We Got Married By Accident [DaraGon][Completed][Season1]

CHAPTER TEN

Keep supporting WGMBA guys!^^ Please vote and comment your reactions. Sa mga magcocomment,hindi ko kayo marereplyan kase kelangan ko pang iverify yung account ko huhu ToT
I will really appreciate comments from you guys! ^^ Wag lang yung puro "update na please" churva hahaha kase mas gaganahan akong mag-UD kapag hindi ganon icocomment nyo :)
Anyways, heto na yung chapter ten ^_^V

CHAPTER TEN

Didi's POV
"I don't care! I don't like him! Kase crush ko si kuya Dray and not him!"

O.O

Ano daw sabi niya? Crush niya si Dray? Mukha pa namang may gusto si Yuki kay Anika. Hala, baka nabroken-hearted na tong si Yuki. Si Anika kase eh, masyadong honest sa nararamdaman niya. Haha!

"A-Ah, Anika. Pasok muna tayo sa loob. Maligo ka na at may lakad tayo." Pagtataboy ko sa kanya. Sinunod naman niya ako at nang makapasok na kami sa loob, nakasalubong namin sina mama at papa. Papalabas din pala sila.

"Ma, pa." sabi ko at nagmano sa kanila. Nagmano narin si Dray. Syempre, mukhang gulat na gulat sila kung bakit naparito kami. Itong si Dray kase, biglang nagyayaya.

"Oh, anak! Naparito kayo? Aalis sana kami eh. Importante yung lakad namin. Mabuti naman at andito kayo para may makabantay kay Anika."

"Ah,okay lang ma. Actually, sinundo lang namin si Anika dito kase ipapasyal daw siya ni Dray." Sagot ko kay mama. Ngumiti naman siya at napatingin kay Dray at tsaka kay Yuki. "Ah, mabuti naman."

"Kapatid mo, hijo?" tanong ni mama. Tumango lang si Dray. Muli namang napatingin si mama sakin na para bang sinascan yung mukha ko. May dumi ba ako sa mukha? Sa pagkakaalam ko,wala naman ah.

"B-Bakit, ma? May dumi ba ako sa mukha?" tanong ko. Umiling naman siya pero pinagmamasdan parin niya yung mukha ko. Naiinsecure ba si mama sa mukha ko. Si papa naman, nauna na siya dun sa kotse.

"Parang blooming ka yata ngayon, anak?"

O.O

"H-Ha? Uhm, palagi naman po akong blooming. Hehe."

Blooming ba talaga ako ngayon? Hindi naman ako naglagay ng masyadong make-up eh. Malabo na siguro yung mata ni mama. O di kaya may filter na nakalagay sa mga mata niya kaya blooming ako tingnan. Wahahah!

"Iba eh. Parang iba yung pagkablooming mo ngayon. Parang...Parang ano...May nawala ka ba ngayon, Andy?" yung mukha ni mama parang nang-aasar! Ano ba kase yung nawala ko ngayon?

"Ha, eh..Wala naman akong matandaan, ma. Bakit ba?" nagguguluhan kong sabi.

"Sa itsura mo kase ngayon parang hindi ka na..."

O.O

Hala! Naalala ko na! Y-Yung...Yung ginawa namin ni Dray. Yung muntikan ko nang mawala yung perlas ng silangan ko. Yun pala yung ibig sabihin ni mama. Aish, bakit napansin niya yun? Syempre, mama ko siya eh. Ano na bang nangyayari saken, kinakausap ko na sarili ko. Awtsu~

"Ah, di bale na nga! Sige, Andy, Dray. Aalis na kami. Anika, magpakabait ka ha? Kundi papatayin ko talaga yang si Mr. Puffle mo."

Tumango lang si Anika na parang natatakot sa sinabi ni mama. Tapos umalis na agad. Phew! Nakahinga naman ako ng maluwag dahil wala narin si mama. Baka ano pa masabi ko.

"Grabe no? Napansin kaagad ng mama mo. Haha!" aish, ayan na naman siya. Siguradong aasarin na naman ako nito at magsisigawan na naman kami. Parang wala ngang wala lang sa kanya yung nangyari.

"Tumahimik ka nga dyan! Kasalanan mo to eh!" sigaw ko sa kanya.

"Ate, maliligo lang ako." Bigla namang umengot yung kapatid ko kaya pinaalis ko na siya kaagad. Umupo naman si Yuki dun sa sofa at naglalaro na naman ng iPad niya.