🌞 GERİZELLAM🌙

Öperek ceza mı verilirmiş? 🌞

🎶 Taylor Swift - I Did Something Bad

~Kötü bir şey yaptığımı söylüyorlar
O zaman neden bu kadar iyi hissettiriyor
Kötü bir şey yaptığımı söylüyorlar
Ama neden bu kadar iyi hissettiriyor
Yaptığım en eğlenceli şey
Ve eğer yapabilseydim,
Bir daha, bir daha, bir daha yapardım
Sadece çok iyi hissettiriyor~

"Şey, ben... Ben şey... Ayşe teyze, hani bir olay vardır ya... Kadın evine girer kocası bıçaklanmış yerde yatıyordur sonra acı bir şekilde hızla yanına gidip bıçağı çıkarırken polis gelir ve... Kadın suçlu durumuna düşer ama masumdur. Tıpkı benim gibi. İnan bana ben masumum tüm suç Aras'ın ben onun bu... Bu... Gerçekten herhangi bir şey yok" diyerek saçmalamanın rekorunu kırmış bulundum. Kıpkırmızı bir şekilde yere bakarken başımı kaldırıp Ayşe teyzeye bakamıyordum bile. Kim bilir şu an benim hakkımda ne kötü şeyler düşünüyordu ya da dün gece Aras'la ne kadar kötü şeyler yaptığımızı düşünüyordur. Utancımdan ölüyorum!

"Pekâlâ... Sen hâlâ acıkmadın mı? Hadi gel kahvaltı yapalım,"

Ne?

Yani bana sorular sormayacak mıydı? Beni azarlayıp ne kadar terbiyesiz bir kız olduğumu söylemeyecek miydi? Neden Aras'ın baksırını giydiğimi açıklamamı istemeyecek miydi? Şu an içimden kendime sorduğum soruları onun bana sorması gerekiyordu ama o belki zorlamamak için, belki kendisini ilgilendirmediğini düşündüğü için, belki de beni anlayıp daha fazla utandırmamak için konuyu kapatmayı tercih etmişti. Ayşe teyze her ne kadar bu konuyu kurcalamasa da utancım azalmamıştı. Bundan sonra onu ne zaman görsem beni bu hâlde gördüğünü hatırlayıp ondan utanacaktım, biliyordum.

Sonunda başımı kaldırıp ona baktığımda bana gülümseyip elini koluma koydu ve okşadı. "Hadi git ve kıyafetlerini giyin... Hazırladıklarım soğumak üzere," dedi. Gerçekten ne kadar iyi ve tatlı bir kadın olduğunu birkez daha görmüştüm. Başımı tekrar eğip salladım ve o elini çektiği anda merdivenlerden çıkmaya başladım. Tüm suç her zaman ki gibi Aras'daydı. Her şeyiyle aklımı başımdan alıp benim sürekli komik duruma düşmeme neden oluyordu. O varken allak bullak oluyordum.

Odama girdiğim anda ilk işim baksırı bacaklarımdan aşağıya indirip çıkarmak olmuştu. Lanet baksırı yere atıp dolabımı açmıştım. Gözüme ilk çarpan pantolon ve tişörtü alıp dolabı kapattım. Kot pantolonu giyip üstümden Aras'ın tişörtünü çıkararak kendi yeşil kısa kollumu giydim.Bir süre yine saçma saçma şeyler düşünüp kafamı dağıtmış ve karnımın gurultularına dayanmayarak sonunda aşağıya inmiştim.

Kahvaltı, beklemediğim bir şekilde sessiz geçmişti. Ayşe teyze benim için her zamanki gibi portakal suyu sıkmış ve yumurta haşlanmıştı. Ben de onları açlıkla bitirmiştim. Masayı toplamasına yardımcı olurken biraz sohbet etmiştik. Tabii ki o konuyla ilgili değildi ama ben ne zaman Ayşe teyzeye baksam beni ilk gördüğü anda attığı şaşkın bakışları hatırlıyordum.

~~

"Daha iyi misin kızım?" Ayşe teyzenin sesiyle elimi suyun altından çıkardım hâlâ parmaklarım sızlıyordu ama ilk baştaki gibi değildi.

"Evet iyiyim." dedim gülümseyerek. Evet iyiydim ama mutfak işlerinde değil. Ne kadar berbat olduğumu, daha Ayşe teyzeye yardım etmek istediğimi söyleyip şoförden poşetleri alıp mutfağa girdiğim anda düşürüp malzemleri etrafa şaçarak kanıtlamıştım. Gerçekten acemi ve sakardım. Sürekli bir şeyleri kırmış, dökmüş bir de üstüne lazanyayı çıkarırken elimi fırına değdirip yakmıştım. Ayşe teyze, benim bütün sakarlıklarıma şirin bir şekilde gülmüştü ama sonra elim yanınca çok üzüldü. Her pes ettiğimde kalıp devam etmemi istemişti ve sonunda elim yanınca kendisini sorumlu hissetti. Aslında pes etmekten nefret eden biriydim ama onun işlerini aksatmak istememiştim. Gerçi zaten yine pes etmedim ama sonu iyi olmamıştı. Sonuç olarak elime yanık kremi sürmüş ve muhteşem ötesi kokan ve gözüken bir lazanya yapmayı başarabilmiştik. Ayrıca Ayşe teyzeye olan utancım çok daha azalmıştı çünkü unutmuş gibi görünüyordu. Her ne kadar batırdığım mutfağı toparlamak istesem de Ayşe teyze kabul etmeyip beni salona gönderdi.