Sarmaşık

64:Yemin

Nilüfer, Müslüm Gürses
Anam Babam, KADR

🌻

Geçmiş ve geleceğin birbirine geçtiği zamanları yaşamıştım.

Özellikle Elif, Çınar ve Umut ile karşılaştığım o gece geçmişimin karşıma geçip bana baktığını hissetmiştim. Her ne kadar küçükken kendimi sokakta, o evden daha güvende hissetsem de onların sevgi dolu bir evde büyümelerini istiyordum. Ve sonra, isteğim gerçek olmuş ve onlar sevgi dolu bir evde büyümüşlerdi.

Resmi olarak Ömer ve Beliz'in çocukları olmuşlardı.

Ömer, kendi yaşayamadığı, eksik kaldığı hayatı onlara yaşatmak için elinden geleni yapıyordu. Bunu biliyordum, buna emindim. Eğer bir gün anne olursam, bende kendi yaşayamadığım hayatımı çocuklarıma yaşatmak istiyordum. Ne onlar benim yaşadığım acıları ne de ben, ailemin yaşadığı acıları yaşamayacaktık.

"Lavina" dedi bilgisayar ekranındaki Ömer "bak bu işin altında polislerin çözemeyeceği şeyler olabilir" kaşlarım çatıldı ama bir cevap vermedim. Öncesinde yarım saat kadar çocuklarla konuşmuş ve sonrasında onlar at binmeye gittiklerinde ise Ömer ile konuşmaya başlamıştım. Yanında birilerinin de olduğuna emindim ama bu sorun değildi, gizli bir durum yoktu ortada.

"Belda, senelerce annesinin öldüğünü sanıyordu. Bu biraz onun özeli o yüzden detaya girmeyeceğim ama annesinin yaşadığını öğreneli daha bir sene olmadı."

"Anlamadım?"

"Babanı birilerinin tuttuğunu biliyoruz, bunu yapanlar sıradan insanlar olamaz. Bir hastaneye birisini ölmüş gibi göstermek o kadar da kolay değil. Senin için, bunu araştırabilirim."

Kahvemden bir yudum aldım ve bağdaş kurdum "bunu çözebilir misin?" diye sordum hiç umudum yokken. Ömer bana alayla baktığında, bunu yapmanın onun için çok kolay olduğunu anladım. Sonra yüzündeki alay yavaşça soldu ve buruk bir tebessüm kapladı dudaklarını "Uraz olsaydı daha kolay olabilirdi" bir süre sessiz kaldığında bende sessiz kaldım, üzerinden zaman geçmişti ama hala onu üzen bir durumdu bu.

"Halledeceğim" dedi başını aşağı yukarı sallarken "en fazla bir hafta içerisinde sana bunu kimin yaptığını söyleyeceğim." Onu başımla onayladım ve teşekkür ettim, evin kapısı hızla çalmaya başladığında kupayı orta sehpaya bıraktım. "Kapı çalıyor, kapatıyorum" Ömer elini kaldırdığında arama sonlandı ve bende yerimden kalkıp kapıya ilerledim. Kapıyı açtığım an Doğa hızla içeri girdi "buna inanamayacaksın" hızla salona geçtiğinde kapıyı kapatıp peşinden ilerledim. Hüngiv yattığı yerden atlayarak Doğa'nın ayak ucuna ilerlediğinde Doğa eğilip onu kucağına aldı ve öptü.

"Yine neye inanamıyorum?" diye sordum Doğa'ya, elindeki gazeteyi bana verdi ve koltuğa geçti. "Oturmak isteyebilirsin" göğsüme düşen kuşku ile yanına oturdum ve bir dizimi altıma aldım "haberi oku." Tek sayfalık gazeteyi açarak haberlerde gözlerimi gezdirdim, hiçbir şey bulamayınca arka sayfaya geçtim ve dudaklarım şokla aralandı. Başımı kaldırıp Doğa'ya baktığımda Hüngiv'i yere bıraktı.

"Emir'in sabahları gazete okumak gibi bir alışkanlığı var, tam aile babası olacak tip. Neyse, sabah babası aradığında acilen çıktı bende öyle bir gazeteye bakayım dedim ve bunu gördüm. Emir'i aradım ama telefonumu açmadı, bunun için ona trip atacağım tabii ama konumuz bu değil. Bende ona ulaşamayınca sana geldim, bunu görmen gerektiğini düşündüm."

Gözlerimi ondan ayırarak önümdeki gazeteye baktım, haber neredeyse tüm sayfayı kaplıyordu.

ÜNLÜ AİLENİN KARIŞIK HAYATI