🌞 GERİZELLAM🌙

🌙 ÖZLEDİM SENİ 🌙 -G2-

İTHAFLAR

♡ Sudenurozmen3
♡ Siyah2004
♡ Kaylaskk
♡ Sadist_yazr
♡ Uykuprensesi_
♡ Skeletonqueen02
♡ EcemDurgut869
♡ HeckyPadelecki
♡ Sena_x_Merve
♡ Skyrilles
♡ Kitapgirl_0
♡ Ndls_deli
♡ RitaOraSally
♡ Gizemlinotalar

İşte benim gurur tablom... Tebrik ediyorum sizi sevdiceklerim. Aldığınız belgeleri görünce gerçekten çok mutlu oldum. Bu sebeple sizleri taktir-teşekkür aldı diye ayırmak da istemedim. Ufacıcık, nacizane bir karne hediyesi olsun benden size öpüyorum en kocamanından ♡♡♡

🎶 Rosa Linn - Snap

~Zihnimi boşaltamıyorum
Bu anıların kaybolmasını diliyorum
Ama asla olmuyor
Anlaşılan insanlar yalan söylüyorlar
Sadece parmaklarını şıklat dediler
Sanki seni unutmak
Benim için o kadar kolaymış gibi
Sadece zamana ihtiyacım var
Şıklatıyorum bir, iki
Neredesin?
Hala kalbimdesin~

Örme hırkamın kolunu parmak uçlarıma kadar çekerek kollarımı sıkıca birbirine geçirdim. Karanlık gecede ay olabildiğince parlıyor, yıldızlar etrafında sönük kalıyordu. Zaten pek yıldız olduğu da söylenemezdi. Üşümeme rağmen elimi pencereye uzatarak kolu kavradım ve büyük pencereyi araladım. Saniyesinde sert rüzgar tokat misali bedenime çarpmıştı. Hafif bir titremeyle sarsılırken gözlerim yavaşça kapandı.

"Ne yapıyorsun?!" aniden kulaklarıma dolan ses sıçramama neden olmuştu. Sesin kime ait olduğunu bilsem bile elimde olmadan korkmuştum.

"Hasta olacaksın." dedi yumuşak bir sesle ardından omuzlarımın üzerinde sıcacık, yün battaniyeyi hissettim. Çağlar'ın kollarından biri battaniyeyle birlikte etrafımı sararken diğeri ilk önce açık pencereyi kapatmış onun ardından etrafıma sarılmıştı. Gözlerimi aralayarak yine pencereden dışarıya dalıp gittim.

"Evin ısısını arttırdım. Birazdan sıcacık olur burası." omzumun üzerinden güzel yüzüne baktım.

"Teşekkür ederim." gülümsemişti. Tekrar aya baktığımda fark etmiş olacak ki, "Yine mi?" diye sordu ve çenesini omzuma yerleştirdi. "Özlemini yine aya mı yüklüyorsun?" gözlerim dolmuştu. Hafif bir şekilde başımı salladım ve "Onu çok özledim." diye fısıldadım. Gerçekten de çok özlemiştim. Onu özlemeden geçirdiğim tek bir an bile yokken nasıl hayatıma öylece devam ediyordum inanın bilmiyorum. Tahmin ettiğim gibi her şey Aras'tı. Buraya gelmeden önce onu unutacağımı düşünmüştüm. Herkes, sabret Simay, unutacaksın, dedi ama olmadı işte. Sesi sürekli kulağımdaydı. Güzel güzel gülüyor, beni sevdiğini söylüyordu. Mavi gözleri sürekli gözlerimin önünde, kokusu sürekli etrafımda... Onu öyle güzel ezberlemişim ki bedenen yanımda olmamasına rağmen yanıbaşımdaydı. Kimin yüzüne bakarsam bakayım olanlar hep aynıydı. İlk önce o çok sevdiğim burnu oluşuyor sonra mavi gözleri, uzun kirpikleri, dolgun dudakları, pürüzsüz teni sırasıyla birbirini takip ediyor, ardından baktığım kişiyi tamamen kendisine benzetiyordu.

"Hayatına beni özlemeden devam etmesi canımı yakıyor." dediğimde beni kendisine döndürmüştü. Gözlerim onun mükemmel kahve gözlerine bakarken büyük elleri yanaklarıma yerleşmişti.

"Özlemini bilemeyiz, biliyorsun,"

"Kendini affettirmeye çalışmadı bile!" dudakları yukarıya doğru kıvrıldı ve "Çalışsa affedecek misin sanki?" diye sordu. Sorusuyla kaşlarımı çatıp ciddi bir şekilde düşünmüştüm sonra net bir sesle "Hayır!" dedim. Çağlar'ın dudakları arasından hoş bir kahkaha kaçınca ona sinirli bakışlar atmıştım.