We Got Married By Accident [DaraGon][Completed][Season1]

CHAPTER TWO

CHAPTER TWO

Dray's POV

Fvck! Kalat na pala sa buong K.A.? Sa bagay, ako naman ang anak ng may-ari ng K.A. Hindi ko naman gustong pakasalan si Andy. Ang anak ng bestfriend at business partner ng dad ko. She's fvcking inlove with me! At mukhang desperada na talaga at inutusan pa niya ang dad niya na magpa-arrange ng marriage para saming dalawa! Fvck, I don't love her! I don't need her!

"Dray, son. Plano na talaga naming i'arrange-marriage kayo ni Andy noong bata pa lang kayo. And since mahal niyo naman ang isa't-is---"

"FVCK DAD! I don't love her for Pete's sake!"

"Son, kahit di mo siya mahal, just do it for me...for our company."

Bakit ba ang selfish nilang lahat?! Don't they know na nakakasakal na yung mga ginagawa nila sakin? Even mom isn't against it. She said Andy suits for me. Fvck! Ni hindi ko siya type! Maganda siya, oo. She have a perfect body and all but she's definitely not my type. Ang ayoko sa lahat ng babae ay yung naghahabol.

"Fvcking company." I cussed. Ginulo ko ang buhok ko. Tiningnan ko muli si dad. Seryoso siya.

"Dad, I'm sorry for shouting at you but...diba parang masyado pa kaming bata para sa mga ganyan? I'm only 18 years old at hindi pa ako handa sa married life. Lalo na't hindi ko man mahal ang mapapakasalan ko. Tch!" dad didn't answer for a second. Tangna, mukhang ayaw talaga niyang tigilan tong kahibangan ni Andy.

He heaved a sigh at sa wakas ay nagsalita. "Wala ka ng magagawa, anak. Ayos na ang lahat. You'll get married the day after tomorrow. Pwede naman kayong mag-aral kahit kasal na kayo diba?"

"SERIOUSLY, DAD?! Hindi naman siguro kayo nagmamadali ano? The day after tomorrow? Eh may laban kami on that day! I can't let that pass dahil ako lang ang inaasahan ng teammates ko. Fvck! You made decisions without my permission. Kayo nalang kaya magpakasal?"

"Sorry, son. I don't have any choice.."

"There is always a choice, dad. I'm gonna leave this house or you'll stop that fvcking arranged-marriage?" nangingilid na ang mga luha ko. Sht! Never akong umiyak sa harap ng dad ko. Masyado lang kasing biglaan. And I don't want to hurt that woman dahil hindi ko maibibigay ang pagmamahal na binibigay niya saken. Masasaktan lang siya so better stop this shit.

"Son... Please don't—"

"JUST ANSWER THE GODDAMN QUESTION, DAD!" napatahimik si dad. Mukhang mas importante pa yata ang business kesa sakin? Fvck!

"I don't have any right answer, son... But please, don't leave the house. Don't leave your mom. Don't leave us. We love you so much."

"Love? Yan ba ang pagmamahal niyo? Ang unti-unti akong sinasakal sa mga pinaggagawa niyo? I've had enough dad. I'm gonna leave this hell." Umalis na ako sa harap niya at umakyat sa kwarto ko. I'm just going to get my car keys. Dun na ako magsstay sa condo ko. Atleast dun, mapayapa ang isip ko.

Naabutan ko si dad na nakaupo sa couch, umiiyak? But fvck! Sawa na ako. Pagod na ako! Hindi ko siya pinansin at lumabas na ng mansyon.

-

Nang makarating ako dito sa condo ko, nagpalit ako ng damit. Plain white shirt at jeans. May mga damit naman ako dito. Walk-in-closet pa nga eh. Hindi ko na mabilang ang mga damit ko. Mula sa mamahaling brands hanggang sa mga damit na dinesign mismo ng mga famous designers mula France, Korea, Japan, and more para lang sakin.

Napahiga ako ng kama ko. Today's been a stressful day. Buti nalang hindi ako pumasok. Dumagdag pa ang isang to na tumatawag ngayon.

Andy calling...