🌞 GERİZELLAM🌙

Planlar değişti 🌙 -G2-

🎶 Indila - Love Story

~Kayıp bir ruh,
Yaşıyor fakat konuşamıyor.
Eski zamanlara ait bu fotoğrafıyla,
Onun için bekliyor.
O, o aklını kaybetmedi,
Sadece inanıyor, hepsi bu.
Her yerde onu görüyor.
Sabrediyor, onu bekliyor~

Son birkez bağırarak kendimi yatağa attım. Hareketimle birlikte etrafa uçuşan yün parçaları suratıma düşünce ellerimle yüzümü silip sakinleşmek için beklemiştim. Nefes nefeseydim, tüm enerjim tükenmişti ama sinirimden bir parça bile eksilmemişti.

"Nasıl?" diye neredeyse binince kez sordum kendi kendime. "Nasıl hâlâ o kızla görüşebilir!? Nasıl o kızın öpücüğüne izin verir? Nasıl!?" sayemde içi boşalmış yastık kılıfını elime alıp yattığım yerden gelişi güzel fırlattım. O kadar öfke doluydum ki!

"Simay bence yeter artık! He?" Çisim'in yüksek sesi kulağıma dolduğu anda gözlerimi sıkıca kapatmıştım. "Geçmiyor Çisim," dedim kendimi sıkarak. "Aras'ı boğmak istiyorum! Onu parçalara ayırmak istiyorum!" gözlerimi açıp bir anda oturur pozisyona geçtim. "Hani berbat bir haldeydi?" diye sordum Çisim'e bakarak, "Hani beni bulmak için çabalamıştı? Hani benim için sizinle tartışmıştı? Nasıl tartıştı anlatsana? Royem'in elini tutarak mı? Beni onun arabasıyla mı aradı yoksa? Nasıl aradı?" diyerek ağlamamak için gözlerimi kapatarak başımı eğdim. Royem'in Aras'ı öpüşü gözlerimin önünden bir türlü gitmiyordu. Omun dudaklarını kesmek, Aras'ın yanağını deşmek istiyordum. Bu kız içimdeki psikopat yani uyandırmaktan başka bir boka yaramıyordu.

"Sakin olur musun," diye oturduğu yerden kalkarken konuştu Çisim ve başımı kaldırıp dolmuş gözlerimle onu izledim. Yanıma gelip yatağa oturduğunda ellerimden birini kavramıştı.

"Yanlış bir şeyler olmalı, inan bana. Aras'ın kötü hallerine bizzat kendim şahit oldum ve gördüğümüz kız, yani Royem dediğin kız, o sıralarda Aras'ın yanında falan değildi. Onu ilk defa görüyorum. Sadece delirmiş gibi seni arayan bir Aras vardı. Giray'a da bana da yerini söylememiz için yalvaran bir Aras ve senin için Giray'la kavga eden, seni bulmak için araya bir dünya kişi sokan Aras... O günlerde inan bana günlerdir uyumamış, ağlamış hatta yemek yememiş gibi bir hali vardı. Ölü gibiydi," yanağıma düşen yaşı hissetmiştim ama hiçbir şey yapmadım.

"Neden o zaman Royem'leydi?" Çisim dudağını bükerek kollarını etrafıma doladı ve bana sıkıca sarıldı. "Onunla sevgiliyse kaldıramam. Aras'ı bir kez daha o sarı yellozla görmeye dayanamam. Dönelim lütfen... Gidelim buradan... Zaten Türkiye'ye gelmem de Aras'ı bulmam da hataydı. Aptalın teki gibi hissediyorum. Beni gerçekten sevdiğini düşündüm," gözyaşlarım yanaklarımdan akıp giderken Çisim bir anda beni kendisinden ayırdı.

"Orada dur küçük hanım," dedi elleriyle ıslak yanaklarımı kavrayarak, "Ben seni asla bırakmam. Ayrıca bu haldeyken dönmeye kalkarsak, biliyorum eskisinden de kötü olacaksın. Hem Royem de kimmiş? Hatırlasana pes etmek senin lügatında yok. Aras'ı o sarı cadıya öylece bırakacak mısın yani? Simay Atan asla böyle bir şey yapmazdı. Gerçek seni tanımalarını istiyordun. Sabah akşam anlatıp durdun bana," diyerek hafifçe yanağıma vurdu. "Bizim Simay'ımız asla çabalamadan böyle salya sümük ağlamazdı. Sanırım Aras Bey senin genlerinle bayağı oynamış," elimde olmadan gülümsemiştim ve benimle birlikte Çisim de gülümsedi. "İşte böyle gülümse çünkü planları değiştiyoruz. Önce Royem Hanımefendi ne alaka onu öğreneceğiz sonra da Aras'ın karşısına çıkıp az önce dediklerini yapabilirsin,"

"Hangi dediklerim?" dedim burnumu çekerek ve Çisim, "Aras'ı boğmak istiyorum. Onu parçalara ayırmak istiyorum," diye sesimi taklit ederek konuştu. Gülerek onu ittim ve sırtı yatağa gömüldüğü anda çarşafın üzerinde bulunan yünleri avuçlayarak bana attı. O sıra gözlerim otel odasını tarama ihtiyacı duymuştu ve gördüklerimden sonra küçük dilimi yutacak gibi oldum. Güzelim odanın resmen içine edilmişti.