🌞 GERİZELLAM🌙

Uyuyan Prens 🌙 -G2-

Ayrım yapamadım, bu yüzden tüm ilham yorumlarının ithafı hak ettiğini düşündüm. Sizlere ve yorumlarıyla bölümü süsleyen diğer sevdicek tanelerime sonsuz teşekkür olsun ♡

♡ Buseee_ylmaz
♡ -P_e_l_i_n-
♡ Patatespremsesi
♡ Buseakgun2001
♡ Whateverforeverbitch
♡ Elifkilic123
♡ Queeen1903

🎶 The Neighbourhood - Daddy Issues

~Gitmene izin vermeyi deniyorum hâlâ
Sana haber vermek için can atıyorum
Hayatıma nasıl devam ettiğimi
Gittiğin ilk zamanlarda ağlamadım
Ama şimdi sen ölüsün, bu acıtıyor~

Güneş'ten

"Aras," dedim ağlamamak için kendimi tutarken. Beynimin içi çorba gibi karmaşıktı. Gördüklerimden ve hissettiklerimden sonra yaşananlar o kadar tezattı ki nasıl davranacağımı şaşırmıştım. Plansız bir şekilde gelmiştim Aras'ın yanına ama gördüklerimden sonra güzel duyguların tümü bal kabağına dönüşmüştü. Buna karşılık bir plan yapmıştım ve değişen hiçbir şey yoktu yine her şey bal kabağına dönüşüyordu. Şimdi kollarımı ona sıkıca dolayıp sarılışına karşılık vermek için can atıyordum ama arabaya binerken aklımda olan tek şey Aras'ı pişman etmekti. Beni özlediğini söylemişti. Ben de bunu duymak istiyordum ama yalan söylemiş olmasından korkuyordum.

"Aras yeter!" dedim bedenini itmeye çalışarak ama hâlâ izin vermiyordu. Gözlerimi kapatarak yoğun sigara kokusunu içime çektim. Normal bir insan bu berbat kokuyu sevmezdi. Bense onun tenine bulaşan her kokuyu seviyordum

"Sonsuza kadar böyle mi kalacaksın?" diye sorduğumda başını omzumdan hafifçe kaldırdı. Sıcacık nefesi içimi titretecek şekilde boynuma çarpıyordu.

"Keşke kalabilsek," dedi boğuk çıkan sesiyle ve ellerimi ikimizin arasına sokarak göğsüne bastırdım. Sonunda onu itmeyi başarmıştım.

"Saçmalıyorsun," dediğim anda kapının kolunu tuttum ama çıkmama engel oldu.

Yine!

"Buraya neden geldiğinin cevabını vermedin?" derken kolumu bırakmıştı.

"Çocukları ve Ayla teyzeyi görmek istedim," diyerek dik bir şekilde durdum ve dudakları söylediklerimle yukarıya doğru kıvrıldı. Sonra yüzüme doğru yavaşça yaklaştı ve öpebilecek olmasının verdiği heyecanla nefesimi tuttum. Neden öpeceğini düşündüğümü bile bilmiyordum.

"Yalan söylüyorsun," diye fısıldadığında afallayarak tuttuğum nefesi geri salmıştım. Yüzü benden uzaklaşırken gülümsüyordu. O an Aras'a söylenmesi gereken en doğru şeyi içimden söylemiştim: Ge-ri-zel-la!

"Çocuklarla konuşurken kendimde değildim ama annemle konuştuklarının hepsini iyi bir şekilde dinledim. Daha bir hafta boyunca buradaymışsın... Sonra tekrar yurtdışına dönecekmişsin ama izin vermeyeceğim Güneş," derken söylediği her kelime dişlerimi sıkmama neden olmuştu. Üzerimde söz hakkı olduğunu nasıl düşünebiliyordu? Ne yaparsa yapsın onu affedeceğime nasıl bu kadar emin olabiliyordu? Lanet çocuk hâlâ Royem ve beni aynı anda yürütmeye çalışıyordu! Hiçbir şey demeden arabanın kapısını açtım ve engel olmamasını fırsat bilerek Range Rover'dan indim. Otele doğru yürümeye başladığım anda "Buradan gitmek istemeyeceksin Güneş... Seni bir kez daha kaybetmeyeceğim," diye bağırdı ama ona bakmadım ve hızlıca otele girdim.

----

"Simay atladığın bir şey var," dedi Çisim beklemediğim bir anda ve kapalı gözlerimi aralayarak karanlık odayı süzdüm. Bu kız delirmiş olmalıydı.