🌞 GERİZELLAM🌙

Ufak tefek kazalar 🌞

🎶 Kelly Clarkson - Heartbeat Song

~Bugüne kadar sadece senin hayalini kurdum
Sensiz nefes alacağıma inanamıyorum
Bebeğim sen beni oldukça canlı ve yepyeni hissettiriyorsun~

"Aras?" diye seslendim sert bir sesle ama beni umursamadan arkasını dönüp kıyafet dolabına doğru ilerledi.

"Aras ne yapacağız. Aç şu kapıyı, lütfen," ben kendi kendime konuşurken o üzerindeki tişörtü ani bir şekilde çıkardı ve çıplak sırtı görüşüme girdiği anda gerisinin geleceği düşüncesiyle ellerimi gözlerime siper ettim.

"Aras aç kapıyı! Bak ben... Ben öyle kızlardan değilim," parmaklarımın arasına küçük bir aralık verdiğimde üstüne tişört giydiğini görmüştüm. Kafasını çevirip omzunun ardından bana baktı.

"Nasıl kızlardan?" söyleyecek uygun bir cevap arıyordum ama ona nasıl söylemem gerektiğine bir türlü karar veremediğim için ağzım açılıp bir şey diyemeden geri kapanıyordu. Gülerek kafasını önünü çevirdi. Elleri önündeydi ve "Kötü kızlar işte. Aras kapıyı aç lütfen," diye resmen yalvardım.

"Güneş, sen ne kadar fesat bir kızmışsın ya," gözlerim kocaman açılmıştı. Beni odasına atıp kapıyı kilitleyen Gerizella mı söylüyordu bunu? Burada fesat olan ben mi oluyordum yani!?

"Ne?"

Bir anda tıpkı tişörtü gibi pantolonunu da çıkarınca cırlayarak ellerimi tekrardan gözlerime siper etmiştim. Aynı anda suratıma çarpan şeylerle irkildim.

"Şu gözlerini aç ve üstünü giyin,"

"Aras... Sana inanamıyorum. Gözlerimin önünde pantolonunu-"

"Güneş! Ne kadar çok konuşuyorsun," ellerimi yüzümden çekip sertçe ona baktım. Neyseki çoktan giyinmişti. Yüzüme fırlatıp yere düşen kıyafetlere bakınca "Şaka yapıyorsun heralde?" diye hayretle bağırdım. Yere doğru eğilip siyah baksırı elime aldığımda spastik bir manyakmış gibi gülmüştüm.

"Dalga mı geçiyorsun? Senin iç çamaşırını mı giyeceğim!?" kafasını sallayıp yatağına ilerledi ve oturdu. Yüzündeki eğlenen ifadeyi uzayda olsanız bile görürdünüz.

"Hayır! Deli falan mısın sen? Ben bunu hayatta giymem. Bu... Bu senin iç çamaşırın," diye sonunda fısıldadım.

"Senin şu an giydiğin etek, benim iç çamaşırımdan daha kapalı geveze. Şimdi banyoya git ve üstünü giyin. Bu gece birlikte uyuyacağız," Ciddiydi. Ciddi ciddi onun baksırını giymemi ve onunla yatmamı istiyordu. Beyin özürlü!

"Pijaman falan yok mu senin? Ben bunu giymem."

"Sana düzgün şeyler giy, dediğimde artık insan gibi giymeyi öğrenirsin. Söz dinlememenin cezası bu. Ayrıca şimdi gidip giyinmezsen gelip kendi ellerimle giydiririm, anladın mı?" Ona ters ters bakıp sinirle tekrar yere eğildim ve üstüme giymem için verdiği tişörtü kapıp cevap vermeden odasında ki banyoya ilerledim.

"Merak etme daha önce hiç kullanılmadı." diye alaycı ses tonuyla konuştu arkamdan. Bir de giyilmiş olsaydı. Ot kafalı Gerizella!

Banyoya girdiğim gibi kıyafetlerimden kurtulup hızlıca onun eşyalarını giydim ve aynadan kendime baktım. Aptal gibi görünüyordum. Neyseki tişörtü normal özelliklerdeydi. Yani kızların da giyebileceği cinsten, baksır gibi sadece erkeklere özel bir şey değildi.

Suyu açıp ellerimi ıslattığımda yüzümdeki makyajı temizlemek için sabunladığım ellerimle suratımı güzelce köpükledim sonrada bol suyla duruladım. Islak yüzümü aynadan incelerken düşünüp duruyordum. Evet, onunla uyumayı istiyordum bunu inkar edemezdim. Sorun onunla uyurken baksırını giymekti. Kabul ediyorum baksır eteğime göre daha kapalıydı ama bu gerçek onun BAKSIR olduğunu değiştirmiyordu. Belki de unutmayı deneyip Aras'ın yanında güzel bir uyku çekmeliydim. Koca geçmişi unutan ben bunu mu unutamayacaktım. Şu an sadece onunla yatmanın heyecanına vermeliydim kendimi. Hem zaten o gayet normal giyinmişti. Sadece bir uyku. Basit, masum bir uyku. Düşündükçe artan kalp ritmimi aldırmadan duvara aşılmış kağıt havludan kopardım ve yüzümü kurulayıp onu çöp kutusuna attım. Son olarak toplu saçlarımı salıp elimdeki tokayı mermerin üzerine bırakmış ve karışık saçlarımı parmaklarımla tarayıp hazır hissettiğim anda banyodan çıkmıştım. Aras, kollarını başının altında çaprazlamış tavanı izliyordu ama beni gördüğünde bakışları üzerimde gezinmeye başladı. Dudakları yavaşça kıvrılırken onu aldırmayarak odasında gözlerimi gezdirdim. Bu eve geldiğimden beri ilk defa buraya girmiştim ve her şey kusursuz görünüyordu. Mobilyalar kahverengi olsa bile lacivert ve mavinin bir kaç tonu odayı ferahlatmıştı. Kocaman bir yatağı ve tabii bir de kocaman bir kıyafet dolabı vardı. Okuduğunu düşünmüyorum ama kitaplarla dolu kitaplığı bile vardı. Tahmin etmediğim bir şekilde duvarlarda tablolar asılıydı ve abartılı olmasada oldukça süs eşyası görüyordum. Bir duvar baştan aşağıya camdandı ve dışarısını kapatacak bir tül bile olmaksızın manzaraya açık bir görüntü sunuyordu. Ya dışarıdan biri içeriyi görüyorsa diye düşünmeden edemedim. Bence bu rahatsız ediciydi. Gerçi oda yüksekte ve dışarıdan birinin görmesi imkansızdı ama yine de rahatsız ediciydi. Gözlerim, yatağın karşısında duvara monte edilmiş plazmadan, büyük camın önündeki pofuduk koltuğa kayınca oraya doğru birkaç adımla ulaştım sonra da koltuğun üzerimdeki dört kare yastığı üst üste koyup kucağıma aldım.