni...
Duyurulardan haberdar olmak için beni takip edebilirsiniz Kitap_gezegeni1
Keyifli okumalar✨
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
44.Bölüm "Piknik"
Araf'ı sarhoş etme operasyonu...
"Komutanım!" Meriç mağazanın içinde bana bağırıp koştur koştur yanıma geldi. Elindeki iki renkli zıbınları gösterdi. Biri kız biri de erkek içindi. "Bakın ikizlere ne buldum." Ben henüz ona cevap vermemiştim ki Soner de onun arkasından geldi ve aynı Meriç'in elindeki zıbınları gösterdi. Tek fark renkleriydi. Farklı renkleriyle karşımda durup bana gösterdi.
"Onu boş verin komutanım. Bu daha güzel." Tabii ki ona da cevap veremedim. Bu sefer de Fatih elindeki iki zıbınla geldi. Onun elinde de aynı zıbının farklı renkleri vardı.
"İçlerinden en güzeli benimki değil mi komutanım?" dedi o da.
Ve ondan sonra gelen Eren oldu. Göz ucuyla diğerlerine bakıp yüzünü ekşitti. "Zevksizler." deyip bana baktı. "İkizlere en çok bunlar yakışacak komutanım." Tabii ki onda da aynı zıbın ama farklı renkleri vardı.
En sona kalan Ozan da yanımıza geldi ve diğerlerinden farklı renkteki zıbınları bana doğru tuttu. "Benim yeğenlerime en çok bu zıbınlar yakışır ama."
Sesli bir nefes alıp tek tek zıbınlarda göz gezdirdim. "Çok güzeller." dedim. "Bir an önce evlenin ve sizler de çocuk yaparak bunları çocuklarınıza giydirin." deyip hızlı bir şekilde yanlarından uzaklaştım.
Bebeklerin cinsiyetini öğrendikten sonra herkese haber vermiştik ve alışveriş yapmak için bir mağazaya gelmiştik. Tabii bizim kuyruğumuz olan tim de bizi yalnız bırakmayıp yanımıza gelmişlerdi ve sabahtan beri yanıma gelip aynı kıyafetin farklı renklerini bana gösterip duruyordu. Sırf birbirlerine inat yapmıyorlarsa ben de bir şey bilmiyordum.
"Araf bunlar beni deli..." diyordum ki gördüğüm şeyle duraksadım. Şaşkınlıkla gözüm irileşti. "Yuh Araf!" demeden edemedim çünkü neredeyse mağazanın hepsini almış gibiydi. Kucağı dolmuştu ve hâlâ bir şeyler alacağım diye uğraşıyordu.
"Araf bu kadar şeyi ne yağacağız biz?"
Bana bakma tenezzülünde bile bulunmadı. "Bebeklerimize giydireceğiz." dedi umursamaz bir şekilde ve hâlâ bir şeyler almaya devam etti.
"Yalnız bu bebekler çok hızlı büyüyecek. Biz bunların yarısını bile giydiremeden bebeklerimiz büyümüş olacak."
Elindeki biberonu incelerken cevap verdi bana. "Bebeklerimiz hızlı büyüyecek diye almayayım ben bunları?" dedi. "İçimde mi kalsın hepsi?" Son sorusuyla sesli bir nefes aldım.
