🌞 GERİZELLAM🌙

Davet 🌞

🎶 BTS - Mikrokosmos

~Etkiledin beni
Sana bakıyorum ve nefes alıyorum
Etkiledim seni
Karanlık bir gecede
Işıklarımız karşılaştı
Aynı şeyi düşünüyorduk~

"Evet Ayla teyze, her şey yolunda ve iş iyi gidiyor. Bugün dördüncü günüm olacak,"

"Senin adına çok mutlu oldum canım. Kendini yorma olur mu?" gülümsedim ve üstümden çıkardığım geceliği Aras'ın yatağına attım.

"Merak etme Ayla teyzem... Seni şimdiden özlemeye başladım biliyor musun?" derken dolaba yerleştirdiğim kıyafetler arasından bir şeyler seçmeye çalışıyordum.

"Ben de seni çok özledim canım. Aslında bir bakıma da bunun için aradım. Geçen Aras'la konuşmuştum ama o istemedi,"

"Neyi?" diye sorup elime aldığım elbiseyi üzerime tuttum ve aynadan kendime baktım. Bu elbise olabilirdi.

"Haftaya bir davete katılacağım ve tek olmak istemiyorum. Aras da böyle şeyleri sevmediği için kabul etmedi. Düşündüm ki belki sen benimle gelirsin? Hem birlikte vakit geçiririz," gülmüştüm.

"Tabii ki gelirim. Bu çok iyi olur," dediğimde onunda güldüğünü duymuştum.

"Pekâlâ tatlım. Ben sana uygun birkaç kıyafet gönderirim. Sen kendini yorma. O günden bir gün önce bizim evde kalırsın. Birlikte hazırlanırız," diye Ayla teyze konuştuktan sonra Aras'ın "Güneş!" diye bağırışını duydum.

"Olur Ayla teyzem. Benim şimdi kapatmam lazım. Yine konuşuruz,"

"Tamam. Görüşürüz canım," telefonu kapattığım gibi altımdaki şortu çıkarıp üzerime elbiseyi geçirdim. Tam o anda Aras "Hadi artık kahvaltı edeceğiz," diyerek içeriye girdi. Bir anlık korksamda hızlıca toparlayıp yanına gitmiştim. Geldiği iyi olmuştu.

"Yardım eder misin?" dedim ve sırtımdaki düğmeleri kapatması için ona arkamı döndüm.

"Kiminle konuşuyordun sen?" ona cevap vermeden önce uzun saçlarımı ellerimin arasına alıp yukarıya kaldırmıştım.

"Ayla teyzeyle," sıcak parmakları düğmeleri kapatırken tenime değiyordu ve bu gıdıklanmamı sağlamıştı. Gülmemek için dudaklarımı ısırdım.

"Ne konuştunuz?" son düğmeyi iliklerken sormuştu.

"Sonra anlatırım. İşe geç kalacağım," dedim ve saçlarımı serbest bırakıp hızlıca yatağın üzerine bıraktığım kıyafetlere ilerledim.

"Onları ben hallederim, sen git kahvaltını et," başımı çevirip ciddi olup olmadığını anlamak için yüzüne baktım. Gülümsedi ve gözleriyle bana kapıyı işaret etti.

"Tamam ımm... Teşekkür ederim," diye kaşlarımı çatarak tuhafça konuştum. Benim Gerizellamın kafasına taş falan mı düşmüştü? Yanından geçerken durup şüpheyle yüzüne baktım.

"Sen iyisin değil mi?"

"Evet iyiyim," dedi güven verircesine bir sesle ve iç çekip başımı salladıktan sonra odadan çıkmıştım.

"Günaydın," dedi Enis mutfağa girdiğim gibi ve onu cevaplayıp, masaya oturmadan hızlı hızlı ağzımı kahvaltılıklarla doldurdum. Aras daha mutfağa gelmeden ben çocuklarla vedalaşıp masada hunharca yemek yiyen Taylan'ı zorla kaldırarak ite ite onunla birlikte evden çıkmıştım. Okula gitmeleri gerekiyordu ama buna rağmen Aras'ın 'biz sizi arabayla bırakırız' diye tutturacağını biliyordum. Buna hiç gerek yoktu, tıpkı onun gibi otobüs kullanabilirdim. Taylan'nın da canı okula gitmek istemediği için benimle işe geliyordu.