We Got Married By Accident [DaraGon][Completed][Season1]

CHAPTER 49

"Seryoso?!! Kayo na kuya?! Bakit di niyo sinabi agad?! Ohmaghad!" saan ba pinaglihi tong si Jhaira at ang OA kung makareact?

"Atleast, we told you already. Oh, Enzo. Saan na ba yung fiancee mo?" tanong niya sakin. I didn't notice that she was already taking too much time there in the kitchen kaya sinundan ko muna siya.

Pagkarating ko sa kusina, I searched for her pero wala siya. Pero nang tiningnan ko yung ibaba, I saw her. Lying on the floor, unconscious. I quickly ran towards her with all the worries in my head. "Didi!! Gising!!" Niyugyog ko siya nang mahina pero hindi siya gumising. Baka sumakit yung ulo niya causing her to faint. Fuq! Ang bigat pa naman nitong babaeng to.

"Enzo, what happened?!" sumugod si Brylle kasama si Beverly na may pag-aalalang mukha. Sumunod naman yung iba at pare-pareho ang kanilang mga reaksyon. I guess we were making too much noise kaya naalarma narin yung mama at papa niya pati si Anika. They were all worried.

"Naabutan ko nalang siya dito sa sahig. Faster, we need to get her to the hospital." binuhat ko siya at dali-daling ipinasok sa kotse ko. Sumakay na yung iba sa kani-kanilang kotse Sumakay narin sina tita at tito sa kotse ko at sinamahan si Didi sa backseat.

"Kuya Enzo, anong nangyari kay ate? Is she dead?"

"Damnit! Don't you dare say that!" pinaharurot ko na yung kotse ko at sumugod ng hospital. It didn't take 15 minutes to get to the hospital and as fast as the lightning, dinala namin si Didi sa emergency room. Agad naman kaming inasikaso ng mga doktor. Hindi muna kami pinapasok ng doktor at pinahintay sa labas.

"She'll be alright tita." niyakap ko si tita nang mahigpit dahil napansin kong naluluha na siya.

"I know she will. Malakas ang anak ko, diba?" she said as she sobs.

"Yes, she's strong at alam kong magiging okay din siya. Shhhh. It's okay, tita." She cried on my shoulders and tito was holding back his tears, obviously. Dumating naman yung mga kaibigan namin at ganon parin ang kanilang mga mukha. They all care for Andy, too.

"Where is she?" tanong ni Beverly. Alam kong nag-aalala din siya nang todo dahil bestfriend niya ang nasa panganib. Kahit awkward parin kapag nakakausap ko siya, eh bahala na tsk.

"Sa ER." tipid kong sagot. Idinikit niya ang kanyang palad at nagdasal sa may gilid. Sinamahan naman siya ng jowa nito. Tsk.

"Naku! 'Pag may nangyaring masama kay cupcake, sisisihin ko talaga ang juice na yun!!" ani Brylle. Sisihin pa daw yung juice? Ano naman kinalaman ng juice sa pagkahimatay ni Didi?

"Tumahimik ka nga, Brylle. It's not the right time to joke." ani Jhaira. Seryoso? Pinagalitan niya si Brylle? Akala ko magcocomment din siya at sisisihin din yung juice.

"Dude, mauna na ako sa inyo. May emergency kase sa kompanya and I have to be there." sabat naman ni Jeff. Tong lalaking to, ang hilig magpayaman.

"Ah--"

"Ano?! Iiwan mo ko dito? Huhuhu." pagputol ni Jhaira sa sasabihin ko. Ang alam ko, patay na patay to kay Jeff. Huta.

"Jhaira, andito naman yung iba oh. I just need to be there now."

I can sense something between them. Para silang magkapatid na magkasintahan kung makatingin eh. Sa tingin ko may nabubuong pagtitinginan tong dalawang to. Si Jhaira naman ayaw magpaiwan kay Jeff tapos may pahawak-hawak pa si Jeff sa balikat ni Jhaira. Anong kababalaghan ito?!

"Tsk, fine! Basta bumalik ka ah?" -Jhaira

"Oo na. Sige I have to go." /kissed Jhaira on the cheek. Pucha, ano yun? Sila narin ba? Bakit parang ang outdated ko na ata ngayon. Sumenyas lang si Jeff saken na aalis na siya. Tumango lang ako. Pagkaalis niya, nilapitan ko agad si bata.

"Hoy bata. Kayo na ba?"

"Don't call me bata, okay? At hindi pa kami no!" aba, nagtataray na siya ngayon.

"Bata ka naman talaga. Haha. Okay, fine. Dyan ka na nga." umalis na ako dun. Sakto naman na lumabas na yung doktor mula sa ER. Nilapitan ko agad siya. Pati sina Beverly at Luke. Pwede ba, wag kayong masyadong clingy sa isa't-isa? Nakakainis bigla.

