We Got Married By Accident [DaraGon][Completed][Season1]

CHAPTER FOUR

CHAPTER FOUR
Dray's POV

Pagdating ko ng KA, pumunta agad ako sa Auntie ko. Which is the principal of the school. Siya ang kinuha ni dad bilang principal dahil nakakatakot daw siya. But I don't find her scary.

"Oh, GD! Naparito ka? Congratulations nga pala sa wedding mo. Hindi ako nakapunta because ma—"

"It's fine, tita."

"Haha, thanks nephew. So, anong kelangan ng gwapo kong pamangkin?" ipinatong niya ang dalawang niyang kamay sa mesa at ngumiti. She's not scary at all. Well, nakakatakot siya for some people na hindi alam ang tunay niyang ugali. She's a perfect woman. A perfect mother.

"I have a problem kase. Can you help me find the girl named Andy Torres?"

"That's your wife, GD—"

"No no. Not her. Pero yung isa pang Andy Torres na nag-aaral din dito sa Kwon Academy."

"Oh okay okay. Wait for a minute."

Ayun at may hinahanap siyang mga documents sa drawer niya. Nung nakita na niya hinahanap niya, ipinakita niya saken. I was shocked. She's pretty. Simple at natural lang pero maganda parin.

"She's Andy Cassinillo Torres. Siya ba yung hinahanap mo?" tumango ako habang nakadikit ang tingin ko sa picture niya. Fvck! She's damn pretty! But hell, hindi ako magpapadala sa ganda niya. Tch.

Binasa ko yung ibang informations about sa kanya. She's 18 years old at isa siyang scholar dito. So matalino siya? Obviously, scholar eh. She's a Fine Arts student. Ngayon, ang kelangan ko nalang malaman kung saang sulok ng KA siya pumupunta. Sa laki ba naman ng school nato? Tch.

Pumunta muna ako ng Fine Arts building. Bahala na yung klase ko. Mamaya pa naman yun. Ang importante, mahanap ko siya. Wala masyadong students sa labas kase may klase pa sila. Paghihintayin nila ang isang Dray Kwon? Tch.

Well, no choice. Umupo ako sa mga bleachers at pansin na pansin ko ang mga tingin ng mga babae saken. Crush na crush nila ako no? Tch. Pero wala pa talaga akong napupusuan hanggang ngayon. After that biggest heartbreak that happened to me. Fvck! Ni ayoko nang isipin muli yon.

Habang pa-upo upo lang ako dito, bigla kong nakita si Enzo. Ilang araw din kaming hindi nakakapag-usap ng mokong toh. Si Enzo Montenillo, kababata ko at syempre, bestfriend ko. Maraming nagsasabing may relasyon kami. Wahaha! Mga sira-ulo! Hindi ako bakla!

"O! GD, bro!" tumayo ako para batiin siya.

"Ayos ah! Lalo kang gumwapo! Musta naman ang kasal mo?" jolly niyang sabi. Hindi kase siya nakaattend ng kasal. Hindi narin kasi ako nakakapagkwento sa kanya. Siguro dahil din sa stress yung utak kong gwapo.

"Don't even think about it. Tch."

Hindi na siya sumagot at napatingin ako sa babaeng kasama niya. Girlfriend?

"Girlfriend mo?" sabay turo ko sa babae sa likod niya. Mukhang nahihiya sa kagwapohan ko. Tch.

"Ah! Hindi hindi! May Didi na ako he-he. Bestfriend siya ni Didi. Beverly, si Dray. Dray, si Beverly." Nginitian ko lang siya tapos nginitian din niya ako. Ang awkward? Pero sino bang yung Didi?

"Huh? Sinong Didi?"

Sino ba yang Didi na yan. Tch, lalaking toh daming kakilalang babae.

"Basta, a friend of mine hehehehe." Ay nagblush pa ang mokong!

"Tch."

"Tch ka ng tch! Mukha ka ng ipis nyan! WAHAHAHAHAHA!"

-_____-