Gerizellasın çünkü:
1. Sinir sistemimim bozulmasının en büyük sebebisin,
2. Israrla her hatanda özür dilemekten çekinmemene rağmen beni sevdiğini söylemekten çocuk gibi korkuyorsun,
3. Kendinden başka kimseye yeterince değer vermiyor ve dünyayı ken...
~Dayan Sen tökezlemeden önce onu alacağım Sen kurtulana kadar yanında kalacağım Umarım çiçek açarsın Sıcaklığını asla unutmam Kış çiçeği olacağım Dans eden yıldız olacağım Senin yanında olacağım~
Aras'tan
Gözlerimi yavaşça araladığımda beyaz tavanla karşılaşıp boş boş bir süre beklemiştim. Sonra başımı sağa doğru yatırıp ışığıma bakmak istedim ama yanımdaki boşluk bedenimin gerilmesine neden olmuştu.
"Güneş?" diye seslenerek yatakta doğuldum ve telaşla etrafa bakındım. Kalbim deli gibi çarparken gözlerimle odada ona ait bir şey aramıştım ama hiçbir şey yoktu. Dün gece burada kaldığına emindim. Uzun uzun konuşmuştuk. Burada uyuyordu. Kıyafetleri koltuğun üzerindeydi. Yanına yatmıştım. Dün gece... Yanındaydım. Gerçekti...
Yataktan fırladığım gibi Güneş'in odasından çıkmıştım.
"Güneş!" diye seslendim tek tek odaların kapısını açıp içlerinde onu ararken. Ama yoktu! Dudağımın iç kısmını dişlerken kendimi sıkarak aşağı kata indim. Gece burda olduğuna dair hiçbir iz yoktu ve ben tüm benliğimle korkmaya başlamıştım. Boğazıma bir yumru oturmuştu ve yutkunmama rağmen ondan kurtulamıyordum. Salona gelip tekrar bir boşlukla karşılaşınca gözlerimi kapatarak dişlerimi sıktım. Yoktu ve belki de hiç olmamıştı. Belki de her şey rüyaydı. Gözlerimi açarak elimi saçlarımın arasından geçirdim. Arkamı dönüp merdivenlere doğru adım atmıştım ki kulağıma dolan ses aniden geri dönmeme sebep oldu.
"Günaydın," gözlerim, onun gülümseyen yüzüyle karşılaştığı anda rahatlamış gibi ya da birden huzur bulmuş gibi kapandı ve açıldı.
"Senin için bir şeyler hazırdık," dedi parmakları üzerinde ileri geri sallanırken ve ben vakit kaybeden büyük adımlarla üzerine doğru gidip yanına ulaştığım anda bedenini kollarımın arasına aldım. Sıkıca sarmıştım onu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Gittin sandım. Daha kötüsü hiç gelmedin, hiç olmadın sandım," gözlerimi sıkıca kapadım ve yüzümü boynuna gömdüm. Sarılışıma karşılık vererek kollarıyla boynumu sarmıştı.
"Sakın Güneş! Bundan sonra kesinlikle benden önce gözlerini açma. Açsan bile yanımdan kalkıp gitme. Bırak da gözlerimi açtığım anda ilk seni göreyim. Sakın bir daha yapma bunu bana."
"Aras..." diye fısıldadı ama konuşmasına izin vermedim.
"Ödüm kopuyor. Yine kaybolup gideceksin, beni bırakacaksın, yine sensiz kalacağım diye ödüm kopuyor." dedim ve "Bir yere gitmeyeceğim ve seni bir daha asla bırakmayacağım," diyerek bedenimi kolları arasında sıkıp bıraktı.
