🌞 GERİZELLAM🌙

Ayıcık 🌙 -G2-

🎶 BTS - Black Swan ♡

~Gezinen ayaklarım bir yere çakılı kaldı
Tüm gürültüler ve sesler kesildi
Beni öldürüyor
Duyuyor musun?
Sanki transtaymışım gibi yavaşça dibe batıyorum
Çırpınıyorum ama zemin okyanustan
Her an sonsuzluğa dönüşüyor~

"Güneş?" dedi ben dibine kadar girmişken ve "hıı" diye garip bir ses çıkardım. İstemeden kapanan gözlerimi aralayıp masmavi gözlerine baktığımda dudaklarımız arasında milimler kaldığını fark etmiştim.

"Sanırım... Demek istediğini anladım," dedi ve ben daha ne dediğini kavrayaramadan dudaklarımı dudakları arasına aldı. Resmen ruhum bedenimden ayrılmıştı ve su misali akıp gitmiştim. Alt dudağım onun dudakları arasındayken elleri belimi kavradı ve beni iyice kendisine çekti. Bedenimi tutmasaydı kesinlikle yıkılabilirdim. Sanki bir okyanustaymışım ve dibe batıyormuşum gibi tüm gücüm çekilmişti. Ensesinde duran ellerim saçları arasına geçerken kalbimin sesi kulaklarımda zonkluyordu. O kadar hızlıydı ki Aras'ın net bir şekilde hissettiğine emindim. Dudakları üst dudağıma geçerken nefes almama fırsat tanımıştı ama alamadım. Lanet olasıca resmen ölüyordum ve ölmeye devam etmek istiyordum. Sonsuza kadar beni öpebilirdi, böyle olacaksa ölmeye razıydım... Öyle özlemiştim ki dudaklarını, nefesini, tadını... Kapalı gözlerimi iyice yumarak dudaklarından hafifçe uzaklaştım.

"Gitmek istemiyorum," dediğimde Aras tekrar dudaklarımızı birleştirip kısa bir öpücük bırakmıştı dudaklarıma.

"Gitme öyleyse, kaçırayım seni..." dedi ve dudağını yaladıktan sonra sessizce devam etti. "Sadece ikimiz olalım," hafif bir şekilde öksürdükten hemen sonra gülümseyerek gözlerimi aralayıp onun denizlerine baktım. Ellerimi yanaklarına getirip ıslak dudaklarına buse bıraktıktan sonra sıkıca bedenine sarılmıştım.

"Çok bekletme beni olur mu? Hemen yanıma gel,"

"Bekletmem. Zaten gitmeni istemiyorum ki. Daha gün bile doymadı güneşe, ben nasıl kendi Güneş'ime doymuş gibi yapıp göndereceğim, bilmiyorum," kollarımı geri çekip yüzüne baktım.

"Kapat o zaman gözlerini,"

"Neden?"

"Sen arkamdan bakarken gidemem. Görmezsen belki daha kolay olur ikimiz içinde," bir süre yüzüme bakıp gülümseyerek gözlerini kapattı ve ben de gülümseyerek ellerimle yanaklarını okşadım. Öyle tatlı görünüyordu ki dayanamayarak cebimden telefonumu çıkarıp hızlıca fotoğrafını çekmiştim. Onu öylece bırakıp evden çıkmak ne olursa olsun zor olmuştu. Beni sabırsızca bekleyen Giray'ın arabasına binmeden önce son kez Ayla teyzeme sarıldım.

"Nerede kaldın?" diye yerime yerleşirken sordu Giray.

"Odamı toparlamadan çıkmak istemedim,"

Çisim ön koltuktan bana bakıp gülümserken başımı cama yaslayıp iç çekmiştim. Araba hareket edince çalan müzik sağ olsun kimse konuşmadı. Ben de yol boyunca parmaklarımı dudağımda gezindirirek gülümsedim.

Aras Gülsoy kesinlikle kalbimin Road Runner haliydi...

1 GÜN SONRA

Bacaklarımı daha da çok kendime çekerek başımı yastığıma yerleştirdim. O sıra odanın kapısı açılmış ve gözlerim oraya doğru çevrilmişti. Gelen Giray'dı. Elinde de ufak bir tepsi vardı.

"Çisim iştahının olmadığını söylüyor ama ilaçlarını içmen lazım. Senin için komşu teyzemize mercimek çorbası yaptırdım, en sevdiğin," omuz silktikten hemen sonra gözlerimi kapattım.