"How is she?" tanong ko agad.

"She's fine as of now. Nagcollapsed siya dahil sa matinding sakit ng ulo at nakalimutan niyang inumin yung gamot niya. All she needs is rest. Wala kayong dapat ipag-alala."

Wew. Nakahinga naman ako nang maluwag dahil sa narinig ko. "Salamat po doc."

"Itatransfer lang po namin yung pasyente sa ibang room." Itinransfer na nila si Didi sa isang private room at lahat kami ay naghihintay kung kelan siya magigising. Bakit suki si Didi sa mga ospital? Naaawa na tuloy ako sa lagay niya. Sana ako nalang ang nandyan sa hinihigaan niya ngayon. Sarap kaya matulog. Dejoke lang. Seryoso talaga ako, sana ako nalang ang nasa sitwasyon ni Didi. Hays...

Didi's POV

Ugh, ang sakit ng ulo ko! Inimulat ko yung mga mata ko at nagulat nalang ako nang malaman kong nasa ibang kwarto na ako. Bakit all white yung kwarto? Tapos ang tahimik Ang ginaw-ginaw pa.

Teka, nasa ospital ba ako? Ano ba kasing nangyari saken at dinala nila ako dito? Ay ang dami kong tanong. Mabuti pa't tanungin ko nalang si Dray.

o,o

Saan ko ba napulot yang pangalan na yan? Bigla nalang kaseng pumasok sa isip ko.

"Gising na pala prinsesa ko." napatunghay ako sa nagsalita. Si Enzo pala. May dala-dala siyang pagkain na nakalagay sa paper bag. Ang damiiiing food!

"Enzo, anong nangyari sakin?" tanong ko. Inilapag niya muna yung pinamili niya sa side table.

"Hinimatay ka kanina tapos nakalimutan mo daw inumin yung gamot mo. Sorry Didi ah, wala man lang akong nagawa."

"Ah, oo. Naaalala kong sumakit nang husto yung ulo ko tapos nagblack out lahat. At wala kang dapat ipagsorry okay?" I gave him a thumbs up.
"Kain ka muna. May binili akong Krispy kreme."
*0*
Dali-dali kong kinuha yung paper bag tapos andun yung box ng krispy kreme. Hihi sarap nito. Nilamon ko na lahat. Eh sa gutom talaga ako eh. Wala akong planong tirhan si Enzo wahahahaha.

"Hey." tawag niya saken kaya nilingon ko siya pero..

>\\\<

Ano yuuuun? Bakit nya ako hinalikan? Di man lang nagsabi. Edi sana nakapagready ako. Chos!
Omg! Ano yung bagay nayun? Dila ba yun??

"There. Ang messy eater mo kase." He stopped kissing me at inaamin ko, nabitin talaga ako dun. Sa sobrang shock ko, hindi na ako nakapagtugon.

"Nagulat ka ba? HAHAHAHA."
"Ikaw kase eh.." Umiwas ako ng tingin. Nahiya ako bigla. Eh bakit ba kase sinamahan pa niya ng dila niya? Ayan tuloy. Di ko maalis sa isip ko.

"Ah, Didi. Sabi ng doktor kung okay na yung pakiramdam mo, pwede ka nang umuwi. Just tell me, okay?"

"...."

"Didi? Okay ka lang?"

"H-Ha? Ah oo. Hehehe." Ano bayan. Nawawala na ako sa sarili ko dahil dun.

"You're turning red." Sabi niya sabay smirk.
"You want me to do it again?"

o,o

"Hoy, w-wala akong sinabi ah!" pagtanggi ko. Eh gusto ko naman talaga. pero baka himatayin na ko sa init.

"Just kidding. Osya, matulog ka muna. May aasikasuhin lang akong bills." Pinahiga na niya ako ulit at tinakpan ng kumot. Hinalikan nya ako sa noo at hinaplos yung buhok. Sht, bat ang sweet at caring niya masyado? huhu. Nafafall tuloy ako.

"I love you, Andy."

Dugdug. Dugdug. Dugdug.

Omay! Anong sasagot ko?! Putspa naman oh! Gusto ko lang naman siya. Teka, sinabi ko bang gusto ko siya?Oo, mukang gusto ko na nga siya.

"I... I..."

"Shh. Just respond kapag sigurado ka na sa nararamdaman mo para naman hindi ako umasa. Hahaha." Bakit ba ang hilig niyang manggulat? Nilagay ba naman yung point finger nya sa bibig ko para patahimikin ako? Ampu!

"Take some rest. I don't want you getting tired."

WAAAAAAH!!