Bir rüzgar esti, bir kırlangıç uçmak için yuvasından atladı. Ağaçlardaki tüm yaprak soldu, döküldü ve ağaçlar yeniden çiçek açtı.
Ve ben onu gördüm.
O gülüşü.
Başına geçirdiği kapişonu yüzünden yüzünün tamamı gözükmüyordu ama yanında oturan arkadaşı...
Bir anda yaşanan artış beni o kadar mutlu etti ki. Gelen bir okuma bile yazmak için bana istek veriyor. İyi ki varsınız, yorumlarınızı eksik etmeyin.
Seviliyorsunuz kar tanelerim, kar çiçeklerim ❤️
❄️
Sen Beni Unutamazsın, Emre Aydın Gasoline, Halsey
❛
Göğüs kafesimi saran tüm sarmaşıklar yanmıştı ancak dikenlerini hala hissediyordum. Yanmış göğüs kafesime saplanıyorlardı, içime batıyorlardı. Gözleri de içime batıyordu, zehirli gözlerinden saldığı dikenleri içime batıyordu. Karların içindeydim, üzerimde ince kıyafetlerle, ayağımda ev botlarıyla ama yanıyordum. Acıdan yanıyordum, yaşananlardan yanıyordum.
Emir'in kolunu tuttum, bir astım krizi veya panik atak krizi geçirmiyordum, bu sancıydı. Bu bir, kalp sancısıydı. Beni acıtmaktan, büyük ellerinin arasına alıp ezmekten asla çekinmiyordu. Bana bakan gözlerine baktım, biraz önce beni öpmüştü. Beni öpmesine izin vermiştim.
"Ne unutması diye sordum?"
Emir'in yanından geçip ona doğru yürümeye başladım zorla, ona yaklaştığımda ayağım kara battığı için neredeyse düşecektim. Beni yakaladı ama onu ittim ve avucum yanağı ile buluştu. Attığım sert tokadın sesi bütün ormanda yankılandı ama en çok bende, benim içimde yankılandı. "Beni nasıl öpersin?" diye bağırdım "o pis dudaklarınla beni nasıl öpersin?" öfkem çok canlıydı. Bütün duyguları hissediyordum, özlem de dahil.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bana izin verdin Lavina, gelip seni almamı da istedin."
Kaşları çatıldı, hafıza kaybımı öğrenirse intiharımı da öğrenirdi, öğrenmesini istemiyordum. "Ne demek hatırlamıyorum?" gözlerimi kaçırdım, o benim gözlerimi okuyabiliyordu. Ona konuşmasam da gözlerimden anlardı, anlamasın istedim. Ben sustum ama Emir susmadı. "Geçici bir hafıza kaybı yaşadı, çoğu anısı silikti" yumruklarımı sıktım "senin yüzünden" Emir'in öfkeli sesi Deniz'e bir tokat etkisi daha yarattı.
"Beni unutmuş muydun? Beni nasıl unutursun?"
"Seni değil, ihanetini. Seni unutmak maalesef ki mümkün değil, keşke ihanetin yerine seni unutsaydım. Hemde sonsuza kadar."
"Öyle söyleme, bak sana anlatacağım. Bilmediğin şeyler var, anlatmama izin ver."
"Senin dudaklarından çıkan hiçbir kelimeye inanmam ben, Deniz."